Milli mála - 01.01.2011, Page 44

44
ástríður séu jafngildar hans og hún samþykki ekki að langanir
eiginmannsins skipi æðri sess en hennar eigin – og fer aftur af stað
í leit að nýjum „Blakk“. Persóna Leonóru í textanum gegnir margs
konar hlutverki. Eitt þeirra felur í sér að opinbera rótgróin viðmið
feðraveldisins og ítök þess. Enn fremur að varpa fram spurningum
um fjölmenningarlegt samfélag svæðisins. Í Leonóru birtast Or-
landusi framandi gildi og viðmið og hann heillast af hvoru tveggja.
Áhugi Leonóru á „afrískri tónlist, dansi og dönsurum“49 undirstrikar
leit hennar að rótum sínum og að þeim bakgrunni sem mótar
sagnaminnin sem hún ólst upp við og gerir tilraun til að samþætta
inn í hversdagslega tilveru sína. Í Limón Blues blasir við hvernig
Rossi teflir fram aðstæðum sem kallast á við kenningar Fernados
Ortiz, eins og þær birtast í grein hans: „Félagslega fyrirbærið
„menningartilfærslur“ og mikilvægi þeirra á Kúbu“.50 Þar fjallar
hann um „gagnvirkar tilfærslur menningartengdra fyrirbæra“ og
lýsir hvernig þessar tilfærslur eiga sér stað.51 Þær geta, eins og áður
segir, umbreyst, smitað út frá sér eða tekið völdin. Þær geta enn
fremur falið í sér afmenningu, þ.e. leitt til þess að tiltekið fyrirbæri
verði undir, hverfi og glati mikilvægi sínu (bls. 258). Lesandanum
verður smám saman ljóst að allar sögupersónur Rossi eiga í átökum
við sjálfar sig. Þær verða að velja hvaða menningar fyrirbæri vega
þyngst, skipta mestu máli og kemur sér best að varðveita. Menn-
ingarþróun á þessu svæði felur í sér sífellda endurskoðun og aðlögun
því nýir og nýir leikarar stíga á svið. Karíbahafsströnd Kostaríku
við upphaf síðustu aldar, eins og hún birtist í Limón Blues, er menn-
ingarlega í stöðugri mótun og viðmið íbúanna við mótun sjálfsmynda
sinna er óstöðug og hverful.
Eftir að Orlandus slítur sambandi sínu við Leonóru flækist hann
um stefnulaust uns hann snýr aftur til Jamaíku. Þar kynnist hann
Írenu Barrett (bls. 101), ungri hávaxinni kennslukonu, dóttur
manns frá Jamaíku og móður frá Dóminíska lýðveldinu. Með þeim
þróast samband sem byggist á gagnkvæmri virðingu og því að:
49 „[…] en la música africana, el baile y los danzantes.“ Rossi, Limón Blues, bls. 61.
50 Fernando Ortiz, „Del fenómeno social de la „transculturacion“ y de su importancia en Cuba“,
Contrapunteo cubano del tabaco y azúcar, 2002, bls. 254–262.
51 Ortiz notar hugtökin „transmutuaciones de culturas“ en talar einnig um að „la transculturación
expresa mejor las diferentes fases del proceso transitivo de una cultura a otra“, bls. 257.
Að SKYGGNAST Í SKÚMASKOTIN