Tímarit Máls og menningar - 01.12.1940, Qupperneq 34

216
TÍMARIT MÁLS OG MENNIXGAR
Hanii fyllti öll liúsin í útlendingaliverfinu af þess-
um mvndum, og þau eru víða til enn í þeim húsum,
svo ekki var liann áhrifalaus.
Nokkru siðar bvrjaði hann að ganga um til að út-
vega áskrifendur að Sannsögutímaritinii. Þá var al-
gengt að liann stæði með opið eintak af timaritinu á
dyrapallinum hjá fólki, til að sýna myndirnar. „Hér
er frú,“ var hann vanur að seg'ja, „hún giftist manni
sem var þrjátíu árum eldri en hún sjálf, og síðan
varð hún skotin í syni mannsins, sem var sextán ára.
Frú, hvað munduð þér hafa gert í soleiðis klípu? Les-
ið þér hvað þessi frú gerði. Allt sannar sögur, fimmtán
sögur á mánuði. Rómantík, dulræna, ástríður, holds-
lyst, allt sem lieiti hefur. Líka greinar um drauma. Rit-
stjórarnir ráða allt sem vður drevmir, hvort þér mun-
uð fara í ferðalag, hvort þér eig'ið von á peningum,
hverjum þér eig'ið að giftast, allt sannar ráðningar, vís-
iudalegt. Sömuleiðis fegurðarleyndarmál, hvernig þér
getið alltaf orðið jafnung.“
Innan tveggja mánaða hafði hann komið meira en
sexlíu giftum konum til að lesa tímaritið. Ivanski var
ekki sökin hans, nema ekki leið á löngu áður en tók
að hóla á óvæntri ráðabrevtni. Ein eða tvær eiginkon-
ur tóku upp á að fara í leynilegt ástarbrall við aðra
menn og mennirnir þeirra slóðu þær að því og lömdu
þær eða spörkuðu þeim út úr húsinu, og slangur af
kvenfólki fór að panta sér augnalokaskrevtara, baðsölt,
kaldkrem og þess konar. Útlenda hverfið var allt að
byrja að verða hálf léttúðugt. Ivvenfólkið var allt tek-
ið upp á að lita á sér varirnar og vera í silkisokkum
og nærskornum peysum.
Þegar Harra óx fiskur um hrygg fór hann að kaupa
notaða bíla, forda, maxvella, saxóna, séfróletta og aðra
smábíla. Hann var vanur að kaupa sex í einu, til að
fá þá ódýrt, fimmtán eða tuttugu dollara hvern. Síð-
an lét hann gera litilsháttar við þá, málaði þá með