Læknablaðið

Ukioqatigiit

Læknablaðið - 15.01.2005, Qupperneq 40

Læknablaðið - 15.01.2005, Qupperneq 40
1 945-1954 / MAGA- OG SKEIFUGARNARSÁR alls er hér um 42 sjúklinga að ræða. Tvö tilfellin tví- sprungu (nr. 16 og 24.) I. Perforatio acuta á maga- og skeifugarnar- sárum Tafla nr. I ber með sér að fyrsti sjúklingurinn sem lagður er inn vegna þessarar komplicationar er op- ereraður 22. okt. árið 1923. Með öðrum orðum, eng- inn sjúklingur með þessari diagnosis eða með þennan sjúkdóm svo vitað væri hefir komið á spítalann á rúm- lega 20 fyrstu rekstursárum hans. Sjúklingatalan skiptir þó mörgum þúsundum á þessum árum. Að vísu hefir Reykjavíkurbær stækk- að aðallega eftir þann tíma og sjúklingaflutningar til bæjarins aukist og auðveldast frá því sem áður var. En St. Jósefsspítalinn var aðalsjúkrahúsið á Suðurlandi á þessu tímabili svo að ætla má að slík tilfelli hefðu verið lögð þar inn þegar unnt var, að minnsta kosti úr bænum og nágrenni hans og hefðu slík tilfelli komið á spítalann áður en þau voru in extremis má ætla að hinir snjöllu og ódeigu skurðlæknar er þar störfuðu hefðu ráðist í að gera á þeim prófskurð að minnsta kosti og þannig komist að orsökinni ekki síður en við peritonitis af öðrum ástæðum, acut appendicitis eða ileus sem farið var að operera þegar fyrstu árin og síðan í vaxandi mæli. Hins vegar mætti gera ráð fyrir að slík tilfelli hafi oftast komið of seint og því síður verið lagt í að gera skurðaðgerð á þeim. Nú getur perfor. ulc. pept. að vísu leynst undir ýmsum öðrum sjúkdómsheitum, svo sem botnlangabólga, peritonitis acuta, ileus o.fl. dauðir og einn dó úr hematemesis ...“ Niður- stöður rannsóknarinnar eru síðan sýndar í töflu 1-7. í töflu 4 er sýndur bráðabirgðaárangur af meðferðinni, 31 var einkennalaus, 19 voru skárri og 1 fékk engan bata. Staða þekkingar 1949 og 2004 Naer ekkert er spáð í orsakir þessa nýja sjúk- dóms í greinum Halldórs og Óskars enda voru þær algjörlega óþekktar. Útbreidd skoðun á þessum tíma var að ulcus pepticum stafaði af „hurry, curry and worry". Upphafið á skilningi á sjúkdómnum markast af grein áströlsku læknanna Warren og Marshall árið 1984 þar sem þeir lýstu gormlaga sýkli í magaslímhúð (1) og gerðu ítrekaðar misheppnaðar tilraunir til að rækta hann. Ræktunin tókst loks fyrir þau mistök að ræktunarskálar gleymdust í hitaskáp yfir langt páskafri. Sýkillinn var fyrst nefndur Champhylobacter pylori en þegar frekari rann- sóknir leiddu i Ijós að hann tilheyrði ekki þeim flokki sýkla þá var hann skírður eftir gormlagi sínu og kallaður Helicobacter pylori. Það tók svo læknavisindin um 10 ár að finna út hvernig H. pylori veldur ulcus pepticum en ennþá er samt margt óljóst í kringum sjúkdóminn. H. pylori sýking verður oftast á barnsaldri og er yfirleitt ævilöng og veldur ulcus pepticum á miðjum aldri en magakrabbameini á seinni helmingi ævinnar. Flestir (85%) lifa þó í sátt við sýkilinn með einkennalausa magabólgu. I dag er þessi sjúkdómur sem olli svo miklum usla fyrr á öldinni, læknaður með 7 daga sýklalyfja- kúr. Fróðlegt er að íhuga hvers vegna það tók svo langan tíma að finna út hlutverk H. pylori í ulcus pepticum þó sýkillinn hafi verið þekktur allt fráárinu 1870(2). I. Það var mönnum algjörlega framandi hugtak á þessum tíma að sýkill gæti lifað til lang- frama í súru umhverfi magans sem var sér- hannaður frá náttúrunnar hendi til að eyða sýklum. Þaðan af síður var því trúað að sýkill í slímhúð magans gæti valdið sjúkdómi. 