Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 69

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1921, Blaðsíða 69
NÝJAR KVÖLDVÖKUR. 147 það lá beint í orðum hans og svíp, að jeg hlyti að hafa heyrt talað um, að hann væri einn af vitfirringunum í St. James. ípjer eruð mjög nærgælnir að minnast mín síðan í gærkvöldi,« svaraði jeg, eins og jeg vildi losna við hann; »en ef það, sem þá var rætt um, er yður eins hugnæmt og mjer, þá vona jeg að geta enn heyrt álit yðar.« »Pjer hittið á heitustu ósk mína, herra minn,« svaraði hann og kinkaði kolli vingjarnlega; »jeg vona, að fólk hjer leyfi mjer að tengjast yður vináttuböndum af því þjer eruð ókunnugur, en bæði andi minn og hjarta þarfnast þess.« Orðin: »fólk hjer Ieyfi,« voru sögð með einkennilegri áherslu og dráttum kringum munn- inn, sem ekki voru langt frá að vera hæðnis- legir. »Jeg hefi heyrt, að þjer verðið hjer langan tfma?« spurði hann, og leit rannsakandi á mig með stórum, tindrandi augum. ’ »Pað er ætlun mín! Jeg hygg jeg verði hjer að minsta kosti í fjórar vikur.« Sidney kinkaði kolli; því næst leit hann niður fyrir sig og sagði hálfhátt, eins og við sjálfan sig: — »Fjórar vikur, það er sæmileg- ur tími!« »Já, að vísu,« svaraði jeg hátt, »enþó langt frá því nægur til þess að jeg komist að öllu því, sem jeg er hingað komninntil að vita.« Pessi orð, sem jeg sagði áherslulaust, virtist hafa gagnstæða áhrif á hann; hann leit aftur á mig með undrunarsvip, nærri steinhissa. »Til hvers eruð þjer komnir?« spurði hann hvat- lega. »Til þess að safna reynslu,« var svarmitt; »en einnig til þess að sýna hluttekningu, og, ef mögulegt er — vekja hluttekningu,* bætti jeg við, þegar jeg sá skugga bregða fyrir á enni hans. »Ha, hluttekningu!* svaraði hann brosandi. »Það er fagurt orð! — Mig hefir lengi langað til að kynnast lækni, sem hefði hluttekningu með — sjúklingunum.« »Hvað þá, hafið þjer ekki orðið hennnar aðnjótandi? Jeg hjelt þó, að Lorenzen yfirlæknir vildi þeim vel, sem eru undir hans hendi.« • Hann vill vel . . . já vissulega á sinn hátt, en hann er ekki laus við afglöp, sem síðar meir geta komið honum í koll.« Hann nam staðar og horfði spyrjandi á mig. Mjer datt nú í fyrsta sinn í hug að jeg talaði við mann, sem fjekk æðisköst, því hingað til höfðw orð hans og æði verið þannig, að jeg hafði stein- gleymt því að jeg talaði við »vitfirringinn frá St James«. En í orðum hans og ménningu þeirra lá svo áköf ástríða, sem ytri ró hans skýldi að vísu, en sem minti mig á það, sem Derby hafði sagt mjer um hann. En hann sneri máli sínu svo beint að mjer, að jeg komst ekki hjá því að færast undan. »Læknir verður að vera aðgætinn,* sagði jeg, »og um fram alla Lorenzen yfirlæknir; hann hefir erfiðri skyldu að gegna, og gegnir henni, held jeg, með alúð og ákafa. En hann er ekki óskeikull, fremur en aðrir, og því má aldrei gleyma að dæma aðra vægt, þegar alíkur maður er dæmdur.» »Þjer hafið rjett að mæla þannig; en á þessu augnabliki gerið þjer nokkuð, sem hann aldrei hefir gert, að minsta kosti ekki við mig — og út á það sét jeg.« »Og má jeg spyrja hvað það er?Hváð geri jeg?« »Pjer komið upp um hluttekningu, sem kem- ur frá hjartanu, og eruð nógu einlægur að tala við — hvi skyldi jeg ekki segja það? — vit- firring, eins og við mann, sem aldrei hefir vikið hársbreidd frá vegi heilbrigðar akyn- semi.« Jeg varð hálfgert í vandræðum — þetta var efni, sem jeg ógjarnan vildi hreyfa við. Jeg hneigði mig og svaraði hvatlega: »Hví skyldi jeg ekki hafa hluttekningu með yður og vera einlægur? Til þess hefi jeg þús- und ástæður.* »Púsund?« greip hann fram í fyrir mjer. »Já, og þar á meða! eina eða tvær, sem 19*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.