Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1998, Blaðsíða 64

64
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84/FYLG1RIT 37
skoðun. Þeir voru með 12,8 stig (meðaltal)
fyrir langvinna bólgu og 1,5 stig fyrir bráða
bólgu og varð engin breyting við lyfjagjöf.
Helicobacter fannst ekki hjá 11 einstaklingum
hvorki við CLO próf eða vefjaskoðun. Þeir
höfðu 1,1 stig fyrir langvinna bólgu og 2,3 fyrir
bráða bólgu og varð engin breyting við lyfja-
gjöf. Það var hins vegar hækkun á VAS gildum
við lyfjagjöf (tafla I, meðaltöl í mm). Hækkun-
in var marktækt meiri (X2 próf) fyrir blæðingar
og fleiður hjá Helicobacter neikvæðum ein-
staklingum.
Alyktanir: Helicobacter sýking virðist veita
nokkra vernd gegn skammtíma NSAIDs áverka
í maga. Það er athyglisvert að áverkinn sést
ekki við vefjaskoðun og vekur það spumingar
um langtíma klíníska þýðingu yfirborðsáverka.
E-82. Mótefni gegn Cag-A og öðrum yfir-
borðsprótínum Helicobacter pylori í ís-
lenskum sjúklingum með skeifugarnar-
sár
Ari Konráðssonl>, Percival Andersen2>, Einar
Oddsson", Hallgrímur Guðjónsson11, Bjarni
Þjóðleifsson11
Frá "rannsóknastofu í meltingarsjúkdómum
Landspítalanum, 2,Dept. of Clinical Microbio-
logy Rigshospitalet Kaupmannahöfn
Inngangur: Nú er talið sannað að Helico-
bacter pylori er aðal orsakavaldur sára í maga
og skeifugörn hjá mönnum. Það er hins vegar
ennþá ráðgáta hvers vegna aðeins 10-15%
þeirra sem sýkjast fá sár. Ein aðaltilgátan til að
skýra þetta er sú að sýkillinn hafi mismunandi
meingerð. Cag-A, sem er 120 kD mótefnavaki
tjáður á yfirborði bakteríunnar, er talinn valda
mestu um meingerðina. Cag-A finnst hjá um
60% H. pylori stofna, en í allt að 100% stofna
frá sjúklingum með skeifugarnarsár. Markmið
rannsóknarinnar var að kanna hve algengt Cag-
A væri hjá íslenskum sjúklingum með skeifu-
garnarsár.
Efniviður og aðferðir: Safnað var sermis-
sýnum frá alls 62 sjúklingum sem greindust
með skeifugarnarsár á árunum 1993-1996.
IgG, IgA og IgM ónæmisglóbúlín voru mæld
með óbeinni ELISA aðferð. Mótefni gegn Cag-
A og öðrum H. pylori mótefnavökum var rann-
sakað með SDS-PAGE og western-blot tækni,
sem byggist á heilfrumumótefnavökum.
Niðurstöður: Enginn sjúklingur hafði já-
kvætt IgM mótefni en 6,5% höfðu jákvætt IgA
mótefni. Til að mæla IgG mótefni var stuðst
við þrjú mismunandi próf: HS mótefnavaki gaf
66,1% jákvæð svör, LMV mótefnavaki gaf
25,8% og heilfrumumótefnavaki 84,1%. Þessi
þrjú próf voru borin saman við ELISA mæl-
ingu. Af sjúklingunum 62 voru 54,8% jákvæð í
öllum prófum, 19,4% í þremur prófum, 11,3%
í tveimur prófum og 4,8% í einu próf og 9,7%
með öllu próf neikvæð fyrir H. pylori. Af 62
sjúklingum höfðu 53 (85,5%) jákvæð Cag-A
mótefni, mæld með western-blot og 46 (74,2%)
voru jákvæð gagnvart mótefnavökum 19-36 kDs.
Umræða: Jákvæð mótefni fyrir Cag-A fund-
ust hjá 85% sjúklinganna og styður þetta þá til-
gátu að sterk tengsl séu milli skeifugarnarsára
og H. pylori stofna með Cag-A. Við teljum að
sjúklingarnir sem voru jákvæðir í öllum þrem-
ur eða fjórum prófunum séu sann jákvæðir, en
hinir sem voru neikvæðir í þremur eða fjórum
prófum voru sann neikvæðir. Það fundust þó
nokkur jaðarsvör gegn LMV mótefninu, mælt
með ELISA, sem sennilega skýrist af því að
prófið var staðlað á framandi hóp sjúklinga og
hugsanlega var valinn of hár viðmiðunarpunkt-
ur.
E-83. Ahrif bólusetningar með áttgildu
prótíntengdu pneumókokkabóluefni á
bólfestu pneumókokka í ungbörnum
Karl G. Kristinsson", Sigurveig Þ. Sigurðar-
dóttir", Þórólfur Guðnason", Sveinn Kjartans-
son'-2', Katrín Davíðsdóttir1, Odile Leroy",
Ingileif Jónsdóttir"
Frá "Landspítalanum, 21Heilsuverndarstöð
Reykjavíkur, "Pasteur Mérieux Connaught
Frakklandi
Pneumókokkasýkingar eru algengastar í
börnum og vaxandi sýklalyfjaónæmi þeirra er
að verða ógn við lýðheilsu. I rannsókn á öryggi
og ónæmisvekjandi eiginleikum var 160 ung-
bömum gefið pneumókokkabóluefni með hjúp-
gerðuin 3, 4, 6B, 9V, 14, 18C, 19F og 23F,
tengdum annað hvort við tetanus (PncT) eða
diphtheria (PncD) toxoid, við þriggja, fjögurra
og sex mánaða aldur. Við 13 mánaða aldur
fengu þau annað hvort sama bóluefnið aftur
eða 23 hjúpgerða fjölsykrubóluefni. Nefkoks-
ræktanirvoru teknar við 3,4, 6,7, 10, 14, 18og
30 mánaða aldur frá helmingi bólusettu barn-
anna. Til samanburðar voru tekin nefkoksstrok
frá 40 óbólusettum börnum á sama aldri, sem
bjuggu á sömu svæðum. Nefkoksstrokunum var
sáð á blóðagar (með og án 5mg/L af gentamís-
íni) og pneumókokkarnir voru hjúpgreindir