Milli mála - 01.01.2011, Side 81

Milli mála - 01.01.2011, Side 81
81 Elements of the Antigone story, however, may go back much further in time than Homer’s epic. Antigone’s lonely journey to the cave and Hades follows an ancient heroic pattern, the dangerous quest into the unknown, which pervades ancient literature from the Gilgamesh Epic through the Odyssey, Aeneid, and beyond. Her heroic journey, however, also has a distinctly feminine character. She defies the city in the name of the house, and she takes on the role of Kore the Maiden, carried off to marry Death in the Underworld […].11 The difference is, of course, that Antigone does not (as does Perse- phone to whom she compares herself in Sophocles’ play) return to earth. Yet Charles Segal and other classical scholars who have sought to illuminate the Greek plays against their mythic backgrounds know they are only looking at traces. As Segal points out, in Antigone’s case, the meanings are often wound around reversals and to contradictions to their sources. Thus Sophocles can have Antigone compare herself to Niobe, the classical symbolic figure of mourn ing, who lost seven sons and seven daughters, and yet remain a symbol of virginity (Segal, 168). Indeed, her name, rather than comprising anti (against) and gony (bend, angle, etc.) may ultimately be derived from words than mean anti-generative (gonai meaning ‘birth seed’). At the same time as the tragic plays inherit certain elements from the epic cycle, they are also grounded in contemporaneous politics. The opposition between oikos and polis was a serious issue in the emergent fifth century Athenian democracy, where traditional tribal and family rites (and roles) were slowly being taken over by the state. Creon acts ‘wrongly’ in attempting to make the burial of Polyneices a political issue when it is in fact a personal one, a fact that the Athenian audience would have understood very well. Why Sophocles should have created a female figure to plead a brother’s cause is more difficult to explain, except that Greek trag- edy appears to be replete with strong female characters, even if 11 Charles Segal, ‘Antigone: Death and Love, Hades and Dionysus’, Oxford Reading in Greek Tragedy, ed. Erich Segal, Oxford: OUP, 1983, pp. 167–176. MARTIN S. REGAL
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200
Side 201
Side 202
Side 203
Side 204
Side 205
Side 206
Side 207
Side 208
Side 209
Side 210
Side 211
Side 212
Side 213
Side 214
Side 215
Side 216
Side 217
Side 218
Side 219
Side 220
Side 221
Side 222
Side 223
Side 224
Side 225
Side 226

x

Milli mála

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Milli mála
https://timarit.is/publication/1074

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.