Morgunn - 01.12.1975, Qupperneq 15

SÉRA BRAGI BENEDIKTSSON:
ERINDI
flutt á fundi i Sálarrannsóknarfélagi HafnarfjarSar
miSvikudaginn 5. nóvember 197 5
Vér komum hér saman í kvöld til þess meðal annars að
minnast látinna ástvina, svo sem venja hefur verið í sálar-
rannsóknarfélaginu í byrjun nóvembermánaðar ár hvert.
Þessi venja mun vera tengd Allra sálna messunni, sem flutt
er í kirkjum þjóðarinnar fyrsta sunnudaginn i nóvember, og
brautryðjendur hreyfingarinnar og merkisberar höfðu svo
mikið dálæti á.
Þannig skapast bein tengsl á milli belgihalds kynslóðanna
í heilögu húsi Guðs, kirkjunni, og trúartjáningar þeirra, sem
helga vilja líf sitt málstað sálarrannsóknanna.
öllum Islendingum eru forvígismenn þessarar merku hreyf-
ingar að góðu kunnir, enda sannir dánumenn og drengskapar-
menn, sem fórnuðu starfskröftum sínum af lífi og sál til efl-
ingar og uppbyggingar sálarrannsóknarstarfinu.
Það verður áreiðanlega ekki um þá sagt, að þeir hafi gengið
hálfvolgir til leiks, heldur miklu fremur brennandi í andan-
um, hafandi þá hugsjón efsta í huga, að glæða skilning sam-
tíðar sinnar á gildi lífsins, bæði þessa heims og annars.
Og af þeim neista, sem þeir kveiktu, hefur síðan tendrast
það bjarta bál, sem vöxtur hreyfingarinnar hefur leitt í ljós
á síðari árum.
Mér virðist sem sálarrannsóknarmenn leggi yfirleitt mikið
upp úr kenningunni um sáningu mannsins og uppskeru, og
telji örlög einstaklingssálarinnar að verulegu leyti ráðast af
því, hvernig maðurinn hreytir við samtíð sína, hvernig hann
ver lífinu á þessari jörðu. Siðgæðisstyrkur er þannig undir-