Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2000, Síða 87

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2000, Síða 87
ÁGRIP VEGGSPJALDA / X. kvæma klíníska forprófun á nefúðanum. Efniviður og aðferðir: Könnuð voru áhrif 2-hýdroxýprópýl-bCDs (HP(3CD) og súlfóbútýleter-pCDs (SBEpCD), með og án 0,1% hýdroxýprópýlmetýlsellulósu, á sýrustigs-leysniferil mídazólams. Nefúði var útbúinn sem innihélt 17 mg/ml mídazólam við pH 4,2, 14% (w/v) SBEPCD, 0,1% (w/v) HPMC, rotvarnarefni og stuð- púða. Stöðugleiki nefúðans var kannaður við 121°C og stofuhita. Framkvæmt var klínískt próf á nefúðanum (opin lyfjarannsókn, stig II), hjá 12 hraustum sjálfboðaliðum þar sem mat var lagt á stað- bundna ertingu og lyfhrif, frásog og aðgengi nefúðans samanborið við gjöf Dormicum® í æð. Niðurstöður: Formaður var nefúði sem innihélt 17 mg/ml míd- azólam í SBEPCD-HPMC samsetningu þar sem sýrustig var stillt á pH 4,2 með H^PCM/NaOH. Geymsluþol nefúðans (>95%) í myrkri við 24°C reyndist vera að minnsta kosti tvö ár. Aðgengi nefúðans reiknaðist 64±19% og hámarksblóðþéttni mældist 10-15 mínútum eftir gjöf í nef. Róunaráhrif voru sýnileg í -40 mínútur. Blóðþéttni Dormicum® þremur til fjórum mínútum eftir gjöf í æð var svipuð hámarksblóðþéttni nefúðans og róunaráhrif voru sýnileg í -35 mín- útur. Sömu einstaklingar sýndu merki róunar, óháð lyfjaforminu. Væg erting (beiskt bragð, óþægindi í hálsi) kom fram í kjölfar úðun- ar. Ályktanir: Á grundvelli cýklódextrínfléttunar var mögulegt að forma stöðugt nefúðalyf mídazólams við æskilegt sýrustig. Nefúð- inn dreifist vel um nefholið, frásogast vel um nefslímhúð og fram- kallar viðunandi róunaráhrif án teljandi aukaverkana. V 92 Notkun flúorkjarnaspunarófsmælinga til að mæla fléttun lyfja við cýklódextrín Jóhanna F. Sigurjónsdóttir , Sigríður Jónsdóttir2, Már Másson’, Þor- steinn Loftssonl 'Lyfjafræöideild HÍ, 2Raunvísindastofnun HÍ Netfang: johannas@hi.is Inngangur: Prótonukjarnaspunarófsmælingar (‘H NMR) eru mikið notuð aðferð til að mæla fléttustuðla (Kq) cýklódextrína (CDa) við lyf. Fléttun veldur breytingum í hliðrun (ö) sumra prótóna CDsins og þeirra prótóna lyfsins sem skermast inni í gati CDsins. Kq má reikna út frá hliðrunarbreytingum (Aö). Ókostir þessarrar aðferðar eru að toppar CDa og lyfja vilja lenda saman og mikil breikkun verður á toppum við aukinn CD styrk. Markmið þessarra tilrauna var að kanna möguleika á notkun flúor (19F) NMR til að mæla flétt- un flúorinnihaldandi lyfja við CD. Þetta er næm aðferð (abundance 19F = 100%) og truflanir frá ‘H-toppum sjást ekki. Hliðrun l9F er á stærra bili heldur en ‘H og breytingar á hliðrunum einnig mun stærri. Efniviður og aðferðir: Mæld voru 19F NMR róf þriggja lyfja (dexa- metasóns, flúoxetíns og díflúnisals) í lausnum af mismunandi styrk 2-hýdroxýprópýl-þCDs (HPPCD). K^ gildi voru reiknuð út frá Aö með ólínulegri bestun. Niðurstöður: Dexametasón er mjög torleyst í vatni (0,01%). Því er mæling rófanna tímafrek og toppar rísa lítt upp úr grunnlínu. Breyt- ingar í hliðrun mælast þó, svo mögulegt er að reikna Kq Flúoxetín er rasemísk blanda og við litla íbót HPþCD verður aðskilnaður toppa fyrir hvora handhverfu í 19F-rófinu. Að er þó lítil og óregluleg, sem bendir til þess að flúorhópurinn