Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Síða 36

Tímarit Máls og menningar
lund sem meÖ því móti spillist bara; og Foringinn sem er alltaf að ítreka
að æska Þýzkalands sé framtíð Þýzkalands. Eiginlega er Klás Hinrik alls
ekki þannig gerður að hann labbi sig bara út og kæri mann. Mér er reglu-
lega óglatt.
maðurinn: En hefnigjarn er hann.
KONAN: Fyrir hvað ælti hann sosum að vilja hefna sín?
maðurinn: Það má fjandinn vita, alltaf má finna sér eitthvað til. Kannski
fyrir það að ég tók froskinn af honum.
konan: En það er komin vika síðan.
MAÐURINN: En þannig lagað selur hann á sig.
konan: Hvers vegna varstu líka að taka hann af honum?
maðurinn: Af því hann veiddi ekki handa honum neinar flugur. Hann svelti
hann.
KONAN: Hann hefur í rauninni allt of mikið að gera.
MAÐURINN: Ekki getur froskurinn gert að ])ví.
konan: En hann hefur ekki minnzt á það síðan, og ég var að enda við að
gefa honum tíu pfenninga. Hann fær allt sem hann vill.
maðurinn: Já, það eru mútur.
konan : Hvað áttu við með því?
maðurinn: Nú vitanlega segja þeir strax að við höfum reynt að múta honum
svo hann þegi.
KONAN: Hvað heldurðu sosum að þeir geti gert þér?
maðurinn: Hvað sem þeir vilja! Á því eru engin takmörk! Guð minn góður!
Og maður á að heita kennari! Eippalandi æskunnar! Eg óttast æskuna!
konan: En það liggur þó ekkert fyrir gegn þér?
mauðrinn: Eitthvað liggur fyrir gegn öllum. Allir eru grunsamlegir. Það
er meira að segja nóg að grunur leiki á að maður sé grunsamlegur.
KONAN: En krakki er engan veginn áreiðanlegt vitni. Hann hefur ekki neina
hugmynd um hvað hann er að segja.
maðurinn: Það segir þú. En hvenær fóru þeir að þurfa á vitnum að halda?
KONAN: Eigum við ekki að hugsa okkur um hvað þú hafir getað meint með
því sem þú sagðir? Ég á við að hann hefur þá bara misskilið þig.
MAÐURINN: Hvað ætli ég hafi sosum getað sagt? Eg er líka búinn að gleyma
því. Allt er þetta bölvaðri rigningunni að kenna. Maður kemst í vont skap.
Ég er þó sannarlega sá síðasti sem mundi fara að hreyfa mótmælum gegn
hinni sálrænu vakningu sem nú á sér stað meðal þýzku þjóðarinnar. Strax
í árslok 1032 sagði ég allt saman fyrir.
26