Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1950, Side 96

78
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ISLENDINGA
1 mörg ár lék hann í “Minneapolis
Symphony Orchestra”, sem stendur í
fremstu röð samskonar hljómsveita,
hvar í heimi sem er. Ennfremur stýrði
hann ýmist eða lék með bestu lúður-
þeytaraflokkum bæjarins, og í nokkur
ár æfði hann íslenskan kvennakór.
Hann kendi einnig hljómlist lengi við
“McPhail School of Music”, en er nú
sestur í helgan stein, og stillir hljóð-
færi skólans í viðlögum. Hjörtur var
þríkvæntur og á tvö börn á lífi, stúlku
sem er söngkona og pilt sem leikur á
hljóðfæri, eða lék á meðan hann
stundaði nám við háskóla Minnesota-
ríkis.
Hjörtur er nokkuð einstæður með-
al íslenskra tónskálda, að jtví leyti að
flest hans tónverk munu vera skrifuð
fyrir hljóðfærafokka. Samt veit eg með
vissu að hann hefir fengist eitthvað
við sönglagagerð. Fyrir mörgum árum
samdi hann lag við kvæði Jóns Ólafs-
sonar “Já, vér elskum Isafolclu” og
hlaut verðlaun fyrir á íslendingadegi
liér í borg. Einnig er sunginn við vísu
eftir hann sjálfan partur í “Zurrah
Temple March”, sem hann ritaði fyrir
hóp blásturs liljóðfæra og píanó.
Hjörtur vill sem minst úr þessum verk-
um sínum gera sjálfur, en úr annari
átt hefi eg komist yfir nokkrar skemti-
skrár, þar sem verk hans voru leikin.
Er jrað eftirtektarvert, að á þessum
skrám eru verk heimsfrægra tónskálda,
svo sem Strauss, Griegs, Bizet, Sibeliuss
og fleiri, og má af jrví nokkuð marka
hvers kyns verk hans eru. Elér eru fá-
ein lög, sem eg kann aðeins að nefna:
1. Já, vér elskum Isafoldu.
2. Zuhrah Temple March.
3. Harriet Intermezzo.
4. Minnetonka Intermezzo.
5. Aurora Waltz.
6. War Dance.
En þetta er að líkindum aðeins lítill
hluti þeirra tónverka, sem hann hefir
skrifað. Honum er mjög sýnt um radd-
skipun fyrir hljómsveitir, og er ekki
nema bestu hljómfræðingum trúað fyr-
ir þesskonar verki.
7. Jónas Pálsson var fæddur á Norð-
ur-Reykjum í Hálsasveit í Borgarfjarð-
arsýslu, 29. ágúst 1875. Foreldrar lians
voru hjónin
Páll Jónasson
og Sigurbjörg
Helgadóttir. —
Jónas lærði
undirstöðu at-
riði í söngfræði
og orgelspili
hjá Jóni Páls-
syni á Eyrar-
b a k k a o g
Brynjólfi Þor-
lákssyni í Reykjavík. Hann flutti vest-
ur árið 1900 og lagði stund á píanó
nám einkum, bæði hér í Canada og á
Englandi og í Þýskalandi. Hann var
um langt skeið einn helsti píanó-kenn-
ari í Winnipeg. Síðar kendi hann í
Calgary og New Westminster, og þar
létst hann 4. sept. 1947. Um jólin 1905
kvæntist hann Emilíu Bandvinsson,
ritstj. og fylkisritara, og eignuðust þau
5 dætur, sem allar komust til fullorð-
insára, og lærðu og kendu píanóspil
flestar.
I þessu tímariti birtist fyrir tveim
árum grein, sem nefndist “Tónlistar-
maðurinn Jónas Pálsson”, og vísa eg
mest til hennar. Þar stendur rneðal ann-
ars þessi málsgrein:
“Af sjálfstæðum tónsmíðum liggur
ekki mikið eftir hann, svo á prent