Læknablaðið : fylgirit - 15.12.1996, Síða 44

44
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82/FYLGIRIT 34
magn fituvefs (Dual Energy X-ray Absorbtions-
metry, DXA). Beinþéttni var mæld í hrygg, fram-
handlegg og lendarlið. Hópurinn svaraði stöðluð-
um spurningalista varðandi lífsgæði fyrir meðferð
og endurtekið meðan á meðferð stóð.
Niðurstöður: Að meðaltali hækkaði IGF I
meira en þrefalt. Gripstyrkur hækkaði um 6%
eftir sex mánaða meðferð. Fituprósenta lækkaði
að meðaltali um 9% eftir sex mánuði. Lífsgæða-
skor hækkaði að meðaltali um 39%.
Ályktun: I heild virðist hópurinn svara með-
ferð, bæði hvað varðar almenna líðan og aukn-
ingu á vöðvamassa á kostnað fitu. Innan hópsins
var þó verulegur munur milli einstaklinga og virð-
ist líklegt að meðferð með vaxtarhormóni nýtist
sumum vel en ekki öllum sem þjást af vaxtar-
hormónskorti. Engar aukaverkanir af völdum
lyfsins hafa komið fram frá upphafi rannsóknar-
innar.
E-56. Notagildi frumurannsóknar og
vefjarannsóknar við berkjuspeglun
Sigurður Magnason*, Steinn Jónsson**, Helgi J.
ísaksson***, Sigurður Björnsson**
Frá *lœknadeild HÍ, **lyflœkningadeild Sjúkra-
húss Reykjavíkur, ***Rannsóknastofu HÍ í
meinafrœði
í þessari rannsókn voru skoðuð gögn sjúklinga
sem höfðu verið berkjuspeglaðir á Landakotsspít-
ala á árunum 1986-1993, í því skyni að meta næmi
frumu- og vefjarannsókna við greiningu illkynja
sjúkdóma. Tekin voru frumusýni við 205 berkju-
speglanir hjá 186 sjúklingum og þar af voru vefja-
sýni einnig tekin hjá 106 sjúklingum.
Sextíu og fimm sjúklingar greindust með ill-
kynja sjúkdóm í lungum. Þar af höfðu 28 kirtil-
myndandi krabbamein, 12 flöguþekjukrabba-
mein, 10 smáfrumukrabbamein, fimm illa þrosk-
uð æxli, einn kirtilflöguæxli og einn
silfurfrumuæxli (carcinoid). Að auki höfðu sex
meinvörp í lungum, einn iðraþekjuæxli (mesothe-
lioma) og einn eitlaæxli (lymphoma). Frumu-
rannsókn var jákvæð eða grunsamleg varðandi
illkynja vöxt hjá 19 sjúklingum af þeim 65 sem
reyndust hafa illkynja æxli (29%). Vefjasýni var
jákvætt eða grunsamlegt varðandi illkynja vöxt
hjá 41 sjúklingi af 54 (70%). Sameiginlegt næmi
frumu- og vefjarannsóknar var 76%, þegar báðar
gerðir sýna voru teknar. Meðal þeirra sjúklinga
þar sem bæði frumu- og vefjarannsókn gáfu nei-
kvætt svar, greindust 13 síðar með illkynja sjúk-
dóm í lungum, 10 við aðgerð, aðrir með opinni
vefsýnistöku, miðmætisspeglun og fínnálar-
ástungu.
Athyglisvert er að kirtilmyndandi æxli voru
stærsti vefjaflokkur lungnaæxla hjá þessum sjúk-
lingahópi en það er í samræmi við þróunina í ný-
legum erlendum rannsóknum. Vefjarannsókn
reyndist hér mun næmari rannsóknaraðferð en
frumurannsókn, en aðferðirnar bættu hvor aðra
upp. Líklega má bæta greiningarárangurinn með
því að taka fleiri gerðir af sýnum til frumurann-
sóknar í völdum tilvikum.
E-57. Hefur plasmagjöf áhrif á tjáningu
komplíment stjórnprótína í húð sjúk-
lings með C2 skort og SLE?
Leifur Þorsteinsson*, Kristín Traustadóttir**,
Sverrir Harðarson***, Peter Johnson****, Krist-
ján Erlendsson**
Frá Blóðbankanum*, Rannsóknastofu HÍ í
ónœmisfrœði** og meinafrœði***, Rannsókna-
stofu í ónœmisfrœði við Háskólann í Liver-
pool****
Inngangur: Lýst er sjúklingi með C2 skort og
SLE. Mótefnafléttur (IC) fundust af öllum Ig
flokkum (IgG, IgM og IgA) og C3 á mótum yfir-
húðar og leðurhúðar. Hefðbundin meðferð hafði
lítil eða engin áhrif. Með plasmagjöf á sex til átta
vikna fresti hefur hins vegar tekist að halda ein-
kennunum í skefjum.
Næstum allar frumur líkamans hafa utan á sér
himnubundin prótín sem ætlað er að halda „auto-
logous" virkni komplíments í skefjum. Meðal
þessara prótína eru „membrane cofactor prot-
ein“, MCP=CD46, „decay accelerating factor",
DAF=CD55 og „inhibitor of memrane attack
complex formation“, IMAC=CD59. Hugsanlegt
var að plasmagjafirnar gætu haft áhrif á tjáningu
áðurnefndra prótína í húð sjúklingsins.
Efni og aðferðir: Fjögur húðsýni voru tekin á
mismunandi tímum í meðferðarferlinu og fimm
úr heilbrigðum einstaklingum til samanburðar.
Skornar voru 5p sneiðar og gerð ónæmislitun með
einstofna mótefnum gegn CD46, CD55 og CD59.
PBS var notað sem neikvæð viðmiðun.
Niðurstöður: Plasmagjöfin virtist engu breyta
um tjáningu þessara prótína þrátt fyrir greinilegar
jákvæðar breytingar í húðinni. Litunin var sterk-
ust fyrir CD59. Æðaþelsfrumur í leðurhúð lituð-
ust einnig sterkt fyrir CD59 en veikar fyrir CD46
og CD55. Utanfrumu fíbrur voru jákvæðar fyrir
CD55. Enginn augljós munur sást þegar litanir á
húð sjúklingsins voru bornar saman við litanir á
heilbrigðri húð.
Áyktun: Plasmagjöfin virðist ekki hafa áhrif á
tjáningu áðurnefndra komplíment stjórnprótína
þrátt fyrir augljósar jákvæðar breytingar í húð
sjúklingsins.