Tímarit Máls og menningar - 01.03.1951, Blaðsíða 22

12
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
stéttin hrærir ekki tungu stendur varla upp bóndi né menntamaður til
að mæla íslenzku máli og verja arfhelgan rétt og lífsvonir þjóðarinnar.
11
Islendingum er ekki undanfæri að gera sér ljóst að þeir hafa ekki
við neina um að sakast hvernig málum er komið aðra en sjálfa sig og
það auðvald sem þeir hafa kosið yfir sig og lagt sig undir. Hvorki
þróun í heimsmálum né lega íslands á hnettinum hefur gefið afsakan-
legt tilefni til þeirrar stj órnarstefnu sem tekin hefur verið upp síðustu
árin. Hún er sjálfskaparvíti, heimskuleg og óþörf, og gat ekki annað
en leitt út í ógöngur. Vissulega er það höfuðeinkenni þessarar aldar á
heimsmælikvarða, að hugsjónir og hagskipulag sósíalismans undir for-
ystu verklýðsstéttarinnar hafa verið að ryðja sér til rúms með hröðu
afli. Hagkerfi auðvaldsins hefur í tveim styrjöldum beðið geysilegt af-
hroð, misst drjúgan hluta af heiminum undir yfirráð sósíalismans, orð-
ið að draga inn klærnar víða í nýlendunum, ýmis sterkustu forvígi þess
eins og Þýzkaland og Japan hrunin í rúst, England orðið lamað með
sljóa tönn, Asía mestöll gengin því úr greipum, hagkerfi þess í Vestur-
evrópu svo á horriminni að það verður að fá daglegar innspýtingar frá
Ameríku til að skrimta, en þó máttfarnari með hverju ári. Höfuðvald
og auður kapítalismans hefur flutzt til Bandaríkjanna, og þaðan er
honum stjórnað harðri járnhendi en ekki að sama skapi af viturri for-
sjá. Meginstefnan hefur verið síðan um stríð, og hófst reyndar í stríð-
inu, að setja upp herstöðvar allt í kringum lönd sósíalismans (þær eru
830 talsins), reyna að afkróa þau, banna eftir getu öll viðskipti við þau
og hindra útbreiðslu hans þaðan með því að lemja inn í heilabúið á
borgurum auðvaldsríkjanna með áróðri að fyrirmynd Göbbels (og
hnitjöfnum að sannleiksgildi) um fangabúðir, barnaþrælkun, einræði
osfrv., að þar sé ekki einasta helvíti á jörðu heldur séu þessi lönd
svarnir óvinir sem hyggi á vopnaða árás, og styrjöld við þau sé bæði
óhjákvæmileg og siðferðileg skylda(!!) okkar með hreinu hugsjónirn-
ar hér í sæluríkjunum vestra. Staðreyndir um sósíalismann tala hins
vegar öðru máli. Hann gegnir í sögulegum skilningi á þessari öld því
hlutverki sem kapítalisminn gerði á 18. og 19. öld, að vera frelsisbar-
átta mannkynsins undan úreltum þjóðfélagsháttum, en með þeim eðlis-
mun m. a. að hann er friðarstefna, reisir skipulag sitt á sameign og