Uppeldi og menntun - 01.07.2011, Page 81

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 20 (2) 2011 81
Jóhanna einarsdóttir
Það var töluverður munur milli leikskólanna á því hvers börnin minntust sem leiðin-
legs. Í öðrum leikskólanum nefndu börnin aðallega erfiðleika í samskiptum milli
barnanna sem óskemmtilegt, eins og þegar einhver var að skemma fyrir öðrum, stríða
eða leggja í einelti eða þegar þau höfðu engan til að leika við. Anna sagði: „Ég er leið
þegar enginn vill leika við mig.“ Margrét sagði að þau hefðu verið leið þegar þau voru
skilin út undan. Birta nefndi að henni hefði ekki fundist gaman „þegar það var árás.
Einu sinni var ég úti í garði og ég var ótrúlega hrædd og ég grátti alveg“.
Það kom einnig greinilega fram í myndum barnanna hvað þeim líkaði ekki í leik-
skólanum. Af 37 myndum af leiðinlegum hlutum voru 11 myndir um ágreining milli
barna eða samskiptaerfiðleika.
Mynd 3. Þegar Alli var að berja mig Mynd 4. Þetta er úti. Stundum voru strákarnir
að berja stelpurnar
Nokkrar telpur í öðrum leikskólanum ræddu mikið um einn strákinn sem þær sögðu
að hefði alltaf verið að ráðast á þær og stríða þeim, sérstaklega þegar þær voru að leika
sér úti. Þær töldu ástandið lítið hafa batnað í fyrsta bekk því nú væri hann byrjaður að
kyssa þær. Í dæminu hér að neðan rifjuðu þrjár stúlkur upp atvik sem þær höfðu lent í.
R.: En voruð þið einhvern tímann mjög leiðar?
Sigrún: Ég hélt nefnilega.
Elísabet [grípur fram í]: Já, þegar var verið að meiða okkur. Þá vorum við leiðar.
[Hinar kinka kolli til samþykkis]
Brynja: Þegar Kristján var að meiða okkur.
Hrönn: Eða Magnús.
Elísabet: Já, eða Magnús. Þeir voru mestu stríðnispúkarnir.
Hrönn: Ég man þegar Kristján ætlaði að binda Sísí með, held ég, grasi að grindverkinu.
Hann gerði það.
Sigrún [grípur fram í]: Hann gerði það og Sísí gat losað sig með léttu. Því þetta var
bara svona slitið gras. Hann hélt að enginn gæti komist í gegnum það.