2. Það var einnig framandi hugtak að sýkill þyrfti marga áratugi til að valda sjúkdómi. Björn Sigurðsson var fyrstur vísindamanna til að lýsa hægfara taugasjúkdómum af völdum veiru (3) og það tók langan tíma að fá viðurkenningu á þeirri hugmynd og enn lengri tíma að yfirfæra hana á magasjúk- dóma (4). Saga ulcus pepticum á íslandi er nátengd efnahag og þjóðfélagsþróun. Sjúkdómurinn virðist fyrst koma fram hjá kynslóðum sem fæð- ast um aldamótin 1900 og hann nær hámarki hjá kynslóðum sem fæðast milli 1920-30 en tíðnin fer fallandi eftir það (5) og ulcus pepticum af völdum H. pylori einum saman er fátíður sjúkdómur í dag og finnst nú nær eingöngu hjá eldra fólki. Sama þróun er hjá öllum þróuðum þjóðum en ísland var 30-50 árum á eftir flestum Vestur-Evrópuþjóðum. Það eru ennþá margar ráðgátur varðandi H. pylori og hvernig hann veldur mismunandi sjúk- dómum á mismunandi tímum. Ulcus pepticum virðist fyrst koma fram á 18. öld sem faraldur og þá fyrst sem „ulcus corporis ventriculi“ og einkum hjá konum. Síðan breytist sjúkdóms- myndin yfir í ulcus duodeni sem er ríkjandi hjá körlum (6). Óskar lýsir vel í grein sinni því sem hafði gerst í Skandinavíu. „Síðastliðin 20-30 ár hefur sjúkdómurinn skipt um ham á óskýran- legan hátt: áður var sjúkdómurinn tíðastur hjá konum sem ulcus corporis ventriculi en nú er hann tíðastur hjá karlmönnum og er oftast í skeifugörn eða í regio juxtapylorica." Óskar kemur til sögunnar á þeim tímapunkti þegar þróunin á íslandi er þannig að samkvæmt rannsókn hans á tímabilinu 1931-41 eru 60% af þeim sem hafa ulcus með magasár en á sama tíma eru 27% og 37% með magasár í Danmörku og Noregi. í bakgrunninum á þessari sögu er svo magakrabbamein sem oft fylgdi magasárum og nú er vitað að H. pylori er einnig megin orsakavaldur þess. Þessi saga sem Halldór og Óskar skrá svo vel er lærdómsrík vegna þess að hún lýsir hluta af sögunni um sibreytilegt samband hýsils og sýkils. Hér á eftir verður lýst mjög einfaldaðri mynd af allri sögunni um samband sýkils og hýsils og er henni skipt í fjóra kafla og sögulok. 1. Fyrsti kafli sögunnar nær sennilega yfir þróunarskeið mannsins allt frá því hann greindist frá öpum (7). Sýkillinn er þá hluti af náttúrlegri magaflóru mannsins (8) en magi sem er sýktur af Helicobacter er ekki eins súr og ósýktur magi þannig að aðrir sýklar og gerlar geta þrifist þar einnig. Helicobac- ter stjórnar sýrunni í maganum bæði með því að valda bólgu og einnig með boðefnum (9). Allur maginn er sýktur og jafnvægi ríkir milli Helicobacter og annarra sýkla og ulcus pepticum er mjög fátíður sjúkdómur. 2. Annar kafli byrjar hjá vestrænum þjóðum fyrir 100-200 árum eða eftir að iðnbyltingin fór að skila betri lífskjörum (10). Vannæring var ekki eins algeng og áður og mengun á mat mun minni. Jafnvægi raskast milli Helicobacter og annarra sýkla í maganum sem þola ver sýruna (11). Helicobacter tekur völdin í öllum maganum og fer að tjá meingen eins og Cag-A. Ulcus pepticum kemur fram sem magasár sem geta þróast yfir í magakrabbamein. 3. Þriðji kafli byrjar um aldamótin 1900 hjá flestum þróuðum þjóðum en um 1950 á íslandi. Þá hafa lífskjör, næring og hrein- læti batnað og H. pylori hörfar úr corpus magans og sest að í antrum. Þar truflar hann jafnvægi somatostatin og gastrin (12) þannig að gastrin hækkar í blóði og veldur offramleiðslu á sýru og skeifugarnarsárum. Súr magi verndar gegn magakrabbameini og algengi þess snarlækkar á þessu tímabili. 4. Fjórði kafli gerist á seinnihluta 20. aldar þegar hreinlæti er komið á það stig að klippt er á smitleiðir H. pylori (saur-munn leið) og algengi sýkilsins snarminnkar og þar með ulcus pepticum í öllum myndum. Algengi H. pylori hjá börnum á íslandi í dag er um 0,1%. Til viðbótar gerist það frá 1992 að þeim stofnum sem valda ulcus pepticum er útrýmt með sýklalyfjum, sérstaklega Cag-A stofnum (13). 5. Sögulok? Ef fer fram sem horfir þá verður H. pylori sýking orðin mjög fátíð hjá þróuðum þjóðum um og uppúr 2020 og þar með hverfur ulcus pepticum í sinni upprunalegu mynd. 40 Læknablaðið 2005/91
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140

x

Læknablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.