Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 20

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Síða 20
\ 98 NYJAR KVÖLDVÖKUR, sorg minni eða gleði? Enginn. Einstæðings- skapurinn er kveljandi, og mjer finst að jeg muni aldrei verða eins iðin og ánægð sem áður. Hvað hirði jeg um, þótt jeg verði hung- urmorða í einveru minni.« »Rað hryggir mig að heyra yður tala svona eigingjörnum orðum,« mælti Karl. »Ef allir hugsuðu þannig, þá er sorgin ber að hönd- um, hvernig yrði heimurinn þá? Hvað myndi þá vera orðið um mig? Jeg hefi einnig beð- ið mikið tjón; fegurstu vonir og hjartfólgnustu óskir mínar eru að engu orðnar, og þó finn jeg, að það væri synd gegn guði, ef jeg Ijeti vonleysið buga mig. Þá er jeg var barn og Stína barði mig, fann jeg sársaukann varla, því jeg hugsaði ætíð: Rótt hún kvelji mig, á jeg samt Níels, sem ann mjer. Pá er þjer, Gerða, neituðuð bónorði mínu, hugsaði jeg: Hún hafnar ást Vninni; starfið og listin skulu verða þeir englar, sem hugga mig. Nú er jeg jafn einmana og þú. Bróðir minn kvongast og þarfnast eigi samveru minnar. Þjer hafið hafnað mjer og jeg get eigi verið yður nein stoð. Jeg gæti hrópað eins og þjer: Hvers virði er lífið mjer? En jeg geri það eigi, því að jeg á eitt eftir og það er starfið. Starf- ið er lífið sjálft, og sá, sem eigi starfar, fremur glæp gegn Guði. Veslings móðir yðar var búin að stríða nóg og hún verðskuldaði hvíldina. Pjer eruð ein eftir og verðið með æskufjöri og hugrekki að marka yður hinar heillavænlegustu lifsstefnur. Yður ber skylda lil að nota hæfileika yðar svo vel, að þjer verðskuldið að hafa hlotið þá. Fyrirgefið að jeg ávHtpa yður þannig en jeg vl skilja við yður met' þá s iinfæt ng í brjósti, að þjer ætl að bera sorg. yðar með sálarró, og hafið byij að að leggja grundvöll nýrrar framtíðar. Pjer vitið, að hvert orð aí vörum mínum er sprott- iðv af einlægri ást til yðar, Pjer hlustið því á oró mín og varpið frá yður líisleiðindunum og kæruleys nu, sem hæftr yður eigi.-« »Já, jeg ætla að reyna það,« hvíslaði Gerða. Oið Inns unga iistamanns höfðu snoitið haua mjög. »Og Íeg er sannfærður um, að yður mun takast það.« Gerða brosti vingjarnlega til unglingsins. »Jeg á erindi við yður,« byrjaði Karl aftur að nokkrum augnablikum liðnum, »og ef þjer enn einu sinni viljið gera starfið að förunaut yðar, mun það hefja yður til frama og frægð- ar. Viljið þjer reyna að afla yður þessa með eigin mætti?« »Já, það vil jeg.« »Fyrst svo er, hefir Schneider háskólakenn- ari beðið mig að segja yður, að þjer getið jafnan farið árdegis til V. myndamálara og notið ókeypis tilsagnar hjá honum. Ennfrem- ur getið þjer, fyrir meðmæli R. bankaumboðs- manns, fengið afritun til þess að vinna að síð- degis, og haft þannig ofan af fyrir yður, þar til myndamálun verður yður arðbær. Pjer getið einnig fengið afritun fyrir háskólakennarann, svo að þjer fáið nóg að starfa. Pannig, Gerða, er yður alt í sjálfsvald sett. Á jeg þá að bera þá huggun í brjósti, er jeg fer, að þjer . . .« »HaIdi áfram að vera starfsins barn,« greip Gerða fram í fyrir honum og rjetti honum hendina. »Pökk fyrir alt, sem þjer hafið gert og sagt. Pá er við hittumst aftur, skuluð þjer eigi þurfa að vera óánægður yfir mjer.« »Óánægður?« hvíslaði Karl, bar hönd henn- ar að vörum sjer og kysti hana, sem hann unni nú heitar en nokkru sinni fyr. Síðan fór hann. Karli fanst, er hann gekk niður gangriðið, að hann fjarlægðist nú að eilífu alla gæfu og gleði lífsins. Honum virtist sem hann hefði eftir skilið hjarfa sitt og gæti aldrei framar kcnt til sorgar e-a g eði He d .r og sj rlfstæði, starf og ást a listn.ni “ýndist honum að engu hafandi. Hann hjelt til húss Sciineiders. Pá er hann gekk inn í dyrnar, var þar óvenju mikið fjör á ferðum; margir vinnumenn komu með ferða- kistur og þess konar dót. Hann spurði dyra- vörðinn, hvort ferðamenn væru komnir til há- skólakennaians. Honum var sagt, ao ungíru Hjort og Sylvía væru nýkomnar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.