Morgunn - 01.06.1996, Blaðsíða 40

Af hverju gerðust þær nunnur?
Ýmsar hugmyndir hafa lengi lifað í huga fólks varðandi
nunnur, og flestar eflaust rangar eða á fölskum forsendum
reistar. Þær eru ýmist álitnar vera bældar og fælnar mannverur
sem hafa flúið hið raunverulega líf eða fórnfúsar og líknandi,
næstum algóðar heilagar mæður.
Mary Loudon, breskur rithöfundur, varð ástfangin af presti
og átti í ástarsambandi við hann. Hún átti í erfiðleikum með að
skilja trúarlega köllun hans í lífinu og setti sig í samband við
nunnur af ýmsum mismunandi kaþólskum og anglískum
reglum til þess að fá þeirra upplifanir og útlistanir á hvað fékk
þær til að gerast nunnur. Hún komst að því að nunnur eru í
flestum tilvikum venjulegar konur með öll sömu vandamálin í
lífi sínu og aðrar konur kljást við en hafa að auki sterka þrá
eftir að finna Guð. Henni fannst þegar hún talaði við þær ekki
að þetta væru konur sem voru endanlega búnar að finna Guð,
heldur miklu fremur væru þær óþreytandi í að leita hans með
öllu lífi sínu og lifnaðarháttum. Hér á eftir fara nokkrir
úrdrættir úr bókinni sem varð til eftir þessi viðtöl, en bókin
heitir á frummálinu: Unveiled Nuns Talking.
Frances Dominica
Frances fæddist á stríðsárunum í Skotlandi. Móðir hennar var
píanisti og bjó þar hjá afa hennar, en faðir hennar gegndi
herþjónustu og var því lítið heima þau árin. Þegar hún, að
stríði loknu, var 4ra ára fluttist fjölskyldan til Surrey og þar
fæddist bróðir hennar. Hann var heilsulftill sem barn og
38