Tímarit Máls og menningar - 01.03.1951, Blaðsíða 74

64
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
skeið, en á viku fresti í næstu tíu vikur fór matsveinninn með poka af
hýðislausum hrísgrjónum inn í Mórberjagötu.
III
Nú kemur móðir mín til skjalanna. Hún hafði gifzt inn í öldunga-
ráðskirkjuna, en hún var fædd í skírarasöfnuði og hafði með skírninni
á barnsaldri öðlazt trú á gæzku mannshjartans og þeirri trú hafði
margra ára samfélag við öldungaráðskirkjuna ekki getað haggað.
Móður okkar þótti sem götukrakkarnir hlytu að vera tilvalið verk-
efni fyrir hið kristilega takmark barna hennar. Hún fullyrti við okkur
að götukrakkarnir væru ekki vond börn í eðli sínu. Þau lifðu erfiðu
lífi við þröngan kost, útilokuð frá allri fegurð. Þau hefðu ekki ráðizt á
blómin okkar af eintómri skemmdarnáttúru. í hverri sál bjó fegurðar-
þrá sem krafðist fullnægingar, þessa fullnægingu fengu götubörnin
með því að tína — tína, ekki stela — blóm okkar. En nú vildum við
ekki láta götubörnin taka blóm okkar, hvað áttum við þá að gera?
Hið bjarta ljós sakleysisins rann upp fyrir okkur, við hrópuðum
bæði í einu: Þau þurfa sjálf að eignast blóm!
Móðir okkar brosti samþykkjandi að þessum vísi til samúðar. Ágætt,
en hvernig áttu þau að fara að því að eignast blóm?
Við hikuðum en gullum svo við: Við skulum gefa þeim blóm.
Móðir okkar ljómaði. Smátt og smátt kom hún inn hjá okkur hug-
myndinni: Fyrst söfnuðum við að okkur um þrjátíu tinkönnum og
blómapottum. Síðan gróðursettum við í þessum ílátum beztu plönturn-
ar sem við gátum fengið. Dag eftir dag þetta vor vökvuðum við mold-
ina og hlynntum að frjóöngunum og fylgdumst með vexti þeirra.
Snemma um sumarið áttum við um tuttugu vænar plöntur: geraníur
dvergrósir næturfjólur liljur. Og eftir því sem plönturnar uxu urðu
fyrirætlanir okkar umfangsmeiri. Þetta átti aðeins að vera upphafið.
Við ætluðum að leiða götubörnin hægt en öruggt til guðs. Við ætluð-
um að rækta sálir þeirra af alúð, við ætluðum að stofna handa þeim
sunnudagaskóla og kenna þeim þar náungans kærleika. Að lokum
mundu götubörnin, hrein á líkama og sál, hætta að gösla um borgar-
hverfið en ganga eftir Mórberjagötu undir forustu okkar systkinanna
syngjandi: Fram hermenn Krists . .. á kínversku, og við mundum snúa
mörgum sálum til guðs.