Milli mála - 01.01.2011, Blaðsíða 54

54
minnihlutans til að gera sig gildandi gagnvart meirihlutanum og
verða hluti af ímynd þjóðarinnar.80
Spennan milli þess persónulega og þess opinbera verður þannig
áberandi í skrifum Rossi og á samhljóm með athugasemdum
argentínska fræðimannsins Beatriz Sarlo sem heldur því fram að
ekki sé mögulegt að greina félags- og stjórnmál án þess að taka tillit
til kyns og kyngervis.81 Málaflokkarnir séu svo samofnir að þeir
verði einfaldlega ekki aðskildir. Í Limón Blues staðfesta Nanna,
Leonóra og Írena hefðbundnar hugmyndir um hlutverk kvenna þar
sem óeigingjarna móðirin, Nanna, viðheldur og ber uppi gildismat
og hefðir fyrri tíma, ástkonan, Leonóra, staðfestir sjálfdæmi kvenna
yfir eigin lífi og líkama og eiginkonan, Írena, birtist sem fulltrúi
raunsæju, útsjónarsömu konunnar sem allir treysta – en gætir
samhliða að eigin velferð. Um leið og konurnar staðfesta hefðbundn-
ar ímyndir um konur og hlutverk þeirra, staðfesta þær orð Corticelli
um að „menning Karíbahafsins og sjálfsmynd getur ekki takmark-
ast við eitt tiltekið sjónarhorn“.82 Þær víkja frá ríkjandi hugmynd-
um um konur og skapa sér sjálfstæða tilveru – um leið og þær
leitast við að fullnægja eigin þörfum og löngunum.
Aðalpersóna Limón Reggae, Lára, lætur ekki heldur bugast. Hún
fer úr einum stað í annan í leit að samastað og samfélagi sem hún
getur fundið til samsömunar með. Á þessari vegferð skapar hún sér
margsamsetta, flókna og e.t.v. óstöðuga sjálfsmynd. Hún prófar sig
áfram, mátar sig við marga möguleika og þjálfar með sér hæfileika
og viðeigandi þekkingu til að standa styrkari og stöðugri sem
einstaklingur með marghliða bakgrunn og breytilega sjálfsmynd.
Kvenpersónur Rossi verða þannig fulltrúar lágstemmdrar baráttu
um yfirráðasvæði þar sem konur öðlast smám saman trú á hverjar
þær eru og hvers þær eru megnugar.
Við lát eiginmanns síns flytur Írena til höfuðborgarinnar. Hún
trúir því að ögra verði menntastefnu landsins sem skyldar kennara
80 Kostaríski fræðimaðurinn Róger Churnside hefur lýst því ítarlega hvernig menningararfleifð
Limón fylgir honum þrátt fyrir áratugalanga búsetu annars staðar, sjá: „Yo soy limonense“, Tiempo
y Testimonios, San José, Costa Rica: Nuestra Tierra, 1999, bls. 23–32.
81 Beatriz Sarlo, „Women, History and Ideology“, Women’s Writing in Latin America: An Anthology,
Boulder: Westview Press, 1991.
82 „[…] la cultura caribeña y su identidad no pueden limitarse a una única perspectiva“, María Rita
Corticelli, El Caribe Universal, bls. 25.
Að SKYGGNAST Í SKÚMASKOTIN