Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1950, Blaðsíða 90

72
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
ensku og íslensku heldur og í almenn-
um fræðum og sönglist. Segir sagan,
að íyrsta hljóðfæri, sem hann náði í,
hafi verið Langspil. Ungur eignaðist
hann stofuorgel og kendi sér sjálfum
að mestu að leika á jsað. Hann stóð
snemma í broddi fylkingar í bygð
sinni í leiklist og söngment. Hann skrif-
aði mikið um almenn mál, og auk þess
merkilegar smásögur (sjá ritgjörð St.
E. hér að framan). Þar við bættist erf-
iður búskapur, verslun, póstafgreiðsla,
sveitarstjórnarstörf og margt fleira.
Hann kvæntist ungur Guðfinnu Eiríks-
dóttur frá Heiðarseli i Hróarstungu, og
áttu jrau saman 9 börn, sem öll eru á
lífi og rnörg liafa fengið söngmentun
að meira eða minna leyti. En heilsan
var ekki sterk og henni að líkindum of-
boðið; og hinn 3. mars 1910 andaðist
hann i Rochester, Minn., eftir hol-
skurð, jrá tæpra 44 ára.
Eigi er jrað nú ljóst, hve snemma
Gunnsteinn fór að búa til sönglög. En
fyrsta vestur-íslenskt sönglag sem vissa
er fyrir, var lag hans í Sunnanfara um
eða eftir 1890, við nýort kvæði Þorst.
Erlingssonar, “Mig hryggir svo margt.”
Mun honum hafa Jrótt raddskipun
sinni ábótavant og bað ritstjórann að
láta söngfróðan mann færa til betri
vegar. Við háskólann í Khöfn var þá
ungur stúdent, Árni Beinteinn Gísla-
son, sem skrifaði lög í stíl Nordraaks,
en dó ungur. Hann raddsetti lagið
mjög einstrengingslega, og var Gunn-
steinn sáróánægður með Jtað, og ein-
setti sér J)á strax að klífa þrítugan ham-
arinn til að afla sér Jrekkingar í tón-
fræði, svo hann Jryrfti ekki að leita á
náðir annara. Löngu seinna raddsetti
hann Jretta lag bæði fyrir blandaðar
raddir og til einsöngs með enskri þýð-
ingu kvæðisins eftir Meistara Eirík
Magnússon. Stundaði hann nú af
kappi nám í raddskipunarfræði heima
hjá sér með aðstoð bréflegrar kenslu
merkra tónfræðinga í Bandaríkjunum,
og orkti jafnframt alhnörg lög við
enska og íslenska texta—auðvitað í lijá-
verkum sínum.
Það af lögum Gunnsteins, sem
varðveitst hefir eða verið prentað, eru
þessi:
1. Mig hryggir svo margt. — Þ. E.,
(Sunnanfari 1891?)
It grieves me — sama lag í tvens-
konar raddsetningu.
2. Eg uni á flughröðu fleyi—H. Haf-
stein, (Sunnarfari 1894)
3. Rock of Ages og
4. Nearer my God to thee, bæði í
ensku kirkjuriti, Chicago, 1897.
5. Blunda þú, blunda. Vald. Briem
(Eimreið 1898).
6. -7. Tvo Vestur-íslensk sönglög
Sólu særinn skýlir — Stgr. Thor-
steinsson.
Sumarnótt á heiði — Jón Ólafs-
son, Khöfn 1898
8. His Mother’s his Sweetheart —
Montreal 1901.
9. Um nótt — E. S. (Freyja 1901)
10. Morgunbæn — Har. Sigurgeirsson
(Dvöl 1902).
11. Gleðileg Jól — (Freyja 1903).
12. Já, vér elskum Isafoldu — Jón
ólafsson (Frækorn 1905) Verð-
launalag á Islendingadegi.
13. Heiðbláin - Indriði Einarsson
(Eimreið 1913).
14. Morgunbæn — Sigurbjörn Johanns-
son, óprentað.
15. Kom þú mín kæra; og veit eg eng-
in deili á því.
Númer 13. er áreiðanlega síðasta lag
Gunnsteins; Sendi liann mér það i
handriti tveim vikum áður en hann