Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1960, Side 3

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1960, Side 3
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR • 21. ÁRG. • SEPT. 1960 • 4. HEFTI ÁVARP TIL ÍSLENDINGA íiá Þingvallafundinum 1960 VÉR höjum komiS liér saman lil að andmœla hersetu í landi voru og vara þjóð vora við hinni geigvœnlegu tortímingarhœttu, sem oss stajar af her- stöðvum. I rúm lutlugu ár höjum vér búið að landi voru í tvíbýli við erlendan her, öUu þjóðlífi voru til meins. Erlend herseta er ekki samboðin jrjálsu þjóðfélagi. Ahrij hennar eru djúptœk á mál, menningu og siðjerði þjóðarinnar, og má þegar sjá greinileg merki þess í aukinni lausung, jjármálaspillingu og mál- skemmdum. Annarlegar tekjur aj dvöl hersins og viðskiplum við liann haja komið gjörvöllu fjármálakerji landsins úr skorðum. Siðgœðisvitund þjóðar- innar er að verða hœllulega sljó og œ jleiri ánetjast spillingunni og gerast samábyrgir um hana. íslenzk þjóð og erlendur lier geta ekki búið saman í landinu lil jrambúðar, annar livor aðilinn lilýtur að víkja, nema báðum verði útrýmt samtímis. Islendingar haja aldrei borið vopn á neina J)jóð, né lotið heraga. Þá sérstöðu vora meðal þjóða heimsins er oss bœði skylt og annt um að varðveita. Sjálj- stœði vort unnum vér án vopna, og án vopna munum vér bezt tryggja öryggi vort á tímum sem Jiessum, Jjegar langdrœgar eld/laugar og velnisvopn haja gert allar varnir úreltar. Erlend herseta býður lieim geigvœnlegri tortímingarhœttu, ef lil átaka kemur milli slórvelda. A einni svipslund er unnt að granda lítilli J)jóð sem oss Islend- ingum, eins og vopnabúnaði er nú háttað. Og sérjróðir menn jullyrða, að styrjöld með vetnisvopnum gœli jajnvel liajizt hvenœr sem er jyrir ein.skœra slysni eða misskilning. Þingvallajundurinn 1960 — skipaður kjörnum fulltrúum herstöðvaandstœð- inga úr öllurn héruðum landsins, úr öllum sléttum og flokkum — brýnir jyrir íslenzku Jrjóðinni að gera sér Ijóst, að sjálf tilvera hennar og menning er í veði, ej herstöðva.samningnum við Bandaríkin verður ekki sagt upp hið bráð- asta. Vér brýnum fyrir henni að gera sér Ijóst, að hún er ekki lengur óhult í landi sínu, við jriðsöm störj sín til sjávar og sveita, heldur er land hennar 241 16
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.