Tímarit Máls og menningar - 01.03.1951, Blaðsíða 25

HVAR STENDUR ÍSLAND?
15
og einn íslendingur hlýtur að gjalda þess. Einar Benediktsson vissi
hvað hann sagði er hann kvað í ljóðum til Þingvallafundarins 1888:
Og þó að hörkur, hungursneyð og stríð,
þótt hundrað plágur dyndu yfir landið,
guðs gjöf hjá hlekknum voru hel og hríð.
Eftir því sem hin erlenda kúgun verður augljósari og þjónusta auð-
stéttarinnar íslenzku við hana, og eftir því sem kjör íslendinga þrengj-
ast af hennar völdum og fátæktin verður sárari og almennari, hlýtur að
því að koma að einnig bændur og aðrar millistéttir og jafnvel borg-
arastéttin sjálf og alþingi, sem látið hefur um tíma beygja sig til smán-
arlegrar undirgefni, sameinist um að brjóta af sér erlenda hlekki og
urn að bjarga þjóðinni úr klóm þess auðmannahrings sem tekið hefur
sér, með borgaraflokkana sem verkfæri, einkavald yfir íslandi og fram-
selt það undir erlent ásælnisvald.
Brátt fer í hönd sá tími að ríkisstjórn íslands hefur rétt til að fara
fram á endurskoðun Keflavíkursamningsins sem er upphaf og undirrót
þeirrar kúgunar sem Bandaríkin hafa síðan beitt íslendinga. Eftir á-
kvæðum hans getur hvor aðili um sig óskað endurskoðunar á honum
eftir 5. okt. 1951 og sagt honum síðan upp, ef samningar takast ekki
innan sex mánaða, og fellur hann þá úr gildi eftir eitt ár frá uppsagn-
ardegi. Alþingismenn af þrem flokkum (Finnbogi R. Valdimarsson,
Hannibal Valdimarsson, Páll Zóphóníasson og Kristinn Andrésson)
báru fram í des. sl. tillögu um að samningnum yrði sagt upp og að ís-
lendingar tækju rekstur flugvallarins algerlega í sínar hendur. Þessi
tillaga hefur legið óhreyfð í tvo mánuði og liggur auðsjáanlega bann
við því að hún fáist rædd á alþingi. Ætlun þeirra sem samninginn
gerðu á sínum tíma er eflaust að láta Bandaríkin ekki aðeins halda
þessari herstöð framvegis, heldur láta undan hverjum nýjum herstöðva-
kröfum sem þau koma með að auki. Það er stjórnarstefna sem fslend-
ingar, hversu mikil auðmýkt sem svonefndum valdhöfum þeirra er í
blóð runnin, geta ekki sætt sig við og hljóta fyrr eða síðar að samein-
ast gegn. Það samrýmist ekki og getur aldrei samrýmzt hagsmunum
þjóðarinnar að leggja land sitt undir erlend yfirráð, hvað sem er haft
að yfirvarpi. Reynslan af framkvæmd Keflavíkursamningsins ætti líka
að vera íslendingum nokkur áminning, en hún er í stytztu máli sú að