taki ekki þátt í fléttumyndun- inni. Tveir toppar í 19F NMR rófum díflúnisals hafa stórt Að (Aðmax VÍSINDARÁÐSTEFNA LÆKNADEILDAR HÍ I 1,6 og 2,2). Stærra gildi K^ reiknast fyrir þann hópinn sem dýpra gengur inn í gat CDsins. Ályktanir: Með 19F NMR mælingum er hægt að meta Kq fyrir CD og lyf sem innihalda flúor. Skilyrði er þó að flúorhópurinn gangi inn í gat CDsins við myndun fléttunnar. Lyfið sem um ræðir, þarf minnst að hafa vatnsleysni -0,1% svo mögulegt sé að mæla rófin innan nokkurra mínútna. V 93 Fiskroð sem himnulíkan til að mæla frásog lyfja Sigurður Daði Sigfússon, Margrét Jóna Höskuldsdóttir, Már Másson, Hákon Hrafn Sigurðsson, Þorsteinn Loftsson Lyfjafræðideild HÍ Netfang: sds@hi.is Inngangur: Við in vitro prófanir á frásogi lyfja hafa ýmsar gervi- himnur eða húðir af tilraunadýrum verið notaðar sem himnulíkön fyrir mannshúð. Flest þessi himnulíkön hafa þá annmarka, að þeir þættir sem ráða frásogi eru oft frábrugðnir því sem þekkt er fyrir mannshúð og flæðið í gegnum þessar himnur getur oft verið breyti- legt. Markmið verkefnisins var að kanna notagildi fiskroðs sem himnulíkans til að rannsaka frásog lyfja. Efniviður og aðfcrðir: Franz flæðisellur voru notaðar til að mæla flæði lyfja í gegnum himnur. Fiskroð mismunandi fisktegunda voru borin saman með því að mæla flæði hýdrókortisóns úr þrenns kon- ar lyfjaformum. Steinbítsroð var valið til frekari prófana á flæði mismunandi lyfja og áhrifa frásogshvetjandi efna á flæðið. Geymsluþol roðsins var einnig kannað. Niðurstöður in vitro próf- ana á fiskroðunum voru bornar saman við samskonar prófanir á sellófanhimnum og slönguham, sem eru himnur sem hafa verið not- aðar sem himnulíkön fyrir húð. Niðurstöður: Flæðiferlarnir fyrir fiskroðið voru mjög línulegir (R2>0,98) og breytileiki á milli tilrauna var lítill (<20%) ef roð af sama fiski var notað. Flæði hýdroókortisóns úr 1 % lausn var um það bil tvöfalt hægara en í gegnum einfalda sellófanhimnu (MW 3500) en um það bil þremur stærðargráðum hraðara en í gegnum slönguham. Geymsla á blautu fiskiroði í ísskáp í rúma viku virtist ekki hafa nein áhrif á eiginleika þess og heldur ekki frysting á roð- inu. Ályktanir: Niðurstöður benda til þess að fiskroð geti verið hentugt himnulíkan til að mæla frásog lyfja. V 94 Líkan til að skýra út áhrif sýklódextrína á flæði lyfja gegnum himnur Hákon Hrafn Sigurðsson, Þorsteinn Loftsson, Már Másson Lyfjafræðideild HÍ Netfang: hakonhrafn@simnet.is Inngangur: Sýklódextrín eru hringlaga fásykrungar sem geta aukið leysni ákveðinna fitusækinna lyfja í vatnslausnum með því að mynda svokallaðar gest-gestgjafa fléttur við lyfið. Aukinn styrkur sýklódextríns í vatnslausnum sem eru mettaðar af lyfi leiðir til auk- ins flæðis í gegnum himnur. Ef lausnin er hins vegar ekki mettuð af lyfi, þá minnkar flæði lyfsins með auknum sýklódextrínstyrk. Þessi áhrif hafa ekki verið skýrð út á fullnægjandi hátt. Nýtt líkan fyrir flæði lyfja í sýklódextrínlausnum sem hér er til prófunar gerir ráð fyrir svokölluðu vatnsflæðilagi. Markmið: Að sýna fram á tilvist einhvers konar vatnsflæðilags og skýra áhrif sýklódextrína á flæði lyfja í því. Búa til stærðfræðijöfnu Læknablaðið / FYLGIRIT 40 2 0 00/86 87
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.