Tímarit Máls og menningar - 01.09.1983, Qupperneq 110

Tímarit Máls og menningar
I námseininguna Landnám Islands
hefur meira verið lagt. Eg sé ekki annað
en að hún sé vel frambærileg til fram-
búðar eins og hún er. Aðfinnslur mínar
varða fullkomin aukaatriði í samanburði
við þann feng sem þetta námsefni hlýtur
að vera kennurum og nemendum grunn-
skóla. Og meginatriðið er frá mínu sjón-
armiði að þar er reynt að miðla alveg
raunverulegri sögu. Skýrt er hvernig
ályktað er um fortíðina af heimildum og
látið koma í ljós hvernig eitt tengist öðru
í orsakasamhengi, stofnun Alþingis til
dæmis látin koma sem afleiðing af erjum
manna á landnámsöld.
Hins vegar verð ég að segja að mér
finnst að of mikið hafi verið lagt í þessa
einu einingu meðan skólarnir þurfa að
notast við bækur eins og Islandssögur
Þórleifs Bjarnasonar og Þorsteins M.
Jónssonar. Allur frágangur efnisins er
hreinlega glæsilegur, eins og ekkert hafi
verið til sparað. Hefði ekki verið brýnna
að ryðja út í skólana meira efni í einföld-
um bráðabirgðaútgáfum svo að leggja
mætti niður bækur sem eru beinlínis
skaðlegar börnum? En úr því sem kom-
ið er, er ekkert að gera annað en fagna
því sem vel hefur verið gert.
Gunnar Karlsson.
SÓLARBLÍÐAN, SESSELÍA
OG MAMMAN í KRUKKUNNI
Önnur bók Vésteins Lúðvíkssonar um
Sólarblíðuna sem Mál og menning gaf út
1982 heitir Sólarblíðan, Sesselía og
mamman í krukkunni. Fyrsta bókin hét
bara Sólarblíðan og kom út 1981. Sagan
sem hér um ræðir er 77 blaðsíður og
skiptist í 10 kafla. Letrið er frekar stórt og
ætti sagan að vera nokkuð aðgengileg
lesning fyrir þá sem eru nýlega orðnir læs-
ir, bæði formsins og efnisins vegna. Fjórar
ágætar myndir eftir Malín Örlygsdóttur
prýða bókina en þær hefðu þó þurft að
vera fleiri, t. d. ein í hverjum kafla.
Ennþá gerast avintýr
Það má segja að þessi saga sé einhvers
konar nútíma-ævintýri. Sagan hefst þar
sem Sólarblíðan, en svo er stelpan köll-
uð, er að leggja af stað í björgun-
arleiðangur. Hún býr í Borginni okkar
og þarf að bjarga Sesselíu vinkonu sinni
úr klóm foreldra hennar en þau kúga
hana og misnota sér vald sitt í krafti þess
að þau eru fullorðin en Sesselía barn.
Mikið liggur því við að Sesselíu sé bjarg-
að finnst Sólarblíðunni.
Ferðin hefst á því að Sólarblíðan verð-
ur að svindla sér í þrjá strætóa til að
komast í hverfið þar sem Sesselía býr.
Rétt utan við húsið heima hjá Sesselíu
hittir hún svo kyndugan strák og vinnur
það til að kyssa hann tvisvar og fær að
launum töfrasteininn að láni.
Sólarblíðan tekur nú til við að lauma
sér óséð inn í húsið og reyna að finna
herbergi Sesselíu. A þeirri leið kemst
hún að því að vandinn sem við er að etja
er meiri en hún hélt því foreldrar
Sesselíu hafa pantað tískudrottningu
sem les hugsanir barna og á hún að
lækna Sesselíu af veikinni sem Sólarblíð-
an hefur smitað hana af.
Hugsið ykkur bara ef allir smituðust
og yrðu eins og þetta stelputrippi. Þá
lifði hver einasti maður eftir eigin
höfði. Og þegar hver maður lifir eftir
eigin höfði, þá er ekki lengur hægt að
halda uppi röð og reglu. Þá er ekki
einu sinni hægt að fá fólk til að mæta
í vinnuna og krakkana í skólann.
Ekki einn dag í viku. Ekki hálfan
dag. Ekki mínútu. (15)
460