Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 37

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 37
NÝJAR KVÖLDVÖKUR. 115 var hann fimm ár. Að gefnu tilefni ljet jeg Strömberg samt vita, að Ieyndarmáli hans væri eigi borgið og að Storm væri lifandi. Reyndi hann þá að komast eftir, hvar hann væri nið- ur kominn, en alt varð árangúrslaust. Fyrir ári kom Storm aftur til Stokkhólms. Hann var enn þunglyndari en áður og bað um að fá að starfa hjá mjer. Að stuttum tíma liðnum veiktist hann og var fluttur á sjúkra- hús, og er hann kom þaðan, var hann sokk- inn niður í trúarvingl. Nokkrir »hinna 'neil- öguc, sem Stína telst til, festu hendur í hári hans; af því leiddi, að hann eyddi öilum tóm- stundum til Iesturs og dvaldi löngum hjá Stínu. Mig fór að gruna, að Strömberg hefði hönd í bagga með, og væri farinn að halda, að Sjö- kvist og Storm væri sami maðurinn. Síðustu undanfarnar vikur hefi jeg því gætt Sjökvists vandiega og hindrað það, að hann færi út, af því að jeg var hræddur um, að hann, vesling- ingurinn, sem eigi er álitinn með öllum mjalla, lenti í einhverri hættu. Jeg sje nú, að ótti minn hefir eigi verið ástæðulaus, og til þess að eigi hendi ógæfa, álít jeg rjettast að vita, hvort Sjökvist hefir komið til Stínu, og síðan ætla jeg að fara til Strömbergs og spyrja hann, hvað af Sjökvist sje orðið. Reyndu að komast eftir, hvort Ahrnell er hingað kominn. Efsvo er, mun Strömberg áreiðanlega knýja Gerðu til að heita sjer eiginorði með því að hóta að ljósta upp um föður hennar. Rað skal eigi verða, Karl, og við skulum eigast við um það, Strömberg og jeg. Rað, sem á ríður er, að ná í Ahrnell og koma honum sem skjótast burt hvað sem það kostar til þess að firra Gerðu vandræðum.* Ljettivagninn nam staðar frammi fyrir smá- hýsi í Svartastræti. Níels fór inn í húsið og kom litlu síðar aftur og mælti: sRað fór að getu minni. Sjökvist hefir verið hjerna og er farinn með Stínu, sem sagði, að hún væri viss um að verða rík. Konan sagði mjer auk þess frá, að Stína hefði í gær talað um glæpamann, sem hún hefði náð í, og ætti hann nú að sæta refsingu. Jeg fer því til Strömbergs.« ■ Níels steig aftur upp í vagninn og ók heim til Strömbergs. Framtíð konu þeirrar, sem Karl elskaði af heilum hug, var í veði. Allar hugsanir um endurfundasæluna lutu í lægra haldi og honum bjó að eins ein ósk í huga: að geta bægt ó- gæfu hennar á braut. Karl hafði ákveðið, hvernig hann ætlaði að haga rannsóknum sínum eftir Ahrnell og knýja hann tii að fara burt úr Svíþjóð. í þeim tilgangi gekk hann um borð í þýska eimskipið, sem siðast hafði komið. Mestur hluti skipshafnarinnar var kominn á land. Hann gat eigi fengið neinar fregnir í svipinn og var að fara, þá er ein þjónustu- mærin kom upp úr farþegarúminu með yfir- höfn á handleggnum. »Persson!«’hrópaði hún og ljettapiltur hrað- aði sjer til hennar. »Burstaðu þessa yfirhöfn og farðu svo raeð hana niður til Englendingsins, því að jeg er að fara í land.« »Er Englendingur hjer á skipi?« spurði Karl. »Já, leiðindamaður, sem dvelur niðri í káetu, því að hann ætlar að fara aftur til Stettin á miðvikudaginn. Pað er mesti þrákálfur, og bak- ar okkur mikil óþægindi, og örðugleika, sjer í lagi, þar eð hann kann eigi stakt orð í sænsku.« f »Hvað heitir hann?« spurði Karl. sBernharð, svo stendur á ferðakistu hans.« Hjartað tók að slá hraðar í brjósti Karls er hann heyrði nafn þetta; það minti hann á heimilisfangið á brjefi, sem Gerða hafði beðið hann að fara með á pósthúsið. »Æt!i hann hafi í hyggju að fara í !and?« spurði Karl. »Áreiðanlega. Pess vegna hefir hann látið bursta þrjá mismunandi frakka, og eg er sann- færður um að hann kemur með hinn fjórða, i 15*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.