Sveitarstjórnarmál - 01.12.2001, Qupperneq 44

Samgöngumál
vettvang til þess að móta frekari
tillögur sem fela í sér betra sam-
félag.
Og nú höfum við i sama til-
gangi sameinað almenningssam-
göngur á svæðinu og búið
þannig í haginn að hagræðing
eigi að vera auðveldari eftir en
áður. Ég legg ríka áherslu á að
slík sameining eigi allra helst að
leiða af sér sparnað án þess að
slíkar aðgerðir bitni um of á
þjónustunni.
Nú, eins og við upphaf síðast-
liðinnar aldar, þykir mörgum það
betra að fara með fólksbílum.
Munurinn er einkum sá að fólks-
bílarnir eru nú orðnir almennings-
eign. Bílastæðavandi, til dæmis
við framhaldsskóla, er slíkur að
til vandræða horfir. Samt sem
áður hefur unga fólkið ekki valið
strætisvagnana. Við getum því
spurt okkur: Hvers vegna vill
fólk frekar fara á bílnurn sínurn
heldur en að taka strætó? Hvers
vegna eru tómlegir strætisvagnar
svo algeng sjón um borg og bý?
Og hvernig getum við fyllt þá?
Eða getum við ekki fyllt þá? Og
hvað er þá til ráða?
Reyndar eru nú til sýningar í
sjónvarpi skemmtilegar og eflaust
áhrifaríkar auglýsingar sem ætlað
er að ná til unga fólksins og við
eigum eftir að sjá hvaða árangri
þær skila en átakið lofar góðu og
ber vitni um að stjórnendur
Strætó átti sig vel á því hver sé
stóri markhópurinn sem við
viljum ná til. Því það er erfitt að
kenna gömlum hundi að sitja og
það er klókt að reyna þá að ná til
þeirra sem yngri eru í þeirri von
að þeir haldi siðan áfram að
njóta þeirrar góðu þjónustu sem
þeim stendur til boða.
Síðan fyrstu áætlunarbílarnir
runnu milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur hafa orðið gífur-
legar breytingar á samfélagi
okkar og lifnaðarháttum. Megin-
kröfurnar eru um hraða og þæg-
indi og gildir það alveg eins urn
samgöngur eins og upplýsinga-
tækni. Umhverfismálin hafa ekki
náð eins hátt á forgangslista al-
mennings og við gjarnan vildum.
Það er m.a. hlutverk okkar að
beina athygli borgaranna að
þessum mikilvæga þætti í al-
mannasamgöngum sem og í um-
hverfi okkar öllu.