Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 41

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 41
NÝJAR KVOLDVÖKUR. 119 farinn, og eigi búist við honum heim aftur fyr en næsta morgun. Hún vildi endilega af- henda Strömberg brjefið og ákvað því að bíða komu hans. Klukkan átta um morguninn var Strömberg kominn heim. Hann hafði beðið hana að bíða þar, þangað til hann kæmi frá því að tala við föður hennar. Nálægt kl. 9 kom hann aftur, og Ijet þjóna sína segja henni, að hann rjeði henni frá, að fara til Djúrgaardens, þar eð slys hefði borið þar að höndum. Strömberg var í svo æstu skapi, að hann lokaði sig inni í herberjgum sínum. Gerða flýtti nú för sinni til sumarbústaðar- ins, til þess að komast að raun um, hvað gerst hafði og fann föður siön myrtan í svefn- herbergi sínu. Frásögnum Gerðu og Strömbergs bar fy|li- lega saman, að því einu undanteknu, að Gerða sagði að hinn myrti væri Daníal Ahrnell, en Strömberg gat þess aðeins að hann væri kunp- ingi sinn frá Englandi. Lögreglustjórinu ætlaði að fara að spyrja frekar, þá er honum var sagt, að nokkrir lög- regluþjónar hefðu fest hendur í hári stroku- þræls, Andersens að nafni, sem, eftir lýsing- unni að dæma Jíktist manni þeim, sem verið hafði á hnotskóm kringum sumarbústaðinn dag- inn áður. Á þriðjudaginn var í öllum Stokkhólmsblöð- um frásögn um hræðilegt morð, sem framið hafði verið. Par við var bætt svohljóðandi um- sögn um hinn myrta: Fyrir viku kom til Stokkhólms kona, sem nefndist frú Ówensen. Hún settist að í einu af dýrustu gistihúsum í Drotningargötu, og tók þegar af kappi að leita sjer upplýsingar um ætterni Daníels Ahrnells, og syfjamál hans, hana fýsti sjer f lagi að vita hvort kona hans væri á lífi eða eigi. Sú rannsókn gekk þó eigi greiðlega. Loks tókst það samt, af því að nafn Gerðu Ahrnell var svo alþekt. Menn komust að raun um, að ungfrú Ahrnell var dóttir nefnds Daníels Ahrnells, og að kona hans væri dáin fyrir sjö árum. Þessara upplýs- inga hafði frú Ówensen aflað sjer með aðstoð dugandi lögfræðings og hafði hún keypt hann til að þegja um það, því að hún vildi eigi að dóttir Ahrnells kæmist að því, að hún væri að grafast eftir ætterni hennar og högum. Frúin hafði einmitt fengið þessar fregnir, þá er hr. . Bernharð kom og spurði eftir henni í gistihúsinu daginn fyrir morðið. Pau höfðu Ient í harðri orðarimmu, en virt- ust þó hafa skilið í bróðerni. Síðdegis á sunnu- daginn hafði hr. Bernharð komið aftur til frú Ówensen, og dvalið hjá henni, en eigi vissu menn hvenær hann hafði farið þaðan. Klukk- an 10 hafði frú Ówensen hringt á þjón inn og beðið hann um dagblað; síðan hafði hún lagt svo fyrir, að búa skyldi alt undir brottför sína næsta dag, því að hún ætlaði að fara tll Gautaborgar um hádegi og halda svo þaðan til Englands. Á mánudagsmorguninn hafði lög- fræðingurinn komið, og sagt henni, að Ahr- nell sá, sem hann leitaði eftir hefði verið myrt- ur þá um nóttina. Þessi fregn hafði fengið mjög á frú Ówensen. För hennar var frestað, og skjöl hins myrta leiddu það í Ijós að hún var kona Bernharðs. Pótti nú auðsætt af hverju hún hafði grensl- svo mjög eftir fyrra hjónabandi Ahrnells, þar eð sannaðist að Bernharð hafði verið kvæntur seinni konu sinni f 9 ár, en sjö ár voru að- eins liðin síðan hin fyrri dó. Ennfremur gátu blöðin þess, að Andersen sá, sem grunaður hafði verið um morð Heng- els og refsað fyrir þjófnað væri að líkindum valdur að drápi Bernharðs. Nafni Gerðu var blandað hið minsta og hægt var, í þessa sorg- arsögu, en eigi varð hjá því komist að minn- ast skyldleika hennar og hins látna. Saurblöðin Ijetu sjer samt um það hugað, að ráðast á Gerðu, og ausa hana auri, og rýra frægð hennar sem mest þau gátu. Karl beið árangurslaust eftir því að Bern- harð kæmi aftur til þýska skipsins. Hann fór eigi þaðan fyr en seint um kvöldið, fastráðinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.