Félagsbréf - 01.07.1957, Side 44

Um Einar Benediktsson
S t u 11 u p p r i f j u n á 111 e r k i s a f ru æ 1 u 111 h a u s
31. október 191U.
Hinn 31. október 1914 voru fánar dregnir að hún um gervalla Reykja-
vík. Skáldið Einar Benediktsson var fimmtugur þennan dag. En þó að 17
ár væru liðin frá því fyrsta bók hans, Sögur og kvæði, kom á markað hér
og út væru komnar þrjár af fimm ljóðabókum hans, var síður en svo, að
þetta mikla skáld hefði fengið einróma viðurkenningu. Ýmsir þóttust ekki
skilja kvæði hans, en sumir töldu hann misþyrma islenzku máli. En eins
og fánarnir í Reykjavík sýndu á þessum afmælisdegi hans, átti hann þó
marga aðdáendur, og það yfirleitt fólk, sem gott var að eiga að vinum,
skólagengið og ekki skólagengið.
Að kvöldi þess 31. var Einari svo haldið samsæti að Hótel Reykjavík.
Aðalræðuna fyrir minni skáldsins flutti Guðmundur Finnbogason, og er
hún prentuð í bók hans Mannfagnaði, Rvík 1937. Guðmundur lauk máli
sínu á þessa leið:
Einar Benediktsson! Við sem hér erum í kvöld komum til að
þakka þér fyrir þá gimsteina, sem þú hefur stráð á veg okkar
og allra þeirra, sem íslenzkt mæla mál. Ég á líka að flytja ykkur
hjónum beztu hamingjuóskir frá skáldbróður þínum, Hannesi
Hafstein. Hann var einn af þeim, er stofnuðu til þessa samsætis,
en er þvi miður ekki svo frísitur, að hann geti komið. Það gleð-
ur okkur að sjá það á öllu, að þú ert í blóma aldurs þíns. Við
óskum þess, að þú með ástvinum þínum megir enn eiga langa
og hamingjusama ævi fyrir höndum og helzt að þér mætti auðn-
ast að yrkja ódauðlegt erindi fyrir nef hvert, sem á er landinu.
Margar fleiri ræður voru fluttar og tvö kvæði, annað eftir Sigurð frá
Arnarholti, sungið af Einari Hjaltested við nýtt lag eftir Jón Laxdal (prent-
að í 2. útg. ljóða Sigurðar), hitt eftir frú Jarþrúði Jónsdóttur. Er grein-
argóð frásögn af samsæti þessu í ísafold 4. nóv. þ. á., og er einnig prent-
uð þar ræða Guðmundar og bæði kvæðin.