Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Blaðsíða 87

og veidibrellur Marstrendínga austr á Sví-
þiódu, medr samanburdi þesskonar báta og
hinna á Jótlanz-Skaga, ít. þeirra Nord-
ameríkanísku og Islenzku ... (173—194
bll)“.
1 3. bindi: „Lítilfiörligt ágrip um ála-
veidar ... (205—15 bl.)“.
í 7. bindi: „Um Botnvodir ... (205—-
209 bls.)“.
í 8. bindi: „Nockr Ord um þá nýbyriudu
Fríhöndlun á Islandi ... (151—-162 bls.)“.
— „Um Gras-tegundir og fódr á Islandi...
(193—213 bls.)“.
Foreldrar hans voru hjónin Ólafur Jóns-
son lögsagnari á Eyri í Seyðisfirði vestra
og Guðrún Árnadóltir frá Hvítadal. Var
í Skálholtsskóla 1761—65; fór þá til há-
skólans og lauk þar baccalaureusprófi í
heimspeki sumarið 1768. Kom með Ilrapps-
eyjarprentsmiðjuna til íslands 1773, en
hann var upphafsmaður hennar. Vegna mis-
klíðar við meðeigendurna fór hann samt
brátt þaðan, eða 1774, en síðan ferðaðist
hann um ísland með styrk frá stjórninni.
Frá þeim ferðum stafar ferðabók lians —
Ökonomisk Reise — sem nýlega var þýdd
og gefin út á íslenzku, en upphaflega kom
hún út á dönsku 1780. — Árið 1779 varð
hann tollheimtumaður á Skagen á Jótlandi
en síðar í Mariager. Var kammersecretari
að nafnból. Eftir hann er heilmikið prent-
að, bæði á íslenzku og dönsku. Átti danska
konu, og launbörn átti hann á Islandi. (1)
(4) (20)
ÓlajiLT Ólafsson (Olavsen) (25. des. 1753
—20. jan. 1832) prófessor.
í 1. bindi: „Um Lagvad ... (76—86
bl.)“.
í 3. bindi: „Um Fugla-veidina vid Dráng-
ey i Skagafirdi ... (216—229 bl.)“.
í 6. bindi: „Um Lax-veidina vid Hellu-
foss f Drams-elfunni í Norvegi ... (175—
186 bls.)“. — Er með myndum.
f'yrstu. íslenzku timaritin H
— „Um nockrar Lím-tegundir ... (234—
248 bls.)“.
í 10. bindi: „Um Liáa-dengslu ... (149
—160)“.
í 11. bindi: „Um pottösku sudu af ösku-
haugum, og af henni at giöra sápu (bls.
170—185)“.
I 12. bindi: „Um Matar-tilbúníng af
Miólk, Fiski og Kiöti á Islandi med Vid-
bætir um Ol-brugg og Braud-bakstur ...
(bls. 173—215)“.
Fæddur á Þverá í Blönduhlíð, sonur
hjónanna Ólafs Jónssonar síðast bónda á
Frostastöðum í Skagafirði og Kristínar
Björnsdóttir. Brautskráður úr Hólaskóla
1773; síðan um hrfð skrifarí hjá Ólafi
Stefánssyni amtmanni. Lauk lögfræðiprófi
1782, en samtímis hafði hann stundað nám
í listaháskólanum og tvívegis fengið þar
heiðurspening fyrir húsateikningar. Varð
1784 kennari í teikningu og lektor í stærð-
fræði í námuskólanum á Kóngsbergi í Nor-
egi; 1787 varð hann einnig kennari í lög-
fræði og 1794 hlaut hann prófessorsnafn-
bót. Skólinn á Kóngsbergi var lagður nið-
ur 1814 en Ólafur hélt embættum og trún-
aðarstörfum til 1822. Var um skeið stór-
þingsmaður og 1818 færði hann konungi
Svíþjóðar og Noregs, Karli Jóhanni (Berna-
dotte) latneskt heillaóskakvæði. Varð fyrir
vikið Vasaorðuriddari og þá að auki gull-
dósir að gjöf hjá kóngi. Margt er til skrif-
að og prentað eftir Ólaf. — Var tvíkvæntur
og báðar konurnar erlendar. (1) (4) (5)
(21)
Olajur Stefánsson (Stephensen) (3. maí
1732—11. nóvember 1812) síðast stiftamt-
maður.
í 4. bindi: „Um Ædar-varp ... (208—
233).“
I 5. bindi: „Um Gagnsmuni af Saudfé,
med töblu yfir Fiárfiölgunina ... (66—-
114)“.
77