Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Blaðsíða 90

Timarit Máls og menningat
þurfi á að minnast. Hitt er mörgum gleymt
að Skúli skrifaði margt um landsmál, bú-
skap, verzlun og hagfræðileg efni. — Hann
var kvæntur Guðrúnu Björnsdóttur og áttu
þau mörg börn sem upp komust. (1) (2)
(4) (25) (26)
Steján Björnsson (15. jan. 1721—15. okt.
1798) skólameistari.
1 2. bindi: „Um þær einföllduztu Grunn-
maskínur, og sérílagi um Vegstaungina ...
(1—29 blads)“.
I 5. bindi: Framhald sömu ritgerðar, „2.
Deilld, skírandi jafnvigtina á Hallandanum
(plano inclinato) ... (190—201 bls.)“.
I 6. bindi: „ ... þridia Deild ... (1—
19) bls.“.
I 8. bindi: „Teikn til Vedráttu-fars af
Sólu, Túngli og Stiörnum, Lopti, Jördu,
Vatni og Dýrum ... (109—150 bls.)“.
— Framhald greinarinnar um „Grunn-
maskínur": „ ... fiórda Deild, um Skrúf-
una ... ásamt tilheyrilegu Málverki ...
(193—213 bls.)“.
I 9. bindi: „... Um Skálavigtina_______
(bls. 263—277)“.
I 10. bindi: „ ... Um Reidslur og Pund-
ara ... (161—174)“.
I 13. bindi: „Vidbætir vid ritgiördina um
Vallarmál, í IX. bindini rita vorra, og lag-
færíng nockurra úrlausna í henni ... (251
—278 blads.).“
Fæddur á Yztugrund í Skagafirði, sonur
Björns Skúlasonar prests í Hofstaðaþing-
um og konu hans Halldóru Stefánsdóttur
frá Silfrastöðum. Stúdent frá Hólaskóla
1744, vígðist samsumars djákn að Þing-
eyrum. Fór 1746 í háskólann og lauk guð-
fræðiprófi vorið 1747. Var síðan djákn að
Munkaþverá unz hann varð skólameistari
á Hólum 1753. Ekki varð hann mosavaxinn
þar; lenti hann í útistöðum við Jón Magn-
ússon officíalis, bróður Skúla fógeta, og
þegar Gísli Magnússon biskup kom frá
vígslu 1755 vék hann Stefáni frá. Hann
fór þá til Kaupmannahafnar og þar dvald-
ist hann síðan til dauðadags. Varð bacca-
laureus í heimspeki 1757, „hafði reiknings-
hald þríhyrningamælinga hins danska vís-
indafélags, vann að ýmsum sagnaþýðing-
um fyrir Suhm, varð 1797 styrkþegi Arna-
sjóðs, fékk 1792 accessit og 1793 heiðurs-
gullpening háskólans fyrir ritgerðir í stærð-
fræði ... I skýrslum Harboes fær hann
mikið lof fyrir gáfur, einkum taki hann
öllum fram í stærðfræði."1 Prentaðar rit-
gerðir hans um stærðfræði og stjömufræði
eru flestar á latínu, þ. e. ætlaðar sérfræð-
ingum. — Stefán var ókvæntur og barn-
laus. (1) (4) (7)
Stefán Þórarinsson (24. ág. 1754—12.
marz 1823) amtmaður.
I 2. bindi: „Stutt og einfaldlig Undir-
vísan um Vatzveitíngu af mýrum, og þeirra
medferd at þær beri gott gras (30—-56
bl.)“.
I 12. bindi: Manntalstöflur úr Hólastifti
1768—90 incl., á bls. 248—58.
I 13. bindi: „Tilraun at svara spurníngu
Félagsins um Heyforda-búra stofnsetníng á
Islandi ... (85—131 blads.).“
— „Ilugleidíngar um Hiálparmedöl lil at
útbreida Bóklestrar-lyst á Islandi ... (229
—250).“
— „Manntals-töblur 1791 og 92,“ (bls. 327
—29).
I 14. bindi: „Tilraun til at áqvarda
gagnsmuni Heyskaparins á Islandi í sam-
líkíng vid Kornafla þann sem þar er mögu-
legr ... (227—259 bls.).“
— „Manntalstöblur 1793 og 94“ (bls. 322
—23).
Fæddur á Grund í Eyjafirði, foreldrai
Þórarinn Jónsson sýslumaður og kona hans
Sigríður Stefánsdóttir, systir Ólafs stift-
amtmanns. Var Stefán því stjúpsonur Jóns
Jakobssonar sýslumanns og hálfbróðir Jóns
30