Uppeldi og menntun - 01.07.2011, Blaðsíða 40

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 20 (2) 201140
„bara ef maðUr hefði sett meiri kraft í þetta“
til staðar fyrir nemendur skólans í tengslum við vinnubrögð og skipulagningu í námi.
Hrannar sagði:
Það hefði örugglega verið gott fyrir mann einhvern tímann að fara eitthvað til náms-
ráðgjafa eða sko fá hjálp en maður svona þrjóskaðist við að gera þetta bara sjálfur.
Maður hefði kannski fengið einhverjar ráðleggingar varðandi betri vinnubrögð.
Fimm af viðmælendunum sjö eiga einungis eftir að ljúka BA-ritgerð í náminu en
Brynhildur og Arna eiga einnig eftir eitt til tvö námskeið. Þeir sem einungis eiga eftir
BA-ritgerð ætluðu sér að skrifa hana með fullu starfi á fyrsta ári eftir að þeir luku
námskeiðum. Þrátt fyrir góðan ásetning varð þeim lítið úr verki, eins og kom fram í
máli Gísla:
Ég sagði bara þetta er ekkert mál, þetta eru bara sex einingar eða eitthvað, þannig að
ég fór bara að vinna á fullu … þannig að ég var í 150% starfi eða eitthvað og þá nátt-
úrulega gerist ekki neitt.
Allir voru þeir sammála um að ef þeir hefðu skipulagt sig á annan hátt, unnið ritgerð-
ina samhliða námskeiðum eða strax eftir að þeir luku þeim, hefðu þeir að öllum lík-
indum lokið námi. Þótt nemanda takist að komast í gegnum námskeið með óöguðum
vinnubrögðum virðast þau verða honum verulega til trafala þegar kemur að BA-
ritgerðarskrifum, eins og kom skýrt fram hjá Jóhanni:
Maður er vanur að gera eitthvað svona þú veist, ég dríf mig með tuttugu blaðsíður,
það er svona kannski það mesta sem maður hefur gert áður, kannski á sex, átta tímum
með svolítið svona óskipulögðum vinnubrögðum. … Þessi aðferð hún dugði fyrst af
því að tíu, fimmtán blaðsíðna ritgerð, þú skrifar hana bara, en þarna [í BA- ritgerð]
þarftu að skipuleggja hvern kafla og búa til beinagrind.
Hrannar tók í sama streng og lýsti vinnubrögðum sínum þannig að hann hefði ekki
sett sér nein markmið né tímaáætlanir og ítrekað frestað vinnu við ritgerðina:
Bara ef maður hefði sett meiri kraft í þetta strax í byrjun. Maður bara var einhvern
veginn í einhverjum hægagangi með þetta, setti sér engin tímamörk með neitt og það
náttúrulega fór að koma í ljós að maður var svolítið óöruggur með að skipuleggja
tímann og svona. Svo þegar á leið þá fór maður bara að ýta þessu svolítið svona á
undan sér og maður hugsaði bara að maður gæti klárað þetta á næstu önn og svo
gerði maður aldrei neitt í því og því lengur sem maður frestar því erfiðara verður
það. … Svo var maður náttúrulega ekkert að setja sér nein markmið með að klára
eitthvað visst mikið fyrir einhvern vissan tíma.
Athyglisvert er að val á viðfangsefni BA-ritgerðar reyndist flestum viðmælendum erfitt.
Þeir mikluðu ritgerðina fyrir sér og töldu að ritgerðarefnið þyrfti að vera ,,merkilegt“,
,,skemmtilegt“ og ,,áhugavert“. Efnið sem loks varð fyrir valinu reyndist oft flókið og
erfitt viðureignar og flestir töldu að þeir væru búnir með ritgerðina ef þeir hefðu valið
einfaldara efni. Arna sagðist vera ,,logandi hrædd“ við að þurfa að velja efni og taldi
jafnvel að hræðslan gerði það að verkum að hún kæmi sífellt með afsakanir fyrir því
að ljúka ekki náminu.