Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1990, Page 57

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1990, Page 57
Allir voru svo undrandi á svipinn, og glaðir, að félögunum á Vífilstöðum skyldi detta þetta í hug, að þetta skyldi geta gerst hér. Svo fórum við í háttinn klukkan að verða tólf, þreytt og heit eftir tauga- spennu og þessa nýstárlegu kæti. En fáir höfðu náð því að blunda, ysinn hafði aldrei fjarað út að fullu, við heyrðum umgang fröken Ástríðar. Svo heyrðum við inn um gluggana sem stóðu allir opnir í lygnu næturmyrkrinu að barist var af einum. Við heyrðum að gesturinn tók af vini okkar lífsloftið. Tók fyrir kverkar hans, svo hann umlukinn þessu þétta nærandi lofti skyldi án þess vera, og falla að lokum. Um morguninn hef ég víst sofnað. Ég vaknaði við grátinn ungu stúlkunnar, og röddina hans Baldvins sem reyndi að sefa grátinn. Það kom að vísu dagur, en það var hljóður dagur. Á mánudaginn var kistulagt, það var ekki gert fyrr en eftir kvöldmat. Það var orðið aldimmt þegar kistan var borin inn í dagstofuna. Við biðum þar, móðir hans og systir voru komnar. Ragna Helgadóttir spilaði á orgelið, Baldvin, Þórhallur, Ingólfur Guðjónsson og Guðmundur Löve sungu sálma. Fröken Ástríður las stutta bæn, og kistan var borin út, út í myrkur vetrar- næturinnar. Við vorum undir það búin að fylgja honum spölkom frá hælinu, það rigndi, logn, þoka. Við stóðum og biðum meðan kistan var bundin niður á bíl, hún var vafin íslenskum fána. Svo lagði bíllinn af stað, og hópurinn fylgdi hægt, þögull. Skóhljóðið undarlega þungt í næturkyrrðinni. Að vera lengi á svona stað, og einn fer burt um nótt — það er staðreynd. Það má finna það í þessu skóhljóði. Nokkrir eru hér nálægt miðjum aldri, sem kvöddu ungir, vonahallir hrundar, þeir höfðu litið björtum augum fram á veginn, finna þróttinn þverra í lífi sínu, hlæja kannski köldum hlátri. í villuljósi sýnist gangur þeirra villtur dans, og gleðimolana eta þeir til agna. Enginn veit hvemig skóhljóð hópsins er í þokunni um vetramótt. Við hliðið nam bíllinn staðar, við sögðum „Góða nótt“. Félaginn góði, Bjöm Blöndal, sem öðrum varð að gleði. TMM 1990:1 55
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.