Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 49

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 49
- NÝJAR KVÓLDVÖKUR. 127 ervu höfuð mitt?« mælti hann. Er það ekki fagurt?* »Pað er líkt henni,« svaraði Sylvía. »Pað er hún — og þó eigi,« mælti Karl og brosti. »Að hverju leyti er það eigi hún?« spurði Sylvía. »Petta andlit líktist ásýnd Gerðu, eins og hún hlaut að vera útlits, þá er hún hafði aflað sjer frægðar og sjálfstæðis með starfi sínu, og fann með sjálfri sjer, að hún hafði sigrast á skorti, örbyrgð og niðurlægingu. Baráttunni við örðugléika lífsins er lokið, sigurinn er henn- ar. En draumásælu hjartans skortir. Það er eigi Gerða — hin ágæta eiginkona, en það er Gerða — hin frábæra listakona. »Þú elskar hina síðarnefndu og ætlar að minnast hennar, en eigi hinnar fyrnefndu,« mælti Sylvía. »Hin hamingjusaraa eiginkona var eigi mín, og jeg hefi hvorki rjett til að hugsa um hana nje elska. Listakonan Oerða, sem með starfi sínu og þrautseigju hefir aflað sjer frægðar og sjálfstæðis, hana mun hjarta mitt aldrei hætta að elska.< »Aldrei,« tók Sylvía upp eftir honum og horfði á hann. Hann greip hönd Sylvfu, þrýsti hana og mælti: »Tíminn og árin munu leggja hina kælandi mund sína á tilfinningarnar, en tíminn mun aldrei má úr huga mjer ást þá, sem eg bar til biðjandi meyjarinnar minnar. Hún var og er hin hreinasta og fegursta opinberun lista- mannsins. »Já, listamannsins, en hún var hjarta manns- ins einkis virði,« hvíslaði Sylvía. »Hvers vegna er Sylvía eigi hreinskilin sem fyr? Jeg elska að lesa í hug hennar og hjarta. Tilfinningar þess hefi jeg reynt að móta í marmara.* »En þetta hjarta er veikt hjarta,* mælti Syl- vfa og brosti gegnum tárin. »Þú grætur,« mælti Karl og laut niður að henni. »Já, jeg græt, bæði af sársauka og gleði. Af gleði yfir því að vera enn þá fyrirmynd þín, af sorg yfir því að njóta eigi ástar þinnar. Pú hefir óskað eftir að lesa í hjarta mjer, það skal þjer leyft. Jeg hefi alla daga elskað þig. Jeg ferðaðist, en mynd þín fylgdi mjer eftir. Jeg sneri heim aftur og þú varst mjer nærri þvi alt. Leiðir okkar skildust. Ár liðu svo við sáumst ekki, en sál þín ræddi við mig í brjefum þín- um; þú varst og hjelst áfram að vera einvaldur í hjarta mínu. Ár liðu og við hittumst aftur og nú ætla jeg að hætta að vera fyrirmynd þín og verða hamingja þín.« Sylvía þagnaði. Karl vafði handleggnum um mitti hennar og hrópaði: »Pú varst draumsjón listamannsins, Sylvía. Á þessari stundu ertu hamingja mannsins, eina sanna ástarþrá hans. Vertu hinn góði engill mannsins, eins og þú hefir verið leiðarstjarna listamannsins.* Sylvía hallaði höfðinu að brjósti hans og Karl þrýsti henni að hjarta sér. Hvílíkir dagar vikur og mánuðir, fullir ástar hamingju og fegurðar. Loksins kom haustið og með því komu Richard og Gerða heim, og brúðkaup Karls og Sylvíu var haldið. Tíu ár eru liðin síðan Karl Gústavson kvænt- ist Sylvfu. Tíu ár liðin síðan Richard Schneider háskóla- kennari kom úr Ítalíuförinni 'og settist að f Svíþjóð. Karl Gústavson bjó áfram í húsi háskóla- kennarans, sem nú var eign hans, og hamingj- an hafði stöðugt brosað við honum, svo að árin liðu sem dagar. Hann var nú einnig há- skólakennari, og hin fagra eiginkona hans var stöðugt fyrirmynd sú, sem bljes honum í brjóst háfleygum hugmyndum, Richard bjó ásamt fjölskyldu sinni upp í sveit. Hann hafði keypt stórt óðalssetur, Brofors að nafni, og þar lifði hann hamingjusömu lífi. Pað var f nóvember. Eldur logaði glatt á arni, og fyrir framan hann sat Gerða Schneider að kveldi dags í salnum á Brofors, og sagði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.