Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1926, Qupperneq 91

HAGUR NORÐANLANDS VIÐ UPPHAF VESTURFLUTNINGANNA 8&
fundahöld ihans hafa oröiS til aÖhlægis;
Anderson kann að vera góöur drengur
en naumast mikilmenni, og meiri mann
Ihygg eg Sigtrygg vera, og um dreng-
skap hans má ekki efast þvert á móti
þeim góÖu vitnisburöum, sem honum
eru gefnir í mörgum bréfum frá því
fólki, sem fluttist næstl. haust til Nýja
íslands; sá flutningur undir aSfai'andi
vetur þótti bæöi mér og öörum ískyggi-
legur, því lýsing landsins var gerö um
' 'hásumar, enda þótti sá beygur rætast
þegar ísafold fleygÖi þeirri frétt um
land alt aö fólk þetta hefÖi hrakist
vestan aö og komist ódautt aöeins til
Ontario aftur; — engin frétt gat ver-
ið óþægilegri agentunum Kreger og
Sigtyggi og svo þeim fjölda manna,
sem hjá þeim hafði skrifast og voru þá
á útmánuöum bunir aö selja og lána út
eigur sínar en þetta gátu þeir d......-
óöu vesturfarar óvinir dável heyrt og
einn þeirra (mein. Jón á Gautl.) ritaöi
i Norðling, hrokafuHa löstunardælu um
Vesturfarir og lýsingu Nýja ísl. Sig-
tryggur fékk þar líka ókroppaðar hnút-
ur, um sama leyti fór líka Hjaltalín
gamli með “óösmanns órum að rugla
rænulaust rækalsbull og höfuöóra” um
Nýja ísl., frostgrimdir þar, manndráp
Indíána og ásókn hungraöra úlfa; en
skjótt skiftust veður í lofti og tvö bréf
frá Nýja íslandi sögðu fólk lifa þar
góðu lífi, við húsastörf og byggingar,
hafa skrifuö bréf sannað þetta lika og
aö veörátta Ihefir þar alt fram yfir ný-
ár verið engu lakari en þú segir frá í
þinni sveit. Sigtr. hefir skörulega
hrakið og hrjáð og með rökum hrund-
ið löstunardælunni og sýnt höfundar-
ins vanþekking og illkvitni, tveir menn
aðrir ihafa einnig gripiö alvarlega ofan
i lurginn á :höf- en alt fyrir þetta lítur
báglega út fyrir emigröntum og hætt
við að margir megi setjast aftur, sök-
um þess dæmalausa peningaskorts hér
í landi, hafa kaupanautar þeirra staðiö
uppi ráðalausir alt til þessa dags, en
von á flutningaskipinu miklu fyr en
ætlað, nefnil. þann 2. þ. m. á Krók-
inn.22) — Vesturferöina frá Kvebek
er sagt aö enúgrantar eigi að borga aö
nokkru leyti, munu pyngjur þeirra
sumra farnar aö léttast þegar til K.
kemur, hvað sem þá verður til ráðs
tekið. — Nú er þaö líka komið upp úr
dúrnum, aö fólk skuli sjálft fæöa sig
Ihéðan frá landi til Englands á vissum
tilteknum mat, þessi litli grykkur getur
orðið mörgum að farbanni svo ekki er
nú gullið í skelinni.
Nýlega giftist Sigtr. jótmfrú Rann-
veigu Briem, systur séra Eggerts á
Höskuldsstööum — hann vígöi þau
saman, þó ekki sé hann Vesturfaravin-
ur hún er sögö væn kona vel gáfuð og
mentuð, þau hafa fyr verið fósturbörn
Péturs amtm., sem sálaðist í fyrra, þaö
hefir þú líklega heyrt eins og lát J.
Skaptasonar. — í vetur druknaöi Jön
á Víðimýri í Héraösvötnum, þótti líkur
til aö hann hafi riðið meö hægð kend-
ur og hálfsofandi út i vök hvar hest-
urinn fanst dauöur, líkið er nýlega
fundiö og jarðaö næstl. laugardag.
Á uppstigningardag 21. maí varö
Bjarni sýslumaður Húnvetninga bráö-
kvaddur nýkoíninn frá kirkju, var lík
hans flutt með mikilli mannfylgd vest-
ur að Þingeyrum og jarösett þar 9 þ.
m.. Um það, leyti þú fórst af landi,
voru stjórnarlögin nýju aö ríða í garö,
ávextir þeirra fóru strax að láta sig í
ljósi, með ótrúlegum fjölda af beinlin-
is og óbeinlínis útgjöldum á alþýðuna
og sé eg mér ekki fært aö fara langt út
í þá sálma; þú manst að sú venja var
á komin aö heimta fríviljugar gjafir, til
ýmsra fyrirtækja, og er þessu ennþá
kappsamlega framhaldið, því sá þykist
maðurinn mestur, sem lengst er kom-
inn í loftbyggingafræðinni, slíku sam-