Uppeldi og menntun - 01.07.2011, Qupperneq 79

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 20 (2) 2011 79
Jóhanna einarsdóttir
Mynd 1. Það var skemmtilegast að róla Mynd 2. Skemmtilegast úti að leika
Sú áhersla sem börnin lögðu á leikvöllinn og útileik kom leikskólakennurunum ekki
á óvart. Þeir ræddu hins vegar um að þessu væri nokkuð erfitt að kyngja af því að
þetta væri sá tími dagsins sem þeir hefðu minnst fyrir og oft og tíðum sá tími sem þeir
notuðu til að slaka á og að þeir hefðu stundum samviskubit ef þeir tækju langan tíma
í útivistina. Eins og einn leikskólakennarinn sagði: „Í okkar huga vill hún [útivistin]
vera svona lausn á meðan við náum andanum. Þá finnst manni þau ekki vera að gera
neitt. En greinilegt er að hún er þeim ofsalega mikils virði.“
Kubbaleik tilgreindu börnin í báðum leikskólunum sem skemmtilegan leik. Torgið,
sem var opið rými í öðrum leikskólanum, var spennandi í minningu barnanna. Leik-
skólakennararnir veltu fyrir sér vinsældum torgsins og töldu að ástæðan gæti verið
sú að þar væru börnin frjáls að hreyfa sig og hefðu meira pláss en annars staðar inni
við. „Hefur þetta ekki svolítið með rými að gera? Það er hátt til lofts og vítt til veggja.“
Í eftirfarandi dæmi ræða tveir drengir um það sem þeim fannst skemmtilegast í leik-
skólanum.
Jón: Mér fannst allt skemmtilegt úti.
R.: Já. Var eitthvað skemmtilegt inni?
Jón: Já – að leika okkur.
…
Jón: Mér fannst skemmtilegast þegar við vorum á elstu deildinni í kubbunum.
Haraldur: Já-há.
R.: Hvaða kubbum?
Haraldur: Einingakubbunum.
Jón: Mér fannst frekar skemmtilegara í stóru legókubbunum.
Þó svo að sumir hlutir væru nefndir oftar en aðrir sem skemmtilegir má ekki líta
fram hjá því að það var einstaklingsmunur varðandi þá þætti sem börnunum fannst
ánægjulegir í minningunni. Þó að mörg börnin nefndu leiki á útisvæði sem skemmti-
lega voru önnur sem töluðu um að þau hefðu verið ánægðust þegar þau voru inni að