Peningamál - 01.11.2000, Side 48

Peningamál - 01.11.2000, Side 48
PENINGAMÁL 2000/4 47 næst að auka trúverðugleika stefnu verðstöðugleika í peningamálum.4 Þar með er dregið úr líkum á því að ríkisstjórn geti beitt seðlabankanum til að ná póli- tískum skammtímamarkmiðum, sem til lengri tíma litið geta haft skaðleg verðbólguáhrif. Slík skamm- tímamarkmið gætu t.d. falist í því að reyna að ná auknum hagvexti með eftirlátssamri peningastefnu (slíkt gæti verið sérlega freistandi fyrir kosningar). Til langs tíma getur sjálfstæður seðlabanki hins vegar tryggt verðstöðugleika án þess að það þurfi að draga úr hagvaxtarmöguleikum hagkerfisins. Önnur rök fyrir sjálfstæði seðlabanka eru að stjórn peningamála þarf í eðli sínu að vera framsýn þar sem áhrif aðgerða í peningamálum koma iðulega fram með löngum og breytilegum töfum. Í því felst að oft þarf að taka ákvarðanir sem taldar eru hafa áhrif síðar meir, jafnvel þótt núverandi aðstæður kalli ekki á slíkar ákvarðanir. Það felst í eðli hinnar póli- tísku ákvörðunartöku að erfitt getur verið fyrir stjórn- málamenn að taka slíkar ákvarðanir. Einnig ber á það að líta að ákvarðanir í stjórn peningamála eru á marg- an hátt ólíkar öðrum ákvörðunum sem stjórnvöldum er falið að taka. Um er að ræða síendurtekna ákvörð- un um beitingu vaxta (hækka þá, lækka eða láta óbreytta) við skilyrði óvissu sem heppilegt getur verið að láta í hendur sérfræðinga (sjá t.d. grein Más Guðmundssonar, 1999). Það er mikilvægt að það komi skýrt fram að ekki þarf í þessu að felast að seðlabankinn taki ákvörðun- ina um hvert eigi að vera hið endanlega markmið peningastefnunnar. Færa má rök fyrir því að sú ákvörðun eigi betur heima í höndum lýðræðislegra kjörinna fulltrúa þjóðarinnar, að því tilskildu að markmiðið sem kjörin stjórnvöld setja seðlabank- anum séu á hans færi að ná (sjá t.d. Blinder, 1998). Eins og segir hér að ofan hníga öll rök að því að þetta endanlega markmið eigi að vera stöðugt verðlag. 2.3. Alþjóðleg reynsla Meginrökin fyrir auknu sjálfstæði seðlabanka eru hins vegar þau að slíkt fyrirkomulag hefur reynst vel. Til er fjöldi alþjóðlegra rannsókna sem sýnir að aukið sjálfstæði seðlabanka fer saman við minni verðbólgu, t.d. Grilli og félagar (1991), Cukierman (1992) og Alesina og Summers (1993). Í nýlegu yfirliti Bergers og félaga (2000) yfir 31 rannsóknir á sambandi sjálf- stæðis seðlabanka og verðbólgu kemur fram að í langflestum þeirra finnst marktækt neikvætt sam- band milli verðbólgu og sjálfstæðis seðlabanka. Mynd 1 sýnir þetta samband glögglega. Hún sýn- ir meðalverðbólgu 16 iðnríkja tímabilið 1955-1988 og sjálfstæði viðkomandi 16 seðlabanka eins og það var skilgreint árið 1988 miðað við mælikvarða Alesinas og Summers (1993). Þar sést að eftir því sem seðlabankinn er sjálfstæðari því minni virðist verðbólgan vera að meðaltali. Eins og kemur fram í ramma 1, er þetta neikvæða samband tölfræðilega marktækt.5 Hins vegar finnst ekkert tölfræðilega marktækt samband milli aukins sjálfstæðis seðlabanka og hagvaxtar. Þetta er í sam- ræmi við fræðilegar rannsóknir sem gefa til kynna að lítil verðbólga þurfi ekki að nást á kostnað minni hagvaxtar. 2.4. Breytingar í átt að auknu sjálfstæði víða um heim Eins og sjá má á mynd 1 höfðu lönd með sjálfstæðan seðlabanka, eins og Þýskaland, Bandaríkin og Sviss, náð mun betri árangri í baráttunni við verðbólgu en 4. Þessi aukni trúverðugleiki kemur t.d. fram í lægri verðbólguvænting- um. Spiegel (1998) kemst t.d. að því að verðbólguvæntingar (mældar með verðbólguálagi óverðtryggðra skuldabréfa umfram verðtryggð) lækkuðu að meðaltali um 0,6 prósentustig á líftíma bréfanna í kjölfar þess að Englandsbanka var veitt aukið sjálfstæði 6. maí 1997. 0 2 4 6 8 10 1 2 3 4 Sjálfstæði seðlabanka (4: sjálfstæðastur) V e rð b ó lg a (% ) Nýja Sjál. Spánn Ítalía UK Austurr. Frakkl./Nor./Svíþ. Belgía Danmörk Japan Kanada Holland USA Sviss Þýskaland 5. Ekki er hægt að segja með ótvíræðum hætti út frá þessum gögnum í hvora áttina orsakasambandið er (sjá t.d. Posen, 1993). Fræðilegar niðurstöður og niðurstöður Spiegels (1998) gefa þó til kynna að orsaka- sambandið sé frá sjálfstæði seðlabanka til lítillar verðbólgu. Mynd 1 10 Sjálfstæði seðlabanka og verðbólga 1955-1988 Verðbólga (%) Sjálfstæði seðlabanka : jálfstæðastur) 8 6 4 2 0 4
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103

x

Peningamál

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Peningamál
https://timarit.is/publication/1144

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.