Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2000, Síða 30

I ÁGRIP ERINDA / X. VÍSINDARÁÐSTEFNA LÆKNADEILDAR HÍ
allar aðrar fyrri rannsóknir á efnainnihaldi lýsa flavonóíðum úr evr-
ópskum Alchemilla tegundum (2-4), sem bendir til þess að munur
geti verið á framleiðslu annars stigs plöntuefna eftir því hvort plant-
an vex á Islandi eða annars staðar í Evrópu.
Etanól extrökt allra þriggja Alchemilla tegundanna voru prófuð í in
vitro anti-malaríu prófi, og er sú rannsókn hluti af stærra verkefni.
Ofanjarðarhluti A. alpina gaf sterkustu IC50 verkun á sníkilinn eða
í 25 pg/ml styrk. A. faeroensis og A. vulgaris sýndu einnig virkni í 50
(jg/ml styrk. íslensku Alchemilla tegundirnar innihalda því efni sem
verka hemjandi á Plasmodium falciparum frumdýrið og eru það
sennilega tríterpenarnir sem eru virkir.
Hcimildir
1. Sokolowska-Wozniak A, Krzaczek T. Herba Pol 1993; 39:173.
2. D’Agostino M, Dini I, Ramundo E, Senatore F. Phytotherapy Res 1998; 12:162.
3. Schimmer O, Hiifele F, Kriiger A. Mutation Res 1988; 206: 201.
4. Jonadet M, Meunier MT, Villie F, Bastide P, Lamaison LJ. J Parmacol 1986; 17:
21.
E 20 In vitro og in vivo prófanir á mónóglýseríöi
Þórunn Ósk Þorgeirsdóttir , Peter Holbrook2, Halldór Þormar3, Þórdís
Kristmundsdóttir1
'Lyfjafræðideild HÍ, 2tannlæknadeild HÍ, 3Líffræðistofnun HÍ
Netfang:
Inngangur: Ýmsar fitusýrur og mónóglýseríð af þeim hafa sýnt
bakteríu- og veirudrepandi eiginleika in vitro. Vatnssækin hlaup
sem innihalda mónókaprín, 1-mónóglýseríð af kaprínsýru, hafa sýnt
mikla virkni gegn veirum og bakteríum in vitro. Tilraunir í dýrum
hafa ekki sýnt fram á ertingu í slímhúð eftir notkun hlaupsins.
Markmið rannsóknarinnar var að kanna hvaða áhrif lyfjaform sem
innihalda mónókaprín sem virkt efni hafa á örveruflóru munnsins.
Efniviður og aöferðir: Hannað var munnskol til samanburðar við
hlaupið. Búnar voru til tvær línur af mónókaprínmunnskolum þar
sem A) própýlen glýkól var leysirinn annars vegar og B) glýkófúról
hins vegar. Mismunandi magn af yfirborðsvirka efninu Tween 20
var síðan sett í hvora línu fyrir sig. Virkni lausnanna gegn HSV-1 var
prófuð in vitro.
Þrjátíu og fimm heilbrigðir sjálfboðaliðar á aldrinum 18-65 ára tóku
þátt í klínísku prófi sem samþykkt hafði verið af Vísindasiðanefnd
og Lyfjanefnd ríkisins. Mónókaprínhlaup og munnskol af gerð B
með 1 % Tween 20 var notað í klíníska prófið.
Niðurstöður: Áhrif Tween 20 á virkni skolsins á HSV-1 in vitro
sýndu að í línu B hélst full virkni hvaða Tween styrkur sem notaður
var. í línu A byrjaði virknin hins vegar að minnka þegar Tween 20
styrkur var orðin 3% og var alveg horfin við 5% styrk.
Virkni mónókaprínmunnskols á heildarbakteríufjölda, heildar-
streptókokkafjölda og streptococcus mutans fjölda in vivo var kann-
aður og borin saman við virkni eins af þeim vatnssæknu hlaupum
sem þegar hafði verið hannað. Munnskolin voru jafn virk in vitro
og hlaupin og höfðu tölfræðilega meiri bakteríudrepandi áhrif in
vivo heldur en hlaupið. Hvorki munnskolið né hlaupið höfðu mark-
tæk ertandi áhrif á munnslímhimnuna.
Ályktanir: Niðurstöður sýna að bæði munnskol og vatnssækið
hlaup geta verið hentug lyfjaform fyrir mónókaprín.
E 21 Er hægt að auka ónæmissvar gegn lítt ónæmisvekjandi
hjúpgerðum pneumókokka í 11-gildu prótíntengdu bóluefni með
því að tengja fjölsykrur þeirra við tvö burðarprótín?
