Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 38

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 38
116 NÝJAR KVÖLDVÖKUR. þá er Persson færir honum hina. Pað er óbærilegt við hann að fást.« Stúlkan fór. Karl settist á bekk til þess að sjá hr. Bernharð er hann færi í land. Að hálfri klukkustund liðinni heyrðist fóta- tak í þilfarsstiganum, og litlu síðar kom í ljós maður um fimtugsaldur, hæruskotinn, en bar sig fyrirmannlega, Pykt skegg huldi höku hans og vanga og var grátt að lit eins og hárið. Ennið var hrukk- ótt og þótt kinnarnar væru holdugar, þá voru þær mjög bleikar. Augun voru stór og fjörleg. Maðurinn nam snöggvast staðar og virti Karl fyrir sjer. Pað var eins og hann ætlaði að spyrja þennan ókunna mann, hvað hann væri að hafast að úti á skipinu. >Ef að maður þessi er Ahrnell,* hugsaði Karl, »hversu mikið hefir hann þá eigi breyst á þessurn sextán árum. Jeg verð að komast eft- ir hinu sanna í þeim efnum.« Meðan Karl sat í þessum hugleiðingum hafði Englendingurinn fært sig eftir þilfarinu. Karl stóð á fætur og náði honum þá er hann var að stíga í land. Englendingurinn leit við til unga mannsins, sem kom á eftir honum. Stundarkorn stóðu þeir samhliða á »land- göngupallinum.« »Fyrirgefið hr. Ahrnell, en jeg þarf að ræða við yður nokkur orð um áríðandi málefni,* raælti karl á sænsku. Englendingurinn kiptist við af undrun og stokkroðnaði en svaraði á ensku: »Jeg skil ekki mál yðar, herra minn.« Karl hafði litið hvössum augum á manninn og tekið eftir svipbrigðum hans; þóttist hann sjá, að maðurinn segði ósatt, þá er hann full- yrti, að hann skildi eigi mál Karls. »Pað ér hann,« hugsaði Karl. »Ef svo er,« hjelt hann áfram, »þá tölum við ensku. Pétt jeg sje eigi leikinn í að tala mál, get eg samt gert mig skiljanlegan. jeg hjelt samt, að þjer hefðuð eigi gleymt móður- máli yðar svo mjög, að þjer skiljið eigi, hvað sagt er á því máli, einkum þá er maður, sem ann heill yðar, kemur til að veita yðnr hol! ráð.« Karl sagði þetta á sænsku og svipbrigði voru auðs* á andliti Englendingsins, þótt hann svaraði engu. Eftir stutta þögn hjelt Karl áfram á ensku: »Par eð jeg veit, hr. Bernharð að þjer þekk- ið hr. Ahrnell, vil eg biðja yður að ráða honum til að koma eigi til Svíþjóðar, því að þar eru þeir menn til, sem staðfest geta að Anderson skipverji hafi eigi ráðið Hengel bana, heidur hafi Daníel Ahrnell gert það. Gamla morðsagan verður þá rifjuð upp og Ahrnell Iendir í mestu hættu, ef hann verður kærður. Sje hann í Svíþjóð, þá ráð honum þegar til að fara úr Iandi, og gæta sín fyrir manni þeim, sem var ósýnilegur hluthafi í glæpnum.* »Herra minn, jeg þekki eigi Ahrnel!,* svar- aði Bernharð kuldalega, »og jeg veit eigi hvers vegna þjer snúið yður til mín. Jeg er útlendingur, sem kem nú hingað fyrsta sinni, og þekki eigi atburði, sem gerst hafa hjer fyr- ir mörgum árum.« »Rjett er það, að þetta er fyrsta sinni, sem hr. Bernharð kemur til Svíþjóðar, en það er því eigi neitt til fyrirstöðu, að þjer þekkið land þetta mjög vel og sjer í lagi þá atburði, sem gerðust í Stokkhólmi fyrir sextán árum. Pá bjó í sama húsi og Ahrnell, skósmíðasveinn að nafni Karl, sem var oft í snúningum fyrir hann. Jeg er drengur þessi. Sextán ár hafa eigi getað máð minninguna um yður úr hug mínum; einkanlega minnist jeg þess er jeg sá yður síðast. Pað var er þjer komuð úr húsi Hengels seint að kveldi 1. maí 18—.« Bernharð gekk við hliðina á Karli, og var sem hann væri á glóðum. Pá er Karl þagnaði, nam hann staðar og mælti lágri röddu. »Hvað er ætlun yðar? Ætlið þjer að knýja útlending til að selja yður fje í hendur.* »Herra minn,« svaraði Karl stillilega, »jeg er Karl Gústavson myndhöggvari. Nafn mitt hafið þjer eflaust heyrt, því að Englandsdrotn- ing hefir keypt þær marmaramyndir sem jeg smíðaði og sem ensku blöðin hafa mikið rætt nm. Ætlan mín er eigi að ná gulli yðar, en
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.