Ritmennt - 01.01.2005, Side 22

Ritmennt - 01.01.2005, Side 22
Jón Aðalsteinn Jónsson RITMENNT 10 (2005) 18-48 Himnabréf ömmu minnar Guðrúnar Ólafsdóttur frá Eystri-Lyngum í Meðallandi Formálsorð Himnabréf það, sem hér birtist og er auðsæi- lega í gamalli uppskrift, a.m.k. frá fyrri hluta 19. aldar, bar amma mín, Guðrún Ólafsdóttir frá Eystri-Lyngum í Meðallandi, á brjósti sér. Hún var fædd þar 17. júlí 1853. Einhvern tímann minntist faðir minn á það við mig, að móðir sín hefði lengi borið svonefnt himnabréf innan klæða. Enga hug- mynd hafði ég um það, hvers konar bréf þetta var. Faðir minn vissi hins vegar, að það var verndarbréf fyrir þann, sem það bar á sér. Því miður man ég ekki lengur, hvort það barst í tal olckar á milli, hversu lengi amma hefði borið bréfið á sér, en það mun örugglega hafa verið allt frá þeim tíma, þegar hún ólst upp og bjó austur í Meðallandi í Vestur-Skaftafellssýslu. Elcki man ég, hvort faðir minn sagðist hafa lesið bréfið hjá móður sinni, en ólíklegt er það ekki, því að hann vissi vel um tilvist þess og hvar hún bar það. Þá þykir mér ekki ósennilegt, að hann hafi vitað um efni þess og boðskap, því að margt í líferni hans sjálfs gat vitnað um það. Honum var til dæmis mjög illa við, að menn ynnu á sunnudögum, hvað þá á öðrum helgidögum kirkjunnar, eins og varað er við í bréfinu. Menn áttu að halda hvíldardaginn heilagan. Um þetta get ég sjálfur borið vitni. Vel man ég það einnig, að hann hreyfði sig helzt eklci úr húsi á föstudaginn langa og vildi hafa sem bezt næði þann dag. Honum datt til dæmis alls ekki í hug að fara í heimsókn til vina og kunningja þennan dag og eins helzt ekki á páskadag og vænti þess ekki heldur, að gestir kæmu til okkar. Var móðir mín sama sinnis, en áreiðanlega elcki eins fastheldin á þessa helgi og faðir minn var. Voru foreldrar mínir samt mjög gestrisnir og höfðu ánægju af því, ef ein- hverja bar að garði. Hér má bæta því við, að þessi siðvenja ríkti einnig aðra helgustu daga kirlcjunnar, svo sem hvítasunnudag. Þá má og geta þess, að aldrei var tekið í spil á jóladag og var þó oft spilað á heimili okkar yfir vetrarmánuðina. 18
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172

x

Ritmennt

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.