Heimsmynd - 01.08.1994, Blaðsíða 64

Les „Nei, mín vinna í Baðhúsinu er að mestu
búin, enda fólst hún í að hanna innviðið í
þessum kvennaklúbbi og vinna dag og nótt
við að koma honum í stand. En Linda sér dag-
lega reksturinn og heldur utan um þetta allt
saman núna. Nei, það sem ég var að tala um
er undirbúningur sem við erum á fullu í fyrir
stóra og nýstárlega sýningu sem verður í Perl-
unni í nóvember. Og við erum báðir félagam-
ir að vinna í undirbúningnum saman.“
Og um hvað snýst málið?
Les: Þetta er stór sýning sem á sér fýrirmynd í
stærstu árlegu svokölluðu vörusýningunni í
London. Sú sýning heitir Clothes-show (sbr.
samnefnt tímarit og vikulegan sjón-
varpsþátt í Bretlandi). Sýninguna
hér ædum við að nefna Lífsstíl 2000
og hún stendur yfir í viku. Yfirskrift
sýningarinnar segir allt sem þarf, því
við verðum með flest það sem til-
heyrir lífsstíl fólks. Þarna sýna fjöl-
margir aðilar, bæði hönnuðir,
heildsalar, verslanir, snyrti-ogförð-
unatfólk, hárgreiðslufólk og aðilar í
innanhúshönnin, bílainnflutningi,
hátækni fýrir heimili og margir aðr-
ir. Eg myndi lengja viðtalið til muna
ef þeir ættu allir að komast að, en
allt tengist þetta lífsstíl á breiðunt
gmndvelli. Þamaverða líka tilheyr-
andi uppákomur og sérsýningar á
tísku og fleiru.“ Nú tala þeir hvor í kapp við
annan og það fer ekki á milli mála að þetta
verkefni á hug þeirra allan í augnablikinu. En
yfir í aðra sálma. Konumar þeinæ
Hvað hafið þið lært af þessum ís-
lenskum konum ykkar?
Alex: „Ymislegt, eðlilega og sjálfsagt þær af
okkur. Ut á það ganga sambönd.“
Les: „Eg held að við höfum aukið víðsýni
þeirra, að sama skapi hafa þær veitt okkur inn-
sýn í íslenskt ]ajóðfélag.“
Les/Alex í kór: „Þetta eru stórkostlegustu
konur sem við höflim nokkum tíma hitt.“
Alex: „Þetta er eins og hver önnur bölvun. Við
emm hér af því við elskum þær.“
Les: Jafnvel þótt þær séu 1.000 mílum og 35
þústmd krónum fra heintaborg okkar.“
Eru þær í ykkar augum dæmigerðar
íslenskar konur?
„Ná!!“Enn ogaftursammála.
Les: „Þær eru alveg einstaklega sterkir per-
sónuleikar báðar tvær. Það er sjálfsagt af því að
báðar hafa þær þurft að hafa töluvert fýrir líf-
inu. Jafnvel þótt Linda sé sex ámm yngri en ég
hefur hún oft vit fýrir ntér og ég hlusta. Oftast
vita þær báðar betur.“
Alex: „íslenskar konur em margar býsna sterk-
ir persónuleikar, sýnist mér. Mér finnst í raun
íslenskar konur miklu sterkari en íslenskir
karlmenn.“
Les: „Svo ég komi aftur að uppeldi þjóðarinn-
ar, held ég að þetta felist í frelsi unga fólksins.
Konm' mega svo að segja allt, ólíkt því sem ger-
ist í segjurn kaþólskum samfélögum í Evrópu.
Hér mega konur faia út að skemmta sér, þær
geta sofið hjá án þess að nokkrum komi það
við, drukkið sig fullar og svo fianivegis.“
Alex: „Mér þykja íslenskir karlmenn hins veg-
ar ofurviðkvæmir, en ájákvæðan hátt. Það
sem ég meina er að þeir em miklu næmari á
konur og bera miklu meiri virðingu fyiir kon-
um en nokkum tíma breskir karlmenn."
Alex: „Eg hef meiri tengsl við konur en karl-
menn á Islandi í gegnum Filippíu. En það
sem ég hef þegar af kynnum mínum af ís-
lenskum karlmönnum að segja er að mér
„Eg hef sterklega
á tilfinningunni að
þessi kaldhæðnislegi
enski húmor okkar
virki fráhrindandi.
Hann hljómar að
minnsta kosti ekki
vel þegar það þarf
að þýða hann yfir
á íslensku"
finnst þeir bæði viðkvæmati og þögulli.“
Les grípur orðið: „Eg átti ekki við þögulli þeg-
ar ég var að tala um þá áðan. Eg hef átt mörg
samtöl við íslenska karlmenn þar sem þeir tala
opinskátt um sambönd sín við íslenskar kon-
ur.“
Það er forvitnilegt, upplýstu mig
frekar um það?
Les: „Þegar maður spyr t.d. íslenska karlmenn
um konumar þeirra fær maður aldrei snubb-
ótt svör, eða einhverja útúrsnúninga. Þeir vilja
alltaf ræða konumai' sínar og bera augljóslega
mikla virðingu fýrir þeim. Tala um þær eins
og þeim finnist þær einstakar og allt sem þær
gera.“
Áttu við að þeir séu mjúkir?
„Nei, alls ekki, þeir þekkja bara konur. Svo er
annað atriði varðandi konurnar hér, þær
hugsa svo vel um sig.
Það skiptir engu máli hvar þú ert, þess vegna á
sveitaballi á Hornafirði, vel til hafðar konur
em allstaðar. Mér finnast íslenskar konur em
allar sem ein vera mjög meðvitaðar um útlit
sitt,“ segir Les. Og Alex bætir um betur, „og
þær líta líka alvegjafnvel út þótt þær eigi tvö,
jafnvel þijú börn. Islenskar konur
gefast greinilega aldrei upp.“
Eigið þið ekkert líf fyrir utan
vinnuna og konurnar?
Les: „Það er kannski ekki mikið. En
mér finnst líka gaman að vinna.
Hvort sem það er svona skipulags-
vinna eins og núna, eða þegar mað-
ur var á kafi í drullugallanum við að
standsetja Baðhúsið eða eitthvað
annað. En auðvitað geri ég meira
en að vinna. Mér þykir gott að slaka
á og hlusta á góða tónlist og mér
finnst gaman að fara í veiði og svo
hef ég mjög gaman að því að spila
golf. Endilega komdu því að í viðtal-
inu að mig vantar golfklúbb tíl að
gerast félagi í.“ Því er komið að og sömu
spumingu vaipað til Alex.
Alex: „Fyrst þú spyrð, ætli tíminn fýrir utan
vinnuna hafi ekki bara farið í það að endur-
skipuleggja líf sitt í nýju umhverfi. Svona á
milli þess sem maður les Sunday Times upp til
agna.“
Er nauðsynlegt að fylgjast með öðru
en því sem er að gerast í þessu litla
landi?
Les: „Hver er að tala um að Island sé lítið land.
Það er álíka stórt og Irland og þó nokkuð
stærra en Wales.“ Þama slær skoski hreimur-
inn hans Les öllu við. Hann svarar spuming-
unni áfram: „Ef maður ætlar hreinlega ekki
að tapa áttum verður maður að fylgjast með
fréttum í gegnum breska fjölmiðla. Grátlegt
dæmi um það var þegar ég var að horfa á fr étt-
imar fýrir skömmu í sjónvarpinu, en þá spilaði
einhver hljómsveit og í beinu framhaldi er
sagt var frá látí hundruða manna í Rúanda.
Hverskonar fféttamat er þetta eiginlega?“
Eg leyfi honum að varpa spumingunni til les-
enda, enda langt liðið á kvöldið og verkefna-
listínn ekki tæmdur. Fyrst var myndatakan í
breska tívolíinu á hafnarbakkanum þar sem
bæði viðmælendurnir og ljósmyndarinn
skemmtu sér hið besta og í framhaldinu beið
þeirra við botnlaus skipulagsvinna með til-
heyrandi utanferðum og öðm tílstandi tíl að
gera I jfsstflinn að veruleika.
64) ágúst - september / Heimsmynd