Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Qupperneq 27

Stefnir]
Rússneski bóndinn.
121
hatri, neyð, vesalmensku og van-
kunnáttu og lifa frjósömu félags-
lífi í hjálpsemi og fórnfýsi. Þeir
sem nú þekkja bóndann bezt, líta
ekki jafn skáldlega á þetta, en
þeir hafa jafnmikla trú á honum
og. hinir. Maxím Gorki, skáldið
mikla, er einn þessara manna, og
hann ritar nýlega:
„Smám saman og hraðar og
hraðar mun bóndinn svelgja í sig
aðrar stéttir Rússlands, bæði
mentamannastéttina, sem sér
okkur nú fyrir andlegri fæðu, og
verkamenn bæjanna, sem reka iðn-
aðarfyrirtækin. Bóndinn sezt að
öllu því, sem menn hafa afrekað
síðustu áratugina með þessum
dæmalausa dugnaði. Það er nú
alveg komið á daginn, að vakning
rússneska bóndans kostar tortím-
ing allra annara stétta í Rússlandi.
Hitt er jafn víst, að þetta verður
— að minsta kosti fyrst í stað —
bændunum sjálfum dýrkeyptur
sigur. En ekkert fær stöðvað
þennan stórfenglega sjónleik.
Hann verður leikinn til enda. Eitt
er víst. Byltingin hefir dregið sitt
hvassa plógjárn gegnum akur-
lendi þjóðarinnar, og rist þar svo
djúpt, að það grær aldrei. Þjóðin
snýr aldrei aftur til gamla lands-
ins, hverfur aldrei aftur til sinna
fornu lífshátta. Eins og Gyðinga-
þjóðin, sem Móses leiddi út úr
þrældómshúsinu, hlaut að falla,.
þannig hljóta einnig þessir þung-
lamalegu, hálfviltu og ógæfusömu.
vesalingar í sveitaþorpum Rúss-
lands að falla. En ný kynslóð vel
mentaðra, hygginna og djarf-
mannlegra drengja, mun koma í
stað þeirra. Og þetta mun, að
minni skoðun, ekki verða nein
„elskuleg og viðkynningargóð
rússnesk þjóð“, heldur — loksins
—þróttmikil og dugleg þjóð, sem
lætur sér fátt um finnast alt það,
sem hún sér sér ekki hag í. Hún
mun alls ekki falla í stafi yfir
kenning Einsteins eða þreyta sig
á því að botna í Shakespeare eða
Leonardo. En hún mun rannsaka
vandlega, hve mikið gagn sé hægt
að hafa af notkun flugvéla, eyða
stórfé í ]>að, að rannsaka, að hve
miklum notum yngingartilraunir
Steinachs geti orðið við kvikfjár-
ræktina. Hún mun brátt kunna
að meta þægindi og hagsmuni
rafmagnsins, gagnsemi búfræð-
innar og kosti góðra vega. Hún
mun vilja hafa lækni í hverju
þorpi, lyf jabúð og duglegt slökkvi-
lið. Hún mun geyma vandlega all-
ar minningar liðinna ára, sem
geta orðið henni leiðbeining í
framtíðinni. Og því mun hún
strax, er reykirnir taka að koma.