Sigurveig Þ. Sigurðardóttir’, Þórólfur Guðnason2, Karl G. Kristinsson3,
Sveinn Kjartansson3, Katrín Davíðsdóttir1, Gunnhildur Ingólfsdóttir', Manso-
ur Yaich5, Odile Leroy5, Ingileif Jónsdóttir'
'Ónæmifræðideild, 2barnadeild og ’sýkladeild Landspítala Hringbraut, 'barnadeild
Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur, 5Aventis Pasteur, Frakklandi
Netfang: veiga@rsp.is
Inngangur: Þörf er á virku bóluefni gegn pneumókokkum til að
minnka sjúkdóma og dauðsföll af þeirra völdum og til að sporna við
sýklalyfjaónæmi þeirra. Tvö 11-gild prótíntengd bóluefni gegn
pneumókokkum voru rannsökuð, F3 (hjúpgerðir 1, 3, 4, 5, 6B, 7F,
9V, 14,18C, 19F og 23F tengdar tetanus eða diphtheria toxóíð) og
F3bis (sömu hjúpgerðir en 6B, 9V, 18C og 23F tengdar báðum burð-
arprótínum). Spurt var hvort auka mætti ónæmissvar gegn 6B, 9V,
18C og 23F með því að tengja þær tveimur burðarprótínum. Eftir
frumbólusetningu við þriggja, fjögurra og sex mánaða aldur var
enginn munur á öryggi né IgG svari sem var í vegnu meðaltali
(GMC, pg/mL) eftir F3/ F3bis; 0,87/0,98; 1,96/1,68; 1,91/1,96 og
1,43/1,2 fyrir 6B, 9V, 14 og 23. Til að meta betur hugsanleg áhrif af
því að nota tvö burðarprótín fyrir sömu hjúpgerðir í F3bis var IgG
metið eftir endurbólusetningu við 13 mánaða aldur.
Efniviður og aðferðir: Eitt hundrað fjörutíu og sex heilbrigð íslensk
börn voru bólusett með annað hvort F3 eða F3bis við þriggja, fjög-
urra, sex og 13 mánaða aldur. IgG mótefni gegn öllum hjúpgerðum
voru mæld með ELISA við þriggja, sjö, 13 og 14 mánaða aldur.
Niðurstöður: Bæði bóluefnin voru jafn örugg. Marktæk hækkun
IgG mótefna varð gegn öllum 11 hjúpgerðunum í báðum bóluefn-
unum. Niðrustöður eru gefnar í GMC pg/mL og % >1 pg/mL eftir
13 mánaða endurbólusetningu:
Tegund 1 3 4 5 6B 7F 9V 14 18C 19F 23F
F3 8,08 4,ltí /,Ö2 /,38 3,02 6,77 3,6/ tí,3b 2,16 30,9 4,/9
%>1,0 100 96 100 100 79 100 93 96 74 99 90
F3 bis 5,90 2,74 8,60 6,66 6,97 7,75 4,20 6,47 3,39 24,4 4,45
% >1,0 97 91 99 94 94 100 94 90 96 96 88
Ályktanir: Bæði bóluefnin voru örugg og ónæmisvekjandi sem end-
urspeglaðist í marktæku IgG frum- og endursvari. Notkun tveggja
burðarprótína fyrir lítt ónæmisvekjandi hjúpgerðir bætti ekki frum-
svar en olli hærra endursvari gegn hjúpgerðunum 6B og 18C en
ekki 9V og 23F.
E 22 Áttgild prótíntengd fjölsykrubóluefni (Pnc-D) gegn pneu-
mókokkum geta truflað mótefnasvar gegn prótíntengdu fjöl-
sykrubóluefni Hemophilus influenzae (PRP-D) ef sykrurnar eru
tengdar á sama prótín (DT) og bóluefnin gefin samtímis
Ingileif Jónsdóttir', Sigurveig Þ. Sigurðardóttir', Þórólfur Guðnason2,
Sveinn Kjartansson2, Katrín Davíðsdóttir3, Karl G. Kristinsson4, Gunnhildur
Ingólfsdóttir', Odile Leroy5
'Rannsóknastofa Háskólans í ónæmisfræði, 2barnadeild og'sýkladeild Landspítala
Hringbraut, 'barnadeild Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur, JAventis Pasteur,
Frakklandi
Netfang: ingileif@rsp.is
Inngangur: Markmiðið var að rannsaka milliverkan prótíntengdra
fjölsykrubóluefna gegn pneumókokkum, Pnc-T og Pnc-D (átta
hjúpgerðir tengdar toxóíði stífkrampabakteríunnar (TT) eða barna-
veikibakteríunnar (DT)) og bóluefna sem gefin voru samtímis; DT,
TT og prótíntengd fjölsykra Haemophilus influenzae, PRP-D.
30 Læknablaðið / FYLGIRIT 40 2000/86