Morgunblaðið - 01.02.2018, Page 84

84 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2018
Hólshraun 3 · 220Hafnarfjörður · Símar: 555-1810, 565-1810 · Netfang: veislulist@veislulist.is · www.veislulist.is
Skútan
Sjá verð og verðdæmi
á heimasíðu okkar
www.veislulist.is
Fagnaðir
Næst þegar þið þurfið pinnamat, smurt brauð eða tertur
fyrir útskriftina eða annan mannfagnað, hafðu þá
samband og fáðu tilboð í sal okkar og veitingarnar þínar.
PINNAMATUR
Veislur eru
okkar list!
Bjóðum uppá fjölda tegundapinnamats og tapasrétta
Pinna- og tapasréttir
eru afgreiddir á
einnota fötum,
klárt fyrir veisluborðið.
Í umsögn um frammistöðu
Agnesar á galakvöldi óperunnar í
Krefeld segir á vefsíðu blaðsins
Rheinische Post að hún hafi hrifið
í hlutverki Leonóru í La Favorita
eftir Donizetti. Rödd hennar sé
ótrúlega þroskuð, að sama skapi
full af blæbrigðum og beitt af ör-
yggi: „Hér er mikill listamaður að
koma fram.“ Í umsögn um söng
hennar á óperukvöldi í Möncheng-
ladbach í desember sagði á sömu
vefsíðu, rp-online.de, að Agnes
hefði uppskorið fagnaðarlæti og
bravóköll með stórbrotinni
frammistöðu. Hún hefði í hlutverki
Leonóru syrgt Fernando með slíkri
raddfegurð og innlifun að enginn
hefði getað verið ósnortinn. Í ann-
arri umsögn á sama vef frá því í
nóvember af tónleikum um harm-
þrungin örlög kvenna í óperum er
talað um getu Agnesar til að lifa
sig inn í hlutverk sín og auðgi lita-
skalans í messósópranrödd henn-
ar og smitandi ákefð í tjáningu
hennar í umfangsmikilli verk-
efnaskrá og hljómmiklum aríum.
Í lofsamlegri umsögn um óper-
una Hans og Grétu eftir Engelbert
Humperdinck segir rýnir Bürger-
Zeitung Mönchengladbach að
Agnesi í hlutverki Hans taki hann
með í lofgjörð sína. Messósópr-
anrödd hennar hafi mikla vídd og
Agnes hafi verið fullkominn Hans í
leik og söng og frammistaða henn-
ar frábær. Á vef Opernnetz segir í
umsögn um hlut Agnesar í sömu
óperu að söngur hennar hafi borið
af. Á vef rp-online.de segir um sýn-
inguna að ekki hafi verið annað að
sjá en að Agnes væri sviðsreynd
þótt þetta væri hennar fyrsta
stóra hlutverk á óperusviðinu. Hún
hefði „alls ekki átt í neinum vand-
ræðum með að halda í við hljóm-
sveitina með sinni hljómmiklu,
blæbrigðaríku og hikstalaust flæð-
andi messósópranrödd“.
Fagnaðarlæti og bravóköll
LOFSAMLEGIR DÓMAR UM FRAMMISTÖÐU AGNESAR
Frábær Agnes Thorsteins til vinstri í hlut-
verki Hans í óperunni Hans og Grétu.
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
Ég hef verið mjög heppin og fengið
að syngja aðalhlutverk í nokkrum
óperum á síðustu misserum,“ segir
Agnes Thorsteins mezzósópran-
söngkona. Hún er ein þeirra efnilegu
íslensku söngvara sem halda út í
heim að bæta við menntun sína og
freista gæfunnar. Og óhætt er að
segja að ferill hennar hafi farið
glimrandi vel af stað. Nú er annar
veturinn sem Agnes starfar með
Óperastúdíó Niederrhein við óperu-
húsin í þýsku borgunum Krefeld og
Mönchengladbach og hefur hún þeg-
ar fengið að spreyta sig á stórum
hlutverkum og fengið glimrandi
dóma. Hefur hún til að mynda sungið
hlutverk Lólu í Cavalleria Rusticana
eftir Mascagni, Hans í Hans og
Grétu eftir Humperdinck og Orfeus í
Orfeusi og Evridísi eftir Gluck.
Hér heima debúteraði Agnes á
tónleikum með Sinfóníuhljómsveit
Íslands árið 2016 og í sömu viku í
Kúnstpásu hjá Íslensku óperunni.
Mesta reynslan á sviðinu
„Ég byrjaði í óperustúdíói hús-
anna í Krefeld og Mönchengladbach
haustið 2016,“ segir Agnes þegar for-
vitnast er um vinnu hennar þar. „Ég
komst í raun hér inn um leið og ég
var að hefja mastersnám í Vínar-
borg, í tónlistarháskólanum þar sem
ég lauk bachelor-námi um vorið.“
Agnes þurfti því að ákveða að
setja framhaldsnámið á ís. „Ég þurfti
já að kveðja það, í bili að minnsta
kosti. Mér hefur alltaf fundist að
maður nái sér í mesta reynslu í óp-
erusöng með því að vera á sviðinu og
því þurfti ég ekki að hugsa mig um
þegar mér bauðst að koma hingað.“
Allt síðan í barnæsku hefur tón-
listin staðið Agnesi nærri. „Ég lærði
við Tónlistarskóla Garðabæjar en
Agnes Löve amma mín var skóla-
stjóri þar og þegar ég var hjá henni
var alltaf einhver tónlist í kringum
mig. Ég hef því lengi verið innstillt
fyrir þetta starf. Ég held ég kunni
ekkert annað!“ segir hún og hlær.
„Ég vissi snemma að ég vildi bara
syngja, ég var einhvernveginn alltaf
gólandi; foreldrarnir fengu enga
pásu þegar ég var heima og þegar ég
var hjá ömmu þá var hún alltaf að
spila á píanóið og ég fékk að syngja
með. Ég held ég hafi ekki verið nema
átta eða níu ára gömul þegar ég vissi
að ég ætlaði að verða söngkona. Og
þegar ég var tólf ára þá fylgdist ég
með nokkrum söngvurum sem voru
að taka lokaprófið við Tónlistarskóla
Garðabæjar og þar á meðal Jóni
Svavari Jósefssyni sem var að fara til
Vínar í nám og ég man að ég hugsaði
með mér að ég ætlaði líka þangað að
syngja.“
Þegar Agnes nálgaðist tvítugt og
hafði útskrifast úr söng- og píanó-
námi hér heima var hún í eitt ár í
Þýskalandi og þaðan lá leið til Vínar.
Lærði stóru hlutverkin
Var Vínarborg draumastaður
söngnemans?
„Já. Og hefur alltaf verið það,“
svarar hún. „Þar er eiginlega mið-
punktur klassíska tónlistarheimsins.
Auðvitað eru líka margir góðir skólar
víða en ef maður vill fá Vínartaktinn
og valsinn í blóðið, þá fer maður til
Vínar.“
Agnes kveðst þó ekki hafa sungið
mikið af Vínartónlist síðan hún kom
til Krefeld og Mönchengladbach, hún
hafi verið að takast á við hefðbundna
efnisskrá óperuhúsa og finnst það
rosalega spennandi.
„Yfirleitt fá þátttakendur í óperu-
stúdíóum, sem er fólk sem hefur ný-
lokið námi, bara að syngja minnstu
hlutverkin. Kannski tvær, þrjár
setningar, en strax á fyrsta ári var
mér treyst fyrir því að læra öll stóru
hlutverkin og var svo heppin að fá að
syngja þau. Og nú á seinna árinu hef
ég verið að endurtaka þau og er nú
að fara að taka þátt í Verdi-óperu og
fleiri spennandi verkefnum. Þessa
tvo vetur hef ég í raun verið að
syngja eins og söngvari sem er kom-
inn á samning við óperuhús.“
Er þá ekki næst á dagskrá að
reyna að komast á slíkan samning?
„Tveir stjórnendur óperustúdíós-
ins vilja halda mér og þá er alltaf erf-
itt fyrir þá sem eru með samning að
vita að einhver í stúdíóinu fái líka
slíkan – það er reynt að passa upp á
tilfinningar þeirra.“ Hún hlær og
bætir við að í óperuhúsunum séu
söngvarar í óperustúdíóunum kall-
aðir ódýru starfskraftarnir. „En
þetta er rosalega fínt tækifæri, sér-
staklega þegar maður fær að æfa
upp og taka við tveimur eða þremur
aðalhlutverkum, og syngja þau með
hljómsveitinni eins og ég hef gert.
Ég hef verið heppin en þetta hefur
líka verið mjög mikil vinna. Ég fékk
aðalhlutverkið í Orfeusi eftir Gluck
tveimur dögum fyrir byrjun æfinga
og þurfti að læra allt hlutverkið! Það
var strembin törn og lítið sofið.“
Agnes hefur því lært ólík hlutverk
þessi misseri, í óperum eftir Verdi
jafnt sem Wagner.
„Ég kalla þátttöku mína í Wagner-
óperunni mitt „stóra Wagner-debut“
– það var lítið hlutverk, aðeins átta
taktar í óperu sem er fjórir klukku-
tímar,“ segir hún og hlær.
Þrátt fyrir að Agnes sé ánægð
með lífið í óperustúdíóinu þá fer hún
líka að syngja fyrir í öðrum húsum í
Þýskalandi, í von um að komast á
samning. Það eru mörg óperuhús í
landinu og menningarlífið nýtur
ríkulegs stuðnings.
Fær debút í hlutverkinu
„Þetta er allt barátta. Í Þýska-
landi er fjöldinn allur af finum
söngvurum og ekki mikla vinnu að
hafa,“ segir hún. „Ég er heppin, að
geta farið úr óperustúdíóinu með
rosalega mikla reynslu. Það getur
opnað dyr því réttilega er oft talað
um stúdíóin sem stökkpall fyrir
söngvara. Og ég er guðs lifandi fegin
að vera ekki sópran! Það eru gríðar-
lega margar sópransöngkonur hér,
örugglega 50 fyrir hverja mezzó
þannig að líkurnar á að ég fái verk-
efni hljóta fyrir vikið að vera betri en
fyrir þær flestar.“
Þegar Agnes er að lokum spurð að
því hver sé helsti styrkur hennar í
þessu samkeppnisumhverfi, þá
stendur ekki á svari.
„Ég er mjög þrjósk. Og ég er hörð
við sjálfa mig, ef ég tek eitthvað að
mér þá verð ég að klára það. Ef ég
fæ hlutverk þá verð ég að læra það
strax og verður að finnast það vera
fullkomið hjá mér.
Stundum get ég líka verið nokkuð
hörð við aðra og þarf að passa mig á
að vera ekki of beitt. En ég er hrein-
skilin við sjálfa mig og sjálfs-
gagnrýnin, sem er mikilvægt.“
Og söngkonan í óperustúdíóinu er
alltaf til taks þar sem sömu upp-
færslurnar flakka milli óperuhús-
anna í Krefeld og Mönchengladbach.
„Ef mezzósöngkona í sýningu verður
til dæmis lasin eða forfallast þá
stekk ég inn fyrir hana. Og þegar
maður hefur lært hlutverkin og verið
á öllum æfingunum og gengið vel, þá
er maður sjálfkrafa sett á einhverjar
sýningar. Og fær debút í hlutverk-
inu. Það er svo mikilvægt að byggja
upp eins langa og góða ferilskrá og
maður getur – og mín heldur sem
betur fer áfram að lengjast!“
„Held ég kunni ekkert annað“
 Agnesi Thorsteins mezzósópransöngkonu hefur gengið allt í haginn í óperustúdíóinu við
óperuhúsin í Krefeld og Mönchengladbach  „Guðs lifandi fegin að vera ekki sópran,“ segir hún
Morgunblaðið/Hanna
Agnes „Það er svo mikilvægt að byggja upp eins langa og góða ferilskrá og
maður getur – og mín heldur sem betur fer áfram að lengjast!“ segir hún.