Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1998, Síða 25

LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84/FYLGIRIT 37
25
meðhöndlun með fjórum exó-sykrukljúfum; sí-
alíðasa, galaktosíðasa, fukósíðasa og mannó-
síðasa. Um 15 fjölsykrur greindust, allar af
complex gerð. Um 80% höfðu biantennary
byggingu, 50% innihéldu sialic sýru og 20%
innihéldu kjarna fucose. Þetta er mun flóknari
sykrubygging en hefur greinst, til dæmis hjá
manna IgM og sýnir að fiskar hafa vel þróað
sykruframleiðsluferli og vel sykrað mótefni.
Verið er að gera nánari greiningu á staðsetn-
ingu fjölsykra á þungu keðjunni og hlutverki í
lífvirkni sameindarinnar.
E-9. Beinist árás T-eitilfrumna í sóra
aðallega gegn amínósýruröð í keratíni 17?
Asta Sóllilja Guðmundsdóttirn, Hekla Sig-
mundsdóttir'1, Bárður Sigurgeirsson21, Michael
F. Good3>, Ingileif Jónsdóttir", Helgi Valdi-
marsson21
Frá "Rannsóknastofu HI í ónœmisfrœði Land-
spítalanum, 2>Húðlœknastöðinni Smáratorgi,
"Molecular Immunology Unit, Queensland Insti-
tute ofMedical Research, Brisbane, Astralíu
Inngangur: Sóri er T-frumumiðlaður bólgu-
sjúkdómur í húð sem tengist gjarnan sýkingum
af völdum 6-hemólýtískra streptókokka. I fyrri
rannsókn sýndum við fram á að sjúklingar með
virkan sóra hafa aukna tíðni Thl-líkra frumna
sem svara peptíðum úr M-prótínum streptó-
kokka með IFN-y myndun. Þessi peptíð eru 20
amínósýrur (a.s.) að lengd og hafa raðir úr 5-6
a.s. sem eru sameiginlegar keratínum í húð.
Svörunin hvarf þegar sjúklingum batnaði. Til-
gangur þessarar rannsóknar var að finna gegn
hvaða húðsameind ónæmissvar í sóra beinist
með því að mæla T-frumuviðbrögð sjúklinga
með virkan sóra gegn 20 a.s. keratínpeptíðum
sem innihalda fyrrgreindar 5-6 a.s. raðir en eru
að öðru leyti ólík M-peptíðunum.
Efniviður og aðferðir: T-frumur voru ein-
angraðar úr blóði 17 sjúklinga og 17 heilbrigðra
einstaklinga og örvaðar með M- og keratín
peptíðum og fjöldi IFN-y framleiðandi frumna
var ákvarðaður með ELISPOT.
Niðurstöður: Almennt svöruðu sjúklingarnir
peptíðunum oftar en viðmiðunarhópurinn.
Þessi viðbrögð voru afgerandi sterkust gegn
peptíði úr keratíni 17, sem hefur ALEEAN röð
sameiginlega með M-prótínum. Jafnframt voru
T-frumuviðbrögð gegn þessu peptíði mun
sterkari en gegn M-peptíði með sömu röð.
Svörun hvarf gegn öllum peptíðum eftir UVB
geislun og böðun í Bláa lóninu en meðferðin
hafði engin áhrif á svörun við SK/SD, ensím-
um úr streptókokkum.
Alyktanir: í heilbrigðri húð er keratín 17
fyrst og fremst til staðar í hársekkjum og sóra-
útbrot koma oftast fyrst fram í hársverði, en
IFN-y hvatar keratínfrumur til að framleiða
keratín 17 og er það yfirtjáð í sóraútbrotum.
Þessar staðreyndir og niðurstöður okkar sam-
rýmast því að árás T-eitilfrumna í húð sórasjúk-
linga beinist aðallega gegn keratíni 17 sem
inniheldur ALEEAN röðina.
E-10. Bcl-2 og stjórn á Ianglífí B-eitiI-
frumna
Helga M. Ogmundsdóttir", Steinunn Sveins-
dóttir", Inga Skaftadóttir", Asbjörn Sigfússon2',
Guðný Kristjánsdóttir", Þórunn Rafnar"
Frá "Krabbameinsfélagi Islands, 2)Rannsókna-
stofu HI í ónœmisfrœði
Inngangur: Stjórn á langlífi skiptir megin-
máli í ónæmiskerfinu. Deyi eitilfrumur ekki á
eðlilegan hátt eftir ræsingu býður það heim
hættu á sjálfsofnæmi og illkynja æxlisvexti.
Eftir ræsingu B-eitilfrumna fá þær boð frá
cýtókínum, þar á meðal IL-6 sem örvar þrosk-
un þeirra, og yfirborðsviðtökum, þar á meðal
CD32 sem temprar svörunina. Bcl-2 sameindin
stýrir því hvort frumur fara í stýrðan frumu-
dauða. Við höfum rannsakað fjölskyldu með
ofvirkar B-eitilfrumur og tilhneigingu til góð-
kynja og illkynja offjölgunar á B-eitilfrumum.
I ljós hefur komið að B-eitilfrumur þessa fólks
lifa lengur en eðlilegt er í rækt eftir ræsingu.
Efniviður og aðferðir: Eitilfrumur úr blóði
frá fjölskyldumeðlimum sem hafa ofvirkar B-
frumur, og skyldum og óskyldum heilbrigðum
viðmiðum. Örvaðar í rækt með PWM mító-
geni. Einnig EB veiru smitaðar frumulínur úr
sömu hópum. Tjáning á yfirborðssameindum
og Bcl-2 var metin í frumuflæðisjá. Boðflutn-
ingsferlar voru kannaðir með western blotting
og fosfórun metin.
Niðurstöður: Enginn munur var á Bcl-2
tjáningu ofvirkra B-frumna samanborið við
viðmið í óörvuðum sýnum. Eftir sex daga í
örvaðri rækt innihéldu sýni tveggja einstak-
linga með ofvirkar B-frumur marktækt fleiri
Bcl-2 jákvæðar B-frumur en viðmiðunarsýni,
eða 9,9% og 16,6% samanborið við 5,4% (SD
2,2) í sýnum fimm viðmiða. Enginn munur var
á Bcl-2 tjáningu T-frumna. I hópnum með of-
virkar B-frumur (n=7) var hlutfall frumna með
CD32 marktækt hærra (50,9%) en meðal við-