Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Qupperneq 31

Otti og eymd ]>riðja ríkisins
konajv: Þú hefðir átt að svara sjálfur í símann. Þau vita hvort sem er að
við getum ekki verið farin út.
maðurinn: Því getum við ekki verið farin út?
Konan: Vegna rigningarinnar.
MAÐURINN: Það er nú engin ástæða.
KONAN: Hvert ættum við sosum að hafa farið? Það þætti þeim víst gaman
að vita.
maðurinn: Það koma nú margir staðir til greina.
KONAN: Af hverju förum við þá ekki?
maðurinn: Hvert eigum við sosum að fara?
konan: Ef það væri að minnsta kosti úrkomulaust.
MAÐURINN: Og hvert ætti maður að fara jafnvel þó það væri úrkomulaust?
KONAN: Áður var þó að minnsta kosti hægt að fara og hitta einhvern.
Þögn.
KONAN: Það var skakkt að þú skyldir ekki svara í símann. Nú vita þau að
við viljum ekki fá þau heim til okkar.
maðurinn: Ég held þau megi þá vita það.
konan: Það er óskemmtilegt að við skulum snúa við þeim hakinu einmitt
núna, þegar allir eru að snúa við þeim bakinu.
maðurinn: Við erum ekkert að snúa við þeim bakinu.
KONAN: Af hverju mega þau þá ekki koma?
MAÐURINN: Af því mér finnst þessi Klims svo drepleiðinlegur.
KONAN: Áður þótti þér hann ekkert leiðinlegur.
maðurinn: Áður! Segðu ekki alltaf, „áður! áður!“, það gerir mann tauga-
veiklaðan.
konan: Áður hefðirðu að minnsta kosti ekki sniðgengið hann ]jó skóla-
nefndin hefði kært hann.
MAÐURINN: Þú meinar með öðrum orðum að ég sé heigull?
Þögn. * W
MAÐURINN: Hringdu þá til þeirra og segðu að við séum rétt komin til baka,
vegna rigningarinnar.
Konan situr Jcyrr.
KONAN: Eigum við að spyrja Lemke og konuna lians hvort þau vilji koma
yfrum?
21