Tímarit Máls og menningar - 01.03.1951, Síða 88

78
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Iier og flugflota, ef vér annars vegar mörkum okkur landamæri, er liggja munu um
England, ef England vill vinna með oss, en liggi hins vegar um Japan, Formósu
og Filippseyjar.
3) Til þess aff ná þessu marki verffum vér að vera gráir fyrir jámum í lofti og
á sjó. Hjá oss er engin þörf fyrir risastóra heri, ef vér ætlum ekki að fara til
Evrópu eða til Kína. Vér verffum aff veita Japan sjálfstæði og hjálpa því um vopn,
svo aff þaff fái variff sig.
AS ioknum byrjunarútgjöldum til aukins vígbúnaffar á sjó og í lofti getum vér
minnkað útgjöld vor að miklum mun, komið fjárhag vorum í jafnvægi og afstýrt
hættunni á verffbólgu og efnahagslegu hruni.
5) Ef vér, eins og forsetinn hefur krafizt, vinnum og færum fómir, getum vér
einnig sem að undanfömu hjálpaff liungruðu fólki í öffrum löndum. Meff fram-
leiffslu vorri getum vér aðstoffaff önnur lönd, ef þau sýna þor og mátt til aff verj-
ast komúnismanum.
Vér verffum aff hafna friðarmálastefnunni. Siffferffilega er alls ekki hægt aff
friða kommúnismann. Friffarmálastefnan er hættulegri en ósigurinn hjá Dunkirk.
Vér viljum ekki endurtaka stefnuna frá Teheran- og Jaltaráðstefnunni.
7) Vér neitum því ekki, aff nauffsynlegt sé aff varðveita vestræna menningu á
meginlandi Evrópu og þau menningarlegu og trúarlegu bönd, sem tengja oss viff
þetta meginland. En þaff er höfuffskylda hinna evrópsku landa sjálfra aff gæta
varnarskyldu sinnar við Vestur-Evrópu. En það verffur aff komast aff raun um þaff,
hvort þau hafi nægilegan andlegan styrk og vilja og hvort þau eru af frjálsum
vilja reiðubúin til að bindast samtökum. Ameríka getur ekki skapað þeim andleg-
an styrk. Vér getum ekki keypt þau fyrir fé. Vér getum leitað um alla sögu mann-
kynsins, og vér munum ekki finna nein dæmi slíkra fórna og átaka sem vér höfum
gert til þess að hressa viff anda þeirra og tryggja einingu þeirra. Til þessa hefur
árangurinn veriff enginn. Þjóffir Evrópu eru truflaffar af ótta og skoffanamun. Þær
vísa Spáni á bug, enda þótt Spánn hafi baráttuvilja og eigi tækin til forustu í
baráttunni. Þær prútta viff Þýzkaland, enda þótt Þýzkaland sé landamörk þeirra.
Þær efast um, aff hættan, sem aff þeim steffjar sé svo mikil, og vona, aff þeim
muni takast aff komast hjá, aff land þeirra verði orustuvöllur enn á ný. Karl Marx
hefur truflaff þær enn meir. Þær hafa enn ekki náð sér eftir þær skelfingar, er
þær lifffu á orustuvöllunum.
Ef þær eiga aff verffa meiri hjálpar affnjótandi af vorri hálfu, þá verffa þær að
sanna, að þær eigi andlegan styrk og einhug, sem nauffsynlegur er til þess aff hag-
nýta sér sitt eigið varalið. En þar er þeim ekki nóg aff benda á sáttmála, ráffstefn-
ur, pappírsloforff og yfirlýsingar. Nú verffa athafnir þeirra að koma fram í skipu-
lögffum og vígbúnum orustuherfylkjum, sem eru svo mörg, að þau geti orðiff ör-
uggur brimbrjótur gegn hinni rauffu flóðöldu. Þetta verffur að ske áður en vér
sendum einn mann til stranda þeirra, áffur en vér gefum þeim einn dollar í viff-
bót. Aff öðrum kosti sköpum vér nýtt Kóreuástand. Slíkt mundi verffa bæffi sjálf-
um oss og Evrópu til ógæfu. Stefna vor í þessum heimshluta verffur úr þessu aff
vera vakandi bið. Á þeim þremur öldum, sem þjóð vor hefur byggt þessa heims-