Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1950, Síða 140

122
TIMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
gjaldkera félagsins, og hefi eg setið tvo eða
þrjá fundi á árinu. En aðal verkið hefir nefnd-
in unnið ein, og erum vér öll í mikilli þakk-
lætisskuld við hana fyrir að hafa skipulagt
málið og haldið því vakandi,—svo vel vakandi,
að líkur eru til þess, að hægt verði að byrja
að starfrækja kenslustólinn næsta haust. Að
minsta kosti hefir forseti háskólans, Dr. Gill-
son, látið í Ijósi að það væri ósk hans og von.
Dr. Gillson kemuv fram á þinginu á mið-
vikudaginn kl. 2.30 og vill flytja þar nokkur
orð til þingsins. Eg vona, að þingmenn hafi
það í huga og verði sem flestir viðstaddir er
hann kemur hingað. Einnig bera fjársöfnunar-
menn fram skýrslu um kenslustólsmálið í fjar-
veru Dr. Thorlakson. Þeir koma með skýrslu
sina á þriðjudaginn eftir hádegi. Og þá vona
eg líka, að sem flestir verði viðstaddir.
Hér vildi eg leyfa mér aðeins að minnast
annars atriðis, sem kemur þessum lið ekki
beinlínis við, en sem hefir aukið álitið, sem
fslendingar njóta meðal hérlendra manna, og
er það gjöfin, sem Aðalsteinn sál, Kristjánsson
gaf háskólanum hér í erfðaskrá sinni, sem
nemur, að mig minnir, tuttugu þúsundum.
Þessi upphæð gengur ekki í fræðslustólssjóð-
inn, en verður fagurt minningarmerki í bók-
um háskólans, ekki aðeins um þann, sem gjöf
þessa gaf, heldur einnig um það þjóðarbrot,
sem hann er af kominn. Mér þykir vænt um
að minnast hans hér og viðurkenna með þess-
um örfáu orðum, þakklætis vors við hann fyrir
þessa höfðinglegu gjöf og ágæta frammistöðu.
Byggingarmál.
Þetta mál hefir staðið í stað síðan á þing-
inu í fyrra. Nefnd var sett í málið, en þar
sem að félagið og deildir höfðu annað fjár-
mál með höndum, nefnilega háskólamálið, og
öll féiög Winnipegborgar voru að safna í há-
skólasjóðinn hugðu þeir, sem fyrir þessari
nefnd stóðu, að það hefði litla þýðingu, að
hreyfa við öðrum fjárframlögum á meðan á
þessu stærsta fyrirta-ki stæði. En mönnum
verður leyfilegt að taka þetta mál upp aftur,
og ræða Jrað og gera nýjar samþykktir á þessu
þingi, ef jreim svo sýnist.
Samvinna við fsland
Sambandið milli fslands og Vestur-íslend-
inga hefir haldist á þessu undanfarna ári með
sömu ágætum og áður. — Séra Halldór heit.
Johnson, fyrv. skrifari félagsins, bar kveðju frá
Vestur-íslendingum á fundum á fslandi,
stuttu eftir að hann kom þangað s.l. sumar.
Og síðasta hlutverk hans var að flytja kveðju,
í útvarpið í Reykjavík, til islenzku þjóðarinn-
ai frá Vestur-íslendingum, og hefir sú kveðja
fengið viðurkenningu heima.
Tímaritið hefir útbreiðslu á fslandi eins og
undanfarið. Bréfaskifti hafa haldist milli þjóð-
ra'knismanna hér og manna á íslandi. Gestir
frá fslandi hafa heimsótt oss og oss hefir veitzt
tækifæri að taka á móti þeim á ýmsan hátt
og sýna þeim góðhug og vinskap og trygð.
1 fyrra tókum við á móti sendiherra ís-
lands, Thor Thors og frú Ágústu. f sumar sem
leið kom hingað Dr. Thorkell Jóhannesson og
frú Hrefna, og dvöldu hér fram eftir sumrinu.
Og nú á þetta þing er væntanlegur gestur frá
New York, hr. Gunnar R. Paulson, formaður
ferðafélagsins “Viking Travel Service”. Hann
er söngmaður góður og auk þess að syngja fyr-
ir oss gerir hann ráð fyrir að sýna hreyfimynd-
it á Frónsmótinu annað kvöld.
Meðal samtaka milli fslands og Vestur-fs-
lc-ndinga mætti teljast fjársöfnunin til minn-
ingarmerkis, hnynd veglegrar kirkju, fyrir
Jón biskup Arason í minningu 400 ára dán-
arafmælis hans. Verið er að selja merki, lík
því sem eg ber á mér, og eiga peningarnir að
ganga í minningarsjóðinn. Merkin eru til sölu
lijá Davíð Björnssyni í bókaverzlun hans og
hjá ýmsum öðrum, sem verða e. t. v. sumir
viðstaddir hér á þingi.
Einnig ber að minnast undir þessum lið,
gjafarinnar, seni Aðalsteinn sál. Kristjánssan
gaf háskóla fslands í erfðaskrá sinni, og öðr-
um stofnunum á ættjörðinni. Þær gjafir
snerta ekki Þjóðræknisfélagið, — en Jreirra ber
samt að minnast sem heiðarlegra gjafa, frá
fslendingi hér vestan hafs til heimalands síns,
og vér þjóðræknismenn metum það mikils við
hann.
Svo ber að minnast gjafar frá Soffaníasi
Thorkelssyni, sem á undanförnu sumri gaf
fæðingarsveit sinni, Svarfaðardalshreppi, 50.
Jrúsund króna fjárupphæð, sem verja á ti! skóg-
ræktar, og heitir frekari stuðningi sínum.
Héðan til fslands hafa ekki ferðast margir.
Séra Halldór heitinn fór s.l. sumar eins og
áður er minnst. Auk lians fór til íslands í
haust ungur piltur, dóttursonur séra Alberts