Morgunn - 01.06.1977, Síða 24

22
MORGUNN
voru valdi stendur til þess að losa þá við áhyggjur og kvíða
þessa lífs, svo þeir geti helgað sig hinu æðra lifi. Þeir, sem
hafa misst þann, sem þeir leituðu sí og æ ráða hjá i lifanda
lífi, ættu nú helzt að reyna til að komast áfram af eigin ram-
leik, til þess að verða honum ekki að handbendi, og draga
hann inn i þá lífsbaráttu, sem hann er nú laus við. Þess vegna
er það mjög mikið góðverk, að taka að sér munaðarlaus hörn,
sem ekkert annað liggur fyrir en komast á vonarvöl. Þeir
menn og þær konur, sem það gera, hjálpa engu síður hinum
látnu aðstandendum þeirra, því að þeir verða til að flýta fyrir
þeim að komast í það sæluástand, sem þeir eiga í vændum.
Ef hinn látni hefur lagt sterkan trúnað á hinar fáránleg-
ustu helvítiskenningar, kvelst hann stundum af ótta fyrir því,
sem hann heldur, að hann eigi ef til vill í vændum. En til
allrar hamingju eru margir yfir i hinum andlega heirni, sem
hafa það starf með höndum að leita þá uppi og veita þeim
nauðsynlega fræðslu. Það eru þó ekki aðeins þeir, sem á und-
an eru famir, er að þessu starfa. Margir, menn og margar
konur, verja öllum nóttum — á meðan líkaminn sefur — til
þess að hugga og hughreysta þá, sem nýdánir eru, og koma
þeim í skilning um, að allt líf vort, bæði hérna og hinum
megin grafar, stefnir að háleitu takmarki. Þrautir manna og
þjáningar eiga rót sína að rekja til vanþekkingar; þegar van-
þekkingunni er útrýmt, er og þjáningin horfin.
Eitt af því hörmulegasta er að verða að sjá á bak ungum
hömum og efnilegum. Foreldrarnir standa vanalega eftir
sorgbitnir og horfa á hið auða rúm; og þegar þau heyra nú
ekki framar hið glaðværa hjal bamsins síns, finnst þeim
heimilið verða svo ömurlega hljótt. Hvemig líður hörnunum
yfir i hinum andlega heimi? Þau eru ef til vill sælust allra
þeirra, sem skilja við þennan heim, og verða hvað sízt vör
við, að nokkur veruleg breyting hafi orðið á högum þeirra.
Vér verðum og einnig að muna það, að þau verða ekki fyrir
neinum ástvinamissi. Þau eru hjá foreldrum sínum, systkin-
um og leikfélögum á hverri nóttu. Og á daginn eru þau held-
ur aldrei ein. Böm í öðrum heimi safnast saman til leika þar