Frjáls verslun - 01.05.2004, Blaðsíða 26

Kynferðisleg áreitni
Kynferðisleg áreitni og einelti á vinnustöðum hefur lengi verið feimnismál. Margir líta á hana
sem áreitni karla við konur, en auðvitað geta karhnenn orðið fórnarlömb kynferðislegrar
áreitni. En hver er ábyrgð vinnuveitenda?
Texti: Heiðrún Jónsdóttír Mynd: Geir Olafsson
Lengi vel var ekki rætt opinskátt um einelti og kynferðis-
lega áreitni á vinnustöðum. Flestir tengdu einelti við
skóla og börn og töldu að fullorðnir myndu ekki beita
slíku samskiptaformi og kynferðisleg áreitni væri eitthvað
sem konur kölluðu yfir sig sjálfar, t.d. með klæðnaði og
hegðun. Ekki var heldur litið til þess að karlmenn gætu orðið
fórnarlömb kynferðislegrar áreitni. Tímarnir hafa breyst og
umræðan er opnari, sem betur fer. Hér verður leitast við að
fara yfir þessi viðkvæmu mál, bæði ábyrgð gerenda og vinnu-
veitenda.
Hvað er kynferðisleg áreitni? Lög um jafna stöðu og jafnan
rétt kvenna og karla nr. 96/2000 skilgreina kynferðislega
áreitni sem kynferðislega hegðum sem er ósanngjörn og/eða
móðgandi og í óþökk þess sem fyrir henni verður, hefur áhrifá
sjálfsvirðingu þess eða þeirra sem fyrir henni verða og haldið
er áfram þrátt fyrir að gefið sé skýrt í skyn að hegðunin sé
óvelkomin. Kynferðisleg áreitni getur verið líkamleg,
orðbundin eða táknræn. Eitt tilvik getur talist kynferðisleg
áreitni efþað er alvarlegt.
Hér er tekið fram að hegðunin þarf að vera ósanngjörn
26