Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Side 47

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Side 47
UM FORNAN FRA.MBURÐ Æs. 45 hinna, sem .sjálfa tnnguna tala. Þess ber vel að gæta, að núlegnr framburður íslenzkur ábekrar ekki e-framburðar kredduna að sama skapi og framburður hinna tungn- anna. Hljóðvörpin nú borin fram á Islandi e og æ, og vekur það þegar upp spurningu um, hvort liljóðið sé upphaflegra. Hljóðvörpin eiga að vera fram borin sama hljóði eftir stafrofsritgerðinni og enginn munur á þeim nema lengd, annað stutt, hitt dregið, svo að æ gæti verið upphaflega framburðar- hljóðið alt eins vel og e, nema það, að framburÖur hinna tungnanna er á bandi es. Getur nú núlegur framburður tung-unnar einn sér skorið úr, livort liljóðiÖ sé upp- haflegra? Þótt furÖulegt sé, virð- ast prófessorarnir aldrei hafa .spurt sig þessarar spurningar eða reynt að leysa úr henni. Mál- fræðisbækur þeirra stökkva að minsta kosti alveg yfir það atriði, sem baggamuninn gerir milli hljóð- anna. Þær kenna undantekning arlaust að i-hljóðvörp as stutts og langs (a, á), séu e og æ, — og ef til vill öll málfræði. Svo kennir Málfræði Wimmers t. a. m.; en það er ekki alls kostar rétt um hljóðvarp as. A i-hljóðverpist venjulega í e, en nokkur dæmi eru til þess í tungunni, að það verpist í æ, t. d. laginn—lægni; læknir (fyrir lægnir, eiginl. sá, sem fær- ir í lag); kvalir—(harm)kvæli; hani—hæna, liæn-sn; í sumum sagnstofnum er það algengt, svo sem að hafa—hæfa, hæfur; hafa til —tilhæfa, tilhæfur, tilhæfulaus; krafa—kræfur, lag—lægur, sbr. sjólægur, rúmlægur (af að leggja); vaka—vækur (af að vekja); þaka —þækur (af að þekja) þótt tíð- hafðara sé núlegt lýsiorð tveggja síðari sagnanna til að gegna merk- ingunni; og þó eg muni nú ekki eftir því, að eg hafi heyrt það í tali, þá væri mér óhætt að taka svo til orða t. d.: dæmin eru mörg, en þó eru þau tæl og framar ekki dvælt við þetta efni (í staðinn fyr- ir teljandi og dveljandi), upp á það, að öll alþýða skildi það og vissi að eg færi með rétt mál, svo ríkt er enn í vitund hennar, að hljóÖvarpiÖ sé a—æ. Framan- greind dæmi sýna, að núlegur framburður tungunnar fer hér enn með hið forna framburðar- samræmi hljóðvarpanna og þarf þá ekki frekar vitnanna við að hið upphaflega framburðarhljóð æs (eða o með lykkju) hafi í fornöld verið æ en ekki e, þótt prófessor- arnir kenni svo. Hið síðara dæm- ið að framan hefir verið lesið, þá er ritgerðin var samin: vænisk (stutt æ) eigi góðr maðr því, þótt vándr maðr vænisk (dregið æ) góðum konum. Feður vorir báru stutta hljóSvarpið fram æ, sögðu t. d. sætja en ekki setja, sem vér gerum, 'og í langa hljóðvarpinu höfðu þeir sama hljóð, æ, sem og alt af hefir haldist, og báru það aldrei fram líkast því sem e í “vet- ur”. Slíkur framburður er grip inn alveg úr lausu lofti. Núlegur framburður sannar með ritgerð- inni afdráttarlaust, að liljóðvörpin voru æ-hljóÖum kveðin og svo hefir þá víkingaöldin á Norðurlöndum að þeim kveðið. Framburði er rask-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.