Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1998, Blaðsíða 31

LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84/FYLGIRIT 37
31
nokkur hluti sýna af öðrum undirflokkum eink-
um flokki E. Rúmlega 20% serma var óflokk-
anlegur með þessari aðferð.
Alyktanir: Sýna þessar niðurstöður að
framan af HIV-1 faraldrinum var um að ræða
mjög einsleitar sýkingar af undirflokki B en
um 1993 og eftir það fara að berast hingað til
lands aðrir undirflokkar, einkum flokkur E. Er
það væntanlega meðal annars vegna aukinna
ferðalaga landsmanna til fjarlægra landa og
óvarfærins lífsmunsturs.
E-18. Áhrif fjöllyfjameðferðar bakrita-
9g próteasahemla á HIV-1 sýkingu á
Islandi. Tveggja og hálfs árs reynsla
Gunnar Gunnarsson, Barbara Stanzeit, Már
Kristjánsson, Hugrún Ríkarðsdóttir, Sigurður
Guðmundsson, Sigurður B. Þorsteinsson, Har-
aldur Briem
Frá rannsóknastofu í veirufrœði og lyflœkn-
ingadeildum Landspítalans, lyflœkningadeild
Sjúkrahúss Reykjavíkur
Inngangur: Fjöllyfjameðferð með bakrita-
og próteasahemlum hefur verið beitt gegn al-
næmisveirunni á Islandi síðan í febrúar 1996.
Markmið okkar var að kanna meðferðina og
áhrif hennar á veiru- og ónæmisfræðilega þætti
á 32 mánaða tímabili.
Efniviður og aðferðir: Könnuð voru áhrif
lyfjanteðferðar á veirumagn HIV-1 í plasma hjá
öllum einstaklingum sem meðhöndlaðir voru
með fjöllyfjameðferð á tímabilinu febrúar 1996
til október 1998. Tími sem veirumagnsmælingar
stóðu yfir fyrir hvem sjúkling var athugaður og
meðaltal hópsins fundið. Upphafs- og lokamæl-
ingar veimmagns á tímanum voru skráðar fyrir
hvern sjúkling. Dreifíng veirumagnsmælinga
sem gerðar voru áður en fjöllyfjameðferð hófst
og síðustu mælingar fyrir hvem sjúkling var
könnuð. Veirumagn í plasma var mælt á rann-
sóknastofu Landspítalans í veimfræði með
Amplicor HIV-1 Monitor™ prófi (Roche Diagn-
ostic System). Fjöldi CD4+ frumna var talinn í
flæðifrumusjá á rannsóknastofu í ónæmisfræði.
Niðurstöður: Alls var 51 sjúklingur með-
höndlaður með fjöllyfjameðferð. Tími frá upp-
hafs veirumagnsmælingu til hinnar síðustu var
frá einum mánuði og upp í 32 mánuði; meðal-
talið var 21 mánuður. Fyrir fjöllyfjameðferð
höfðu sex (11,8%) færri en 400 veirueintök/mL
plasma, 10 (19,6%) 400-10.000 eintök/mL, 20
(39,2%) 10.000-100.000 eintök/mL og 15
(29,4%) fleiri en 100.000 eintök/mL. í lok
skráningar á tímabili höfðu 34 (66,7%) færri en
400 veirueintök/mL plasma, 10 (19,6%) 400-
10.000 eintök/mL, fimm (9,8%) 10.000-
100.000 eintök/mL og tveir (3,9%) fleiri en
100.000 veirueintök/mL. Breytingar á fjölda
CD4+ frumna á tímanum verða kynntar. Al-
gengasta fjöllyfjameðferðin fól í sér gjöf
tveggja bakritahemla og eins próteasahemils.
Ályktanir: Fjöllyfjameðferð gegn HIV-1
hefur leitt til verulegrar lækkunar veirumagns í
plasma hjá stórum hluta HIV sýktra. Tveir
þriðju af meðhöndluðum sjúklingum hafa færri
en 400 veirueintök/mL plasma en tæp 14%
mælast þó með fleiri en 10.000 veirueintök/
mL.
E-19. PCR-greiningar á veirusjúkdóm-
um í miðtaugakerfi
Einar G. Torfason, Sigrún Guðnadóttir, Birna
Einarsdóttir
Frá rannsóknastofu Landspítalans í veirufrœði
í Armúla
Inngangur: Polymerase Chain Reaction
(PCR) var fyrst lýst í vísindagrein 1985, fékk
Nóbelsverðlaun 1993 og er nú vaxtarbroddur
rannsókna í erfðafræði, veirufræði, réttarlækn-
isfræði og fleiri greinum vísinda. Heilbrigðis-
stofnun Sameinuðu þjóðanna mælir með PCR
sem kjöraðferð við greiningar á herpes-heila-
bólgunt, en PCR er einnig eina nægilega næma
aðferðin fyrir margar aðrar veirur.
Efniviður og aðferðir: I þessu verkefni eru
nær öll mænuvökvasýni sem okkur hafa borist
frá ársbyrjun 1996, að meðaltali 13-14 sýni í
mánuði. Sýnin hafa verið prófuð fyrir adenó-,
enteró- og herpes simplex veirum, en PCR-próf
fyrir öðrum veirum hafa yfirleitt aðeins verið
gerð samkvæmt beiðni sendanda. Ætlunin er að
kynna sérstaklega á ráðstefnunni helstu PCR próf
sem við notum, og því óþarfi að lýsa þeim hér.
Niðurstöður: Á 33 mánaða tímabili fundust
adenóveirur í 14,7% sýnanna, enteróveirur í
11% og áblástursveirur (HSV) í ríflega 3%
sýnanna. Hlaupabóluveira (VZV) fannst í einu
sýni. Gögnum frá október til desember 1998
verður bætt við, til að heil þrjú ár náist. í 3,4%
tilfella fannst meira en eitt smitefni í sama sýn-
inu. Þar af fundust adenó- og enteróveirur sam-
an í ríflega 2% tilfella og adenó- og herpesveir-
ur (HSV eða VZV) í um það bil 1%. Enteró- og
herpesveirur fundust ekki í sömu sýnum. Far-
aldursmynstur var í samræmi við væntingar um
hverja veiru.