Tímarit Máls og menningar - 01.06.1994, Qupperneq 45

III
Á þessum stað verða allir afhuga,
tíminn á undan og tíminn á eftir
í daufri skímu: hvorki dagsbirtu
sem gæðir formin tærri kyrrð
og hverfir skugga í skammvinna fegurð
með hægri hringrás er boðar varanleik
né myrkur til að hreinsa sálina
og tæma holdsins nautn með sviptingu
og skafa burt ást á öllu stundlegu.
Hvorki ofgnótt né alauðn. Aðeins flökt
yfir tekin andlit merkt af tíma
sem glöp glepja frá glöpum
full af heilaspuna og inntakslaus
þrútin af sinnuleysi án einbeitingar
menn og blaðsnifsi þyrlast í gjósti
sem blæs á undan og eftir tímanum,
berst inn í sýkt lungu og út úr þeim
tíminn á undan og tíminn á effir.
Óheilnæmar sálir ropast út
í dauflegt loft og berast sljóar
með blæstri er strýkur daprar hæðir í London,
Hampstead og Clerkenwell, Campden og Putney,
Highgate, Primrose og Ludgate. Ekki hér,
myrkrið er ekki hér, í þessum skvaldursheimi.
Förum lengra niður, förum þangað
sem ævarandi einsemd ræður ríkjum,
í heim ekki heim en það sem er ekki heimur,
myrkur hið innra, svipting
og skortur allra eigna,
uppþurrkun skynheimsins, tæming
á heimi hugarflugsins,
og heimur andans óstarfhæfur;
þetta er önnur leiðin, og hin
TMM 1994:2
43