Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 48

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 48
I 126 NÝJAR KVÖLJDVÖKUR. ♦ Rú kemur þá?« hvíslaðl Sylvía og roðnaði. Karl svaraði að eins með því að þrýsía hðnd hennar. Búið var að leggja á borðið og skreyta það blómum, en gestirnir voru enn eigi komnir. Sylvía stóð við einn gluggann og ljek sjer að blómi, sem hún hafði tekið úr einu blóm- glasinu. Hún hlustaði og roðnaði hvert sinn, sem hún heyrði fótatak í stiganum. Dyrnar opnuðust og Karl stóð á þröskuld- inum. Augu hans voru skær og raunablærinn var alveg horfinn af þeim. Sylvía sagði eigi neitt, en rjetti honum hönd- ina; hann kysti hana þegjandi. Hálfri klukkustund síðar voru allir gestirnir komnir. Mjög var glatt á hjalla við borðið og allir reyndu af fremsta megni að vera við- mótsþýðir og ástúðlegir í hóp þessara afbragðs- manna. »Þar sameinuðust vísindin listinni,* eins og einn ræðumaður komst að orði, þá er minni hjónaefnanna var drukkið. »Með starfi sínu,« bætti Karl við, »hefir Schneider háskólakennari aflað landi sínu frægð- ar. Með starfi sínu er ungfrú Ahrnell orðin prýði ættjarðar, sinnar, og hamingja sú, ■ sem er laun starfseminnar og stritsins, mun eflaust fylgja þeim. Drekkum minni þeirra og allra, sem lifa fyrir starfið.* Þrem vikum síðar fór brúðkaup Gerðu og Richards fram. Ungu hjónin ferðuðust til Ítalíu til þess að njóta þeirrar ánægju, sem ástin, listin og náttúrufegurðin veita. Gerða hafði á brúðkaupsdegi sínum gefið allan föðurarf sinn til að stofna verðlaunasjóð fyrir iðni og starfsemi. Daginn, sem þau fóru úr Stokkhólmi, var myndastofa Schneiders háskólakennara opnuð á ný, og hinn frægi myndhöggvari Karl Gúst- avson tók þar til starfa. í erfðaskrá Schneiders var svo fyrir mælt, að eigi mætti selja hús hans, og að mynda- stofan, vinnustofurnar og bústaður háskólakenn- arans væri fengið í hendur Karíi Gústavsyni til frjálrsa afnota, en enginn annar mátti Ieigja þau eða nota. Veturinn var horfinn og vorið komið til valda, í stað öldungsins hvíthærða, til þess að strá blómum og vonum á veg manna, eins og gjafmilt barn. í vinnustofu og myndastofu Schneiders há- skólakennara var fjör og starfsemi. Það var sem gamli listamaðurinn væri enn orkugjafi sá, sem knýi starfsmennina til iðjusemi og þolgæðis. En maður sá, sem rjeð fyrir verkuin í stað hins látna, stjórnaði þó með öðrum hætti en fyrirrennari hans. Karl Gústavson var eins þýður og hinn hafði verið harður, og fjarri því að vera tortrygginn sem Schneider, en báðir voru þeir listelskir mjög. Það var fagran dag í maí. Klukkan f Klöru- kirkju sló sex og Karl sat enn að vinnu í myndastofu sinni og hafði þó unnið af kappi allan daginn. Hann stóð nú með handleggina krosslagða á brjósti sjer og virti fyrir sjer konuhöfuð, sem hann hafði höggvið í marmara. Höfuð þetta var mjög fagurt; andlitsdrætt- irnir blíðlegir og reglulegir. Svipurinn mikil- nðlegur mjög og var sem lesa mætti þar heila lífssögu. Rósemin, blíðan og alvörublærinn, sem hvíldi yfir andlitinu, virtist vera árangur margrar harðrar baráttu og óbifanlegrar festu, sem loksins hefði Ieitt sálina gegnum boða og blindsker mannlífsins inn í friðarins höfn. Meðan listamaðurinn var að virða fyrir sjer verk sitt, gekk unga stúlkan inn í myndastof- una. Hún gekk fast að honum, en hann varð ekki var návistar hennar. Hún leit einnig á marmaramyndina og angurblítt bros lék um varir hennar. Hún andvarpaði og þetta andvarp vakti Karl af draumum hans. »SyIvía,« mælti hann, leit á hana og rjetti henni höndina. Raunablærinn, sem hvílt hafði á andliti hans, hvarf. »Hvernig líst þjeráMín-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.