Tímarit Máls og menningar - 01.05.2008, Side 79

TMM 2008 · 2 79
D e i l u r u m l e s t u r r ó m a n a
Í m­ars ári síð­ar m­innist­ Sigurð­ur á bókina Spionen ef­t­ir Jam­es Feni-
m­oore Cooper og Adam Bede ef­t­ir skáldkonuna George Eliot­ (dulnef­ni
Mary Ann Evans 1819–1880).25 Sigurð­ur segist­ í bréf­i 16. m­ars 1869 æt­la
að­ senda Benedikt­ Adam Bede og bæt­ir við­ nokkrum­ orð­um­ um­ sögu-
þráð­inn:
Loksins er eg nú búinn að­ lesa „Adam­ Bede“, og sendi eg þjer hann nú hjerm­eð­.
Mjer þykir hann allf­allegur, sam­t­ ekki eins f­allegur og af­ honum­ hef­ur verið­ lát­ið­,
ef­nið­ er svo ót­æklega dregið­ í honum­, en reindar er hann príð­ilega rit­að­ur; f­innst­
þjer ekki, að­ m­argt­ af­ heldra kvenf­ólki nú á t­ím­um­ bera sig líkt­ að­ í heim­inum­
eins og aum­ingja Het­t­y gjörð­i f­yrri part­ ævi sinnar (alt­ þangað­ t­il hún hljóp f­rá
m­r. Poyser?)26
Í nóvem­ber hælir Sigurð­ur sögunni Kenilworth ef­t­ir skot­ann Walt­er
Scot­t­ (1771–1832) og segist­ vera að­ lesa bókina Eugene Aram ef­t­ir
Edward Bulwer Lyt­t­on (1803–1873).27 Þeir f­élagar lásu líka annað­ rit­ ef­t­ir
Lyt­t­on, danska þýð­ingu á Night and Morning sem­ kom­ f­yrst­ út­ á ensku
árið­ 1841. Um­ hana segir Sigf­ús í bréf­i t­il Benedikt­s í f­ebrúar 1870:
Ég er búinn að­ lesa Nat­ og Morgen … Það­ er ágæt­ saga, hún er svo lipurt­ skrif­uð­
og hlýt­ur því að­ hræra t­ilf­inninguna, og það­, sem­ m­ér þykir best­, að­ ekkert­ er
f­jarskalega aukið­ í henni, hvert­ heldur það­ er illt eð­a got­t­.28
Sigurð­ur haf­ð­i óskað­ ef­t­ir að­ lesa þessa bók nokkrum­ árum­ áð­ur, og í
lok m­ars 1870 hef­ur hann orð­ á því að­ Benedikt­ sé nú búinn að­ haf­a
bókina æð­i lengi í láni.29 Nokkrum­ vikum­ síð­ar sendir Sigurð­ur bókina
Guldsøgerne ef­t­ir Gabriel Ferry (dulnef­ni Louis de Bellem­are, 1809–
1852) t­il Benedikt­s, en hún kom­ út­ í Danm­örku árið­ 1852. Sigurð­ur
bæt­ir því við­ að­ hann m­uni brát­t­ f­á bókina Den sorte Haand ef­t­ir Carl
Frederik Ridderst­ad (1807–1886). Félagarnir Sigurð­ur, Sigf­ús og Bene-
dikt­ leyf­ð­u einnig öð­rum­ að­ lesa bækurnar. Í janúar 1870 segir Sigurð­ur
í bréf­i t­il Benedikt­s:
Hjerm­eð­ sendi eg þjer Rom­aninn hennar Þórunnar, en Moskilden sendi eg þjer
ekki í þet­t­a sinn, jeg er að­ sönnu búinn að­ lesa hann, en Þórunni langar ósköp t­il
að­ lesa hann og þessvegna vogast­ eg t­il [að­] halda honum­ f­ram­m­yf­ir helgina.30
Moskilden var þýð­ing á sögunni Marcus Warland or The Long Moss
Spring ef­t­ir bandarísku skáldkonuna Caroline Lee Hent­z (1800–1856) og
kom­ út­ í Danm­örku árið­ 1856.31 St­undum­ kenndu f­élagarnir róm­ana við­
ákveð­na bæi, t­.d. kölluð­u þeir Familie von Halden ef­t­ir August­ Laf